Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi

Abstract

Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi, işçilerin, kural olarak başka bir işverenin işyerinde çalıştırılmak üzere işe alınmalarıdır. Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisinde tarafları özel istihdam bürosu, geçici işçi ve geçici işçi çalıştıran olan üçlü bir hukuki ilişki söz konusudur. Geçici işçi ile özel istihdam bürosu arasında bir iş sözleşmesi bulunmaktadır ve bu sözleşmenin konusunu geçici iş ilişkisinin kurulması oluşturmaktadır.Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi, Türk hukukunda ilk kez 6715 sayılı Kanun ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun 7 nci maddesinde ve 4904 Türkiye İş Kurumu Kanunu'nun ilgili maddelerinde yapılan değişikliklerle yasal bir zemine kavuşmuştur. Kanun koyucu, belirtilen düzenlemeler ile meslek edinilmiş geçici iş ilişkisine ilişkin sınırlamalar getirirken, tarafların hak ve yükümlülükleri konusunda da önemli hükümlere yer vermiştir. Kanuni düzenleme gerçekleştirilirken özellikle kanun gerekçesinde de belirtildiği üzere Avrupa Birliği'nin 2008/104/EC sayılı Yönergesi dikkate alınmıştır. Bu kapsamda Türk hukukunda getirilen yeni düzenlemeleri, uluslararası hukuktaki düzenlemelerle (özellikle Alman hukuku) karşılaştırarak, getirilen düzenlemelerin yeterli olup olmadığı hususu çalışmamızın ana amacını oluşturmuştur.Çalışmamız üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde geçici iş ilişkisine ilişkin temel kavramlar ve geçici iş ilişkisinin tarihsel gelişimi incelenecektir. İkinci bölümde Türk pozitif hukukunda geçici iş ilişkisi ele alınacaktır. Üçüncü ve son bölümde ise geçici iş ilişkisinden doğan hak ve yükümlülükler, bireysel iş hukuku, toplu iş hukuku ve sosyal güvenlik hukuku anlamında tek tek incelenecektir.

Temporary agency work is, as a rule, the recruitment of workers to employ in another employer's work place. There is a triple relationship in temporary agency work between private employment agency, temporary employees and user firm. There is a labour contract between temporary employee and private temporary agency and the subject of this contract is establishment of a temporary agency work. In Turkish Law, temporary agency work is legalised the first time with the amendment made in the Article 7 of the Labor Law and relevant articles of Turkish Labor Institution Law by Amendment Law no. 6715. The legislator has limited as to temporary agency work and has also included important provisions on the rights and obligations of the parties. The European Union's Directive 2008/104 / EC was taken into consideration while legal regulation was been carried out. In this context, comparing the new regulations introduced in Turkish law with the regulations in international law (especially German Law), the main purpose of our study is to determine whether the regulations are sufficient. Our study consists of three parts. In the first part, the basic concepts of the temporary agency work and the historical development of the temporary agency work will be examined. In the second part, the temporary agency work in Turkish positive law will be discussed. In the third and last part, the rights and obligations arising from the relationship will be examined one by one in will be examined one by one in terms of individual labor law, collective labor law and social security law.