Stakeholder and resource-based antecedents and export performance outcomes of green business strategy

Abstract

Geçtiğimiz son bir kaç on yılda, endüstri devrimininde etkisiyle hava kirliliği, su kirliliği, iklim değişiklikleri toprak aşınması gibi çevresel sorunlar önemli bir şekilde hızla yükselmektedir. Bu doğrultuda, çevresel konular üzerindeki bu hızlı artış, hem iç hemde dış piyasaları, devletler, müşteriler, çalışanlar ve destek gruplar gibi bir çok paydaş tarafından inceleme altında bulunan firmalar üzerinde güçlü bir baskı yaratarak, yeniden şekillendirmiştir. Buna ek olarak, uluslararası pazarlarda çevreye karşı daha duyarlı müşteriler, daha katı çevresel kurallar ve daha yüksek çevresel halk bilinci gibi konular ile karşı karşıya kaldıklarından dolayı, çevresel konular aslında özellikler ihracatçılar için çok önemli bir yere sahiptir. Bu baskılara karşılık verebilmek için, ekolojik konuları stratejik kararlarına adapte etmeleriyle, çevresel operasyonlar firmalar tarafından gittikçe artan bir ilgi kazandı. Bununla birlikte, firmalar paydaşlarından gelen baskılara cevap verebilmek ve ihracat performanlarını geliştirmeye yardımcı olacak olan yeşil işletme stratejilerini uygulayabilmeleri için ayrıca belirli kaynak ve yeteneklere de ihtiyaç duymaktadırlar. Bu bağlamda, paydaş ve kaynak-temelli yaklaşım teorilerine dayandırılarak, bu çalışmanın amacı üç kısımdan oluşmaktadır: (a) paydaş baskısının (müşteri baskısı, çalışan baskısı ve devlet baskısı), örgütsel kaynaklar (üst yönetim desteği, finansal kaynak ve insan kaynağı), örgütsel yetenekler (paylaşılmış vizyon, ilişki kurma ve örgütsel öğrenme) ve yeşil işletme stratejisi üzerindeki direk etkilerini incelemek; (b) örgütsel kaynaklar ve örgütsel yeteneklerin paydaş baskısı ve yeşil işletme stratejisi arasındaki ilişki üzerindeki dolaylı etkilerini araştırmak ve; (c) yeşil işletme stratejisinin ihracat Pazar ve ihracat finansal performans üzerindeki etkisini incelemektir. Bu doğrultuda, bu çalışma da karma yöntem yaklaşımı benimsenmiş olup, ilk olarak, yeşil işletme stratejisini n öncüllerini ve çıktılarını araştırmaya yönelik nitel bir çalışma yürütülmüştür. Bu bağlamda, otuz iki üst düzey yöneticiyle yarı yapılandırılmış ve yüz yüze görüşmeler yapılmış olup, toplamda 22 firmadan toplanmış olan görüşme verileri içerik analizi ile analiz edilmiştir. İkinci olarak, bu çalışmada ki kavramsal modeli test edebilmek amacıyla nicel bir çalışma yürütülmüştür. Toplamda, Türk ihracat imalatçı işletmelerinden 235 kullanılabilir anket toplanmış olup, bu elde edilen veriler yapısal eşitlik modeli ile test edilmiştir.Çalışmanın sonuçları, paydaş baskısının örgütsel kaynaklar ve örgütsel yetenekler üzerinde güçlü ve pozitif etkileri olduğunu göstermektedir. Ayrıca, örgütsel kaynaklar, yetenekler ve paydaş baskısının, ihracat pazar ve finansal performansı üzerinde pozitif etkiye sahip olan yeşil işletme stratejsi üzerinde de önemli bir etkiye sahip olduğu ortaya çıkarılmıştır. Buna ek olarak, örgütsel kaynaklar ve örgütsel yetenekler, paydaş baskısı ve yeşil işletme stratejisi arasındaki ilişki üzerinde aracılık rolü oynamaktadır. Bir diğer deyişle, gerekli kaynak ve yeteneklerden yoksun olan firmaların paydaşlarından gelen baskılara olması gereken karşılığı veremeyeceği ve etkin yeşil işletme stratejileri uygulayamacağı ortaya konulmuştur. Bu nedenle, bu çalışma, yeşil işletme stratejilerie ihracat bağlamında kapsamlı bir bakış açısı sağlayarak ve paydaş ve kaynak temelli yaklaşım teorilerinden yararlanarak, hem yöneticiler hem de karar vericiler açısından bir çok önemli çıkarım açığa çıkartmaktadır.

Environmental concerns have been significantly heightened over the past few decades with the effect of industrial development, which results in several ecological disturbances (e.g. air and water pollution, climatic changes and soil erosion). In line with this, the rapid increase in environmental issues have also reshaped both domestic and international markets via creating a strong pressure on companies which have been under examination of several stakeholders such as governments, support groups, employees, customers. In addition, the promulgation of ecological issues has a crucial place for particularly exporters, since they have been exposed to ecological challenges in their international activities such as more environmentally sensitive customers, stricter environmental regulations, higher environmental public concern. In response to these pressures, environmental operations have gained an increased attention from companies by means of adapting their strategic decisions regarding to these ecological issues. However, companies also necessitate specific resources and capabilities in order to address pressures derived from their stakeholders and implement green business strategies, which in turn, enhances companies' export performance. In this context, building upon insights from stakeholder theory and resource-based view, the aim of this study is three-fold: (a) to investigate the direct effects of stakeholder pressures (i.e., employee pressure, customer pressure and government pressure) on organizational resources (i.e., top management commitment, financial resources and human resources), organizational capabilities (i.e., shared vision, relationship building and organizational learning) and green business strategy; (b) the indirect impacts of organizational resources and capabilities on the link between stakeholder pressure and green business strategy and finally; (c) the effect of green business strategy on export market and financial performance. In line with this, a mixed-method approach was adopted in this study and first, a qualitative study which aims to explore both drivers and outcomes of green business strategies among exporting manufacturing companies was executed. In this sense, thirty-two semi-structured and face to face interviews were performed with executive managers from 22 companies and examined by the help of content analysis. Second, a quantitative study was conducted in order to test the conceptual model within this study. In total, 235 questionnaires were collected from Turkish exporting manufacturing companies and the data was analyzed through structural equation modeling. The results of the study demonstrated that stakeholder pressures have strong and positive effects on organizational resources and organizational capabilities. Also, organizational resources, capabilities and stakeholder pressures have significant impacts on green business strategy, which in turn, influences positively export market and financial performance. Furthermore, organizational resources and capabilities play a mediator role on the association between stakeholder pressure and green business strategy, which implies that companies lack these resources and capabilities will not be able to deal with stakeholder pressures and implement effective green business strategies. Hence, this study reveals several noteworthy implications for both policy makers and business practitioners via providing a comprehensive understanding on green business strategies within exporting context, which is grounded upon stakeholder theory and resource-based view.