Tıp fakültesi öğretim üyelerinin tıp eğitimindeki alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarına ilişkin görüşleri

Abstract

Bu araştırmanın amacı: Tıp fakültesi öğretim üyelerinin tıp eğitiminde kullanılan alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarına ilişkin kullanma düzeylerini, yeterlik algılarını ve gerekli görme düzeyleri ile ilgili görüşlerini belirlemek; cinsiyet, akademik unvan, anabilim dalı, ölçme ve değerlendirme semineri/kursu almaları ve görev yaptıkları üniversitelere göre farklılık gösterip göstermediğini ortaya koymak; gereklilik düzeyinin ve yeterlik algısının kullanma düzeyini yordayıp yordamadığını belirlemek; geleneksel yöntemlerle alternatif yöntemleri kullanma düzeylerine ve yeterlik algılarına göre karşılaştırmaktır. Araştırmada, veri toplamak için nicel araştırma yöntemi olan genel tarama modeli kullanılmıştır. Ayrıca alt problemler doğrultusunda tekil ve ilişkisel tarama modellerinin her ikisinden de yararlanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapmakta olan öğretim üyeleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapan 70, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapan 69 ve Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapan 72 öğretim üyesi olmak üzere toplam 211 kişi oluşturmaktadır. 211 kişilik örnekleme araştırmacı tarafından geliştirilen bir anket uygulanmış olup veriler bizzat araştırmacı tarafından anketlerin uygulanma yöntemlerine göre uygulanıp toplanmıştır. Toplanan verilerin analizi, araştırmacı tarafından paket programına aktarılarak yapılmıştır. Verilerin analizinde, ANOVA, Kruskal Wallis, MANOVA, Çoklu Doğrusal Regresyon, İlişkisiz Örneklemler t-testi ve Mann Whitney U testi gibi istatistiksel yöntemler kullanılmıştır.Araştırma sonucunda cinsiyete göre; gereklilik düzeyi ve kullanma sıklığında, anabilim dallarına göre; yeterlik algısı ve kullanma sıklığında, ölçme ve değerlendirme semineri/kursu almalarına göre; yeterlik algısı, tutum ve kullanma sıklığında, üniversitelere göre; yeterlik algısı, tutum ve kullanma sıklığında farklılıklar gözlenmiştir. Alternatif ölçme ve değerlendirme araçları ile geleneksel ölçme ve değerlendirme araçlarını kullanma sıklığı ve yeterlik algısında farklılık görülmüştür. Yeterlik ve tutumun ise alternatif ölçme ve değerlendirme araçlarını kullanma sıklığını yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlar doğrultusunda; mezuniyet öncesi tıp eğitiminde ölçme ve değerlendirme dersinin olması, eğiticilere ölçme ve değerlendirme semineri/kursu verilmesi, klinik ve temel bilimlerin eğitim süresince entegre edilmesi, eğitici başına düşen öğrenci sayısının azaltılması, derslerin öğrenci merkezli işlenmesi, tıp eğitimi ve bilişimi anabilim dallarının üniversitelerde yaygın hâle getirilmesi önerilmektedir.

The aim of this study is to: determine the medical faculty members' views about the frequency of using alternative measurement and evaluation instruments, their competency levels and the perceived necessity to use them; reveal whether those scores differ significantly in terms of gender, academic title, department, measurement and evaluation seminars taken and universities; determine whether the level of perceived necessity and the perceived competency predict the level of their usage or not; compare the traditional methods with alternative ones in terms of the level of usage and perceived competency. In order to collect data, this study used general survey model as on of the quantitative models. Single and relational survey models were also employed based on the sub-problems. The population of this study was composed of medical faculty members in Duzce, Bolu Abant İzzet Baysal and Gaziosmanpaşa Universities in 2014-2015 academic year. The sample of the study involved a total of 211 participants, 70 from Düzce University, 69 from Bolu Abant İzzet Baysal University and 72 from Gaziosmanpaşa University. The data were obtained through a questionnaire developed by the researcher. The data were collected directly by the author. The analyses were conducted by using a packet software. Statistical methods such as ANOVA, Kruskal Wallis, MANOVA, Multiple Linear Regression, Independent Samples t-test and Mann Whitney U were used. The results of the study are as follows: there were significant differences in the level of necessity and the frequency of usage in terms of gender; there were significant differences in the perceived competency and the frequency of usage in term of departments; there were significant differences in the perceived competency, attitude and the frequency of usage in terms of the measurement and evaluation seminars taken; there were significant differences in the perceived competency, attitude and the frequency of usage in terms of universities. Moreover, significant differences were determined in the frequency of usage and the perceived competency between alternative and traditional methods. Lastly, it was found that the perceived competency and attitude predicted the frequency of using the alternative measurement and evaluation instruments. As a result of the findings obtained in the study, the following aspects are recommended: measurement and evaluation course should take place in medical education programs; education or training about measurement and evaluation should be given to the educators; clinical and fundamental sciences should be integrated in the education process; the number of students per educator should be decreased; the courses should be conducted in accordance with the student-centered principles; departments of medical education and informatics should be extended through the universities.