Prematüre bebeklerde emzik verme ve ninni dinletme yöntemlerinin total oral beslenmeye geçiş süresi ve emme başarısı üzerine etkisi

Abstract

Bu araştırma, prematüre bebeklerde emzik verme ve ninni dinletme yöntemlerinin total oral beslenmeye geçiş süresi ve emme başarısı üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yarı deneysel olarak gerçekleştirildi.Araştırmanın evrenini, Atatürk Üniversitesi Yakutiye Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Kliniği Prematüre Ünitesi'nde Aralık 2007- Ocak 2009 tarihleri arasında tedavi ve bakım amacıyla yatmakta olan 30-34 gestasyon haftasında ve gavajla beslenen prematüre bebekler oluşturdu. Araştırma, 90 prematüre bebekten oluşan 30'ar kişilik üç grup üzerinde yürütüldü. Örneklem büyüklüğü için yapılan güç analizinde 0.05 anlamlılık seviyesinde, 0.95 güven aralığında her grupta 30 kişi için güç 0.93 olarak saptandı.Araştırmada prematüre bebeklere ilk gavajla beslenme öğününden başlayarak tam oral beslenmeye geçene kadar, her gün üç beslenme öğününde emzik grubuna emzik verme yöntemi, ninni grubuna ninni dinletme yöntemi uygulandı. Kontrol grubunda yer alan bebeklere hiçbir girişim uygulanmadı.Verilerin toplanmasında; araştırmacı tarafından hazırlanan prematüre bebeği tanıtıcı bilgi formu, emme başarılarını değerlendirmek için LATCH Emzirme Tanılama Ölçüm Aracı ve yaşam bulguları ölçümü için hasta başı monitörü kullanıldı.Araştırmada kontrol ve deney grubundaki prematüre bebekler tanıtıcı özellikler (cinsiyet, gestasyonel yaş, doğum tartısı, boy ve baş çevresi uzunluğu, 1.-5. dk apgar puanları) bakımından benzer bulundu (p>0.05). Total oral beslenmeye geçiş (Hipotez 1) ve hastanede kalış süresi (Hipotez 4) yönünden en kısa süreye emzik grubunun sahip olduğu belirlendi (p<0.05). Bunu ninni grubu izledi (p>0.05) (Hipotez 1, Hipotez 3, Hipotez 4). Kontrol ve deney gruplarının taburculuk sırasındaki ağırlıklarının birbirine benzer olduğu saptandı (p>0.05).Kontrol ve deney grupları arasında LATCH Emzirme Tanılama Formundan en yüksek puanı emzik grubu aldı (p<0.05). Bu bulguya göre sırasıyla emzik grubu ve ninni grubunda yer alan bebeklerin emme başarıları arttı (Hipotez 2, Hipotez 3).Kontrol ve deney gruplarının ilk ve son gavajla beslenme öğününde kalp tepe atımı, solunum ve oksijen saturasyonu ölçümleri yapıldı. Son gavajla beslenme öğününde alınan kalp tepe atımı ortalamaları arasında kontrol grubu içinde fark gözlenmezken (p>0.05), emzik ve ninni gruplarında beslenme sırasında fark (p<0.05) saptandı.Çalışmada prematüre bebeklerin ilk ve son gavajla beslenme öğünü solunum sayısı ortalamaları arasında fark bulunmadı (p>0.05).Son gavajla beslenme öğününde emzik ve ninni gruplarında beslenme sırası ve sonrası oksijen saturasyonu ortalamalarının yükseliş gösterdiği tespit edildi (p<0.05) (Hipotez 5).Araştırma sonuçları, sırasıyla emzik verme ve ninni dinletme yöntemlerinin kontrol grubuna göre total oral beslenmeye geçiş süresi (Hipotez 1) ve hastanede kalış süresini kısalttığını (Hipotez 4), emme başarısını artırdığını (Hipotez 2) göstermektedir.

This study was quasi experimentally designed to evaluate the effects of application of a pacifier and lullabies to premature infants on transition time to total oral feeding and success of breast sucking.The study population comprised of premature infants who were hospitalized in the Neonatal Intensive Care Unit of Ataturk University Yakutiye Research Hospital between December 2007 and October 2009 for treatment and care. The study population was divided into three groups of 30 infants in each (total n=90). In the power analysis for sampling size, at 0.05 significance level and 0.95 confidence interval, the power was determined as 0.93 for 30 infants in each group.The infants in the pacifier group were applied pacifiers at three meals a day and the infants in the lullaby group, playing lullabies starting from the first day of gavage until transition to total oral feeding. The control group was not subjected to any intervention.In the collection of the data, an information form prepared by the researcher, to define the characteristics of the premature newborn; LATCH Breastfeeding Assessment Tool to evaluate the success of the infants in sucking and to measure vital statistics, a bedside monitor were used.The results indicated that the descriptive characteristics of the premature infants (gender, gestational age, weight and height at birth, neck and head circumferences, apgar scores and their means at 1st- 5th minute, pregnancy counts of the mothers, and method of delivery) of the study and control groups were similar (p>0.05). In the pacifier group, transition time to total oral feeding (Hypothesis 1) and hospitalization time (Hypothesis 4) were the shortest (p<0.05). This group was followed by the lullaby group (p>0.05)(Hypothesis 1, Hypothesis 3).The weights at discharge in the study and control groups were similar (p>0.05).The pacifier group received the highest scores on LATCH Breastfeeding Assessment Tool among all the groups (p<0.05). According to this finding, the success rates of the pacifier and lullaby groups, respectively, in sucking increased (Hypothesis 2, Hypothesis 3).The heart beat peak levels, respiratory rates, and oxygen saturations of the study and control groups at the first and last feeding with gavage were measured. While no difference was determined in the control group for heart beat peak at the last gavage feeding (p>0.05), a statistically significant difference was noted for the same parameter in the pacifier and lullaby groups (p<0.05). No statistically significant difference was determined between the mean respiration rates of the premature infants at the first and last gavage feeding times (p>0.05). However, at the last gavage feeding time, the mean oxygen saturations of the pacifier and lullaby groups were elevated during and after the feeding (p<0.05) (Hypothesis 5).The results of the study have indicated that using a pacifier and playing lullabies, respectively, reduce the transition time to total oral feeding (Hypothesis 1) and hospitalization time compared (Hypothesis 4) to the controls and increase the success in sucking the breast (Hypothesis 2).