Köpeklerde parvoviral enteritisin tedavisinde antiviral kullanımının etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Parvoviral enteritis yavru köpeklerde mortalitesi yüksek olan viral bir enfeksiyondur. Son yıllarda hastalığın sağaltımında antivirallerin etkinlikleri araştırılmaktadır. Bu çalışmada parvoviral enteritisli köpeklerde klasik sağaltıma ilave olarak verilen interferon, oseltamivir ve famsiklovirin klinik bulgular, hayatta kalma oranları, hematolojik parametreler, sitokin seviyeleri, akut faz proteinleri ve tedavi etkinliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Bu çalışmada 7 sağlıklı kontrol ve 28 parvoviral enteritisli köpek kullanıldı. Hastalığın kesin tanısı polimeraz zincir reaksiyon testi ile konuldu. Parvoviruslu köpekler 7'şerli 4 gruba ayrıldı. Grup I'deki köpeklere klinik bulgular düzelinceye kadar klasik tedavi (ringer laktat + dekstroz, trimethoprim + sülfadimetilprimidin, metaklopromid) uygulandı. Klasik tedaviye ilave olarak Grup II'de 3 gün 2.5 MÜ/kg/gün dozda i.v. rekombinant feline interferon omega, Grup III'te 5 gün 2 mg/kg/12sa dozda p.o. oseltamivir ve Grup IV'te 5 gün 40 mg/kg/12sa dozda p.o. famsiklovir uygulandı. Gruplarda 0., 3. ve 7. günlerdeki klinik, hematolojik ve biyokimyasal bulgular değerlendirildi. Bulgular: Toplam klinik iyileşme skorları sırasıyla Grup II (133), Grup III (170), Grup IV (190) ve Grup I (244) olarak bulundu. En iyi klinik iyileşme interferon uygulanan grupta belirlendi. Tedavi sonrasında interferon, oseltamivir ve famsiklovir uygulamaları total lökosit, nötrofil ve lenfosit sayılarında önemli artış sağladı. Akut faz proteinleri ve sitokinlerde farklı düzeylerde yanıt alındı. Hayatta kalma oranları sırasıyla Grup II'de %86 (6/7), Grup III'te %71 (5/7), Grup IV'te %71 (5/7) ve Grup I'de %57 (4/7) olarak bulundu. Sonuç: Parvoviral enteritisin tedavisinde klasik sağaltıma ilave olarak kullanılan interferon, oseltamivir ve famsiklovir uygulamalarının klinik bulgularının şiddetini ve mortaliteyi azaltarak hayatta kalma oranlarını arttırdığı belirlendi. İnterferon uygulamasının tedavi etkinliği en iyi (%86) olarak bulundu. Antiviral kullanımının lökosit sayıları ve hayatta kalma oranlarını arttırıcı etkileri bulunmasından dolayı klinik kullanımlarının araştırılmasının faydalı olacağı anlaşıldı. Anahtar Kelimeler: Antiviral, famsiklovir, interferon, Kanin Parvovirüs, oseltamivir.

Aim: Parvoviral enteritis is a viral disease with a high mortality in puppies. In recent years, effectiveness of antivirals is being investigated for the treatment of the disease. In this study, it was aimed to evaluate the effects of interferon, oseltamivir and famcyclovir along with the classical treatment on the clinical findings, survival rate, hematologic parameters, cytokine levels, acute phase proteins and the therapeutic efficacy in the dogs with parvoviral enteritis. Material and Method: Seven healthy control dogs and 28 dogs with parvoviral enteritis were used in this study. The certain diagnosis of the disease was made by polymerase chain reaction test. The dogs with parvovirus were divided into 4 groups with 7 dogs in each. Classical treatment (laktated ringer + dextrose, trimethoprim + sulfadimethylpyrimidine, metoclopramide) was administrated in the Group I until clinical signs improved. Along with the classical treatment, it was administrated 2.5 MU/kg/d dose of recombinant feline interferon omega i.v. for 3 days in Group II, 2 mg/kg/12h dose of oseltamivir p.o. for 5 days in Group III and 40 mg/kg/12h dose of famcyclovir p.o. for 5 days in Group IV. Clinical, hematological and biochemical findings were evaluated in days 0, 3 and 7. Results: Total clinical healing scores were found in order of Group II (133), Group III (170), Group IV (190) and Group I (244). The best clinical healing was recorded in the interferon administrated group. Administration of interferon, oseltamivir and famcyclovir provided important increases in leucocyte values after the treatment. Different levels of response were obtained in acute phase proteins and cytokines. The survival rates were found in order of 86 % (6/7) in Group II, 71 % (5/7) Group III, 71 % (5/7) in Group IV and 57 % (4/7) in Group I.Conclusion: It was determined that the administrations of interferon, oseltamivir and famcyclovir provided an increase in survival rate by alleviating the severity of clinical signs and mortality. The best treatment efficacy was found in interferon administration (86%). Clinical administrations of certain antivirals are further worth to investigate since they increase the leucocyte values and survival rates. Key Words: Antiviral, famciclovir, interferon, Canine Parvovirus, oseltamivir