Avrupa Birliği`nin normatif bir güç olarak Afrika`ya yönelik politikaları

Abstract

Avrupa Birliği'nin küresel dünya düzenindeki yeri ve gücü açıklanırken sivil, askeri ve normatif güç unsurları karşılaştırılarak diğer aktörlerden farklı bir konuma oturtulmaya çalışılmaktadır. François Duchené AB'yi uluslararası ilişkilerde sivil güç unsurlarını taşıyan küresel bir aktör olarak değerlendirirken, Ian Manners AB'nin evrensel insan hakları ve demokrasi gibi değer unsurlarına dayanan normatif bir güç olduğunu ileri sürmüştür. AB, uluslararası sistemde önemli bir aktör olarak varlığını sürdürmek için kendi içindeki ekonomik, sosyal ve siyasi sorunlarla mücadele ettiği gibi, küreselleşmenin getirdiği fırsatlar ve sorunlar karşısında komşuları ile olan ilişkilerini de düzenleyerek dış politikasını da dinamik tutmaktadır.AB, Afrika ile ilişkilerini özellikle Cotonou Anlaşması'nın gözden geçirildiği 2005 yılından itibaren siyasi diyalog ve stratejik ortaklık çerçevesinde yürütmektedir ve siyasi ilişkilerini geliştirmeye verdiği önemi sürdürmektedir. Özellikle son yıllarda bazı küresel ve bölgesel ekonomik güçlerin Afrika'ya yönelik ilgisinin artması nedeniyle AB, kıtada varlığını daha çok hissettirme gereği duymuştur. Bununla birlikte Afrika kıtasından yönelebilecek terör, düzensiz göç, silah ve uyuşturucu ticareti gibi güvenlik sorunları, kıtanın AB dış politika gündeminin üst sıralarında yer almasına neden olmaktadır. Bu tezde, AB'nin küresel bir aktör olarak Afrika'ya yönelik stratejik ortaklığının özellikle hukuki ve kurumsal düzenlemelerinin etkileri ile kurumsal olmayan aktörlerin iki kıta arasındaki ilişkilerde üstlendiği roller üzerinde durulmuş ve AB'nin Afrika'da öne çıkan bir küresel aktör olarak varlığını sürdürmesi için normatif gücünü aktif ve etkin olarak kullanması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Normatif Güç, AB-Afrika İlişkileri, AB?ninDış İlişkileri

While the European Union's position and power in the global world order is explained, the civilian, military and the normative power dimensions are compared and the European Union is defined and placed in a different position than other actors. While François Duchene considers the European Union as a global actor comprising civilian power components in international relations, Ian Manners asserted the European Union as a normative power based on values such as universal human rights and democracy. While the EU tackles with its own economic, social and political challenges in order to sustain as a significant actor in the international system, it maintains dynamism in its foreing policy by regulating its relations with the neighbours vis-à-vis the opportunities and challenges arising from globalisation. Since the revision of the Cotonou Agreement in 2005, the EU particularly carries out its relations with Africa in the framework of political dialogue and strategic partnership and continues to attach significance to improving political relations with the Continent. Notably, the EU felt the need to increase its existence in Africa owing to the fact that some other global and regional economic forces became more interested in the Continent in the recent years. Furthermore, security matters such as terror, irregular migration, arms and drug trafficking emanating from Africa places the Continent in the upper parts of EU's foreign policy agenda. In this thesis, especially the impact of the legal and institutional arrangements of the strategic partnership of the EU with Africa; and the roles undertaken by the non institutional actors in the relations between the two continents are considered. It is concluded that the European Union must draw upon its normative power actively and efficiently in order to perpetuate its role as an outstanding global actor in Africa.Keywords: European Union, Normative Power, EU-Africa Relations, ExternalRelations of the EU