Farklı yöntemlerle uygulanan prostaglandin E2nin diş hareketi ve kemik metabolizması üzerine etkilerinin histopatolojik olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; Prostaglandin E2'nin farklı yöntemlerle uygulanmasının(intravenöz, submukozal ve intraligamenter) ortodontik diş hareketinin miktarı ve ilgiliperiodontal dokular üzerine etkilerini makroskobik, histopatolojik ve biyokimyasalolarak tavşanlarda invivo karşılaştırmaktır.Bu çalışmada 45 adet erkek genç erişkin Yeni Zelanda tavşanı kullanılmıştır.Tavşanlar 4 çalışma grubu ve 1 kontrol grubu olmak üzere toplam 5 gruba ayrılmıştır.1.gruptaki tavşanlar (n=5) kontrol grubu olarak kullanılmış ve herhangi bir işlemyapılmamıştır. Çalışma grubundaki tavşanların üst kesici dişlerine distal yönde 20 gramkuvvet uygulayan spring takılmıştır. 2.gruba (n=10) sadece aparey, 3.gruba (n=10)aparey+intravenöz PGE2, 4.gruba (n=10) aparey+lokal(submukozal) PGE2, 5.gruba(n=10) ise aparey+intraligamenter PGE2 uygulanmıştır. PGE2, apareylerin takıldığı gün(0. gün), 1.gün, 3.gün, 7.gün ve 14.günde 10 ?g/ml konsantrasyonunda uygulanmıştır.Bütün tavşanlardan aparey takılmadan hemen önce ve deney sonunda (21.gün) kanörnekleri alınmıştır. Deney süresi (21 gün) sonunda tavşanlar öldürülmüş ve histolojikdeğerlendirme için premaksillaları çıkarılmıştır. Alınan örneklerden seri kesitleralınarak stereolojik yöntemle incelenmiştir. Alınan kan örnekleri üzerinde isebiyokimyasal analizler yapılmıştır. Ortodontik diş hareketi miktarı 21. günün sonundaağız içinden elektronik bir kumpasla ölçülmüştür.Elde edilen bulgulara göre, lokal ve intraligamenter PGE2 uygulanmasıortodontik diş hareketi miktarı ile osteoblast ve osteoklast sayısını belirgin şekildeartırmaktadır. İntraligamenter uygulamanın lokal uygulamaya göre daha etkili olduğubelirlenmiştir. Ayrıca ortodontik diş hareketinin serum Ca ve P düzeyini de artırdığıtespit edilmiştir.

The aim of the study is to compare the effects of different PGE2 administrationmethods (intravenosus, submucosal, intraligamentary) on orthodontic tooth movementmagnitude and related periodontal tissues in rabbits with macroscobic, histopathologicaland biochemical evaluations.In the study 45 young adult New Zelland rabbits were used. The rabbits weredivided into 5 groups as being 4 study groups and 1 control group. The rabbits in GroupI (n=5) were used as controls and no application was performed on them. A springapplying 20 gr distally directed forces was inserted on maxillary incisors of the rabbitsin study group. Only appliance to the Group II (n=10), appliance+intravenosus PGE2 tothe Group III (n=10), appliance+local (submucosal) PGE2 to the Group IV (n=10) andappliance+intraligamentary PGE2 to the Group V (n=10) was administrated for thestudy. 10 ?g/ml PGE2 was administrated when the appliance was inserted (0. day) andthe following 1st, 3rd, 7th and 14th days. Before inserting the appliance and soon after theexperiment (21th day) blood samples were taken from all rabbits. At the end of theexperimental period (21 days) the rabbits were killed and premaxillas of them wereextracted surgically for histologic evaluation. Serial sections were taken from thesamples and examined by stereological methods. The blood samples were used forbiochemical analysis. The amount of orthodontic tooth movement was measured at theend of 21th day by using digital caliper.In conclusion, local and intraligamentary PGE2 administration increases toothmovement and number of osteoblasts and osteoclasts significantly. IntraligamentaryPGE2 administration is more efficient than local PGE2 administration. In addition it wasfound out that orthodontic tooth movement increases serum Ca and P levels.