Tom Sroppard`ın Travesties oyununda gülmece öğeleri

Abstract

ÖZET Başlangıçta basın özgürlüğü, toplum ve siyasal konuları eleştiri yönüyle isleyerek bir gazeteci olarak yazarlığa başlayan Tom Stoppard, 20. yüzyıl tiyatro dünyasında ilgi çekmeyi başarır. Stoppard, makalelerinde, radyo ve televizyon için yazdığı oyunlarında özellikle insan hakları ve insan dünyasıyla birleşik bir tablo çizer. Bunları aktarırken de kendi kurnaz zekâsıyla birlikte oluşturduğu ince nükteler onun ününün artmasındaki en büyük etken olur. Dili, sözcük oyunları yaparak kullanır. Kendi çağdaşlarının aksine, ulusal konulardan öte, sıradan bir disci, bir düşünür, tarih ve tiyatro eleştirisi gibi oyunları kalemine alınır. İnsan kalbi ve aklının nasıl bir uyum içerisinde islediğini göstermeye çalışır. Bir oyunun akıcılığında en etkili yön-temlerden olan düşünce çatışmaları Stoppard ' m incelemeye çalıştığımız Travesties oyununda sıkça görülür. Stoppard sanat ve sanatçı üzerine tartışmalar yapar. Bunu yaparken de tarihten Tzara, Joyce ve Lenin ' i bir araya getirir. Bu durum izleyicilerin tuhafına gitmez. Stoppard, Travesties ' de fars karaterleri ile birlikte ince alaylara, nükte ve sözcük oyunlarına çokça yer verir. Yalnızca İngilizce değil, Rusça ve Fransızca sözcüklerin karışımından oluşan bazı tümceler vardır Travesties ' de. Başlangıçta anlaşılamayan bu tümceler dikkatlice dinlenir ya da okunursa anlamları anlaşılabilir. Sözcük yinelemeleri, kekelemeler, sözcükler arasındaki ufak bir harf değişikliğiyle anlamı önemsemeksizin üretilen yeni sözcükler gülmeceye neden olur. örneğin ; anti-auntie (karşı-teyze), da-da- darling (sev-sev-sevgilim) frank-bank (dürüst-banka ) gibi. öte yandan Travesties ' de Stoppard iletileri doğrudan verir. Dolaylı yollara başvurmaz. Lenin gerek politika, gerekse sanat üzerine olan kendi görüş ve düşüncelerini açıkça söyler. özetle diyebilirizki Travesties. Lenin, Tzara Joyce ve Carr'ın sanat üzerine dört farklı görüş çatısmasıyla oluşan durum, karakter ve sözcük komedisinin birleşimiyle yansıtılan fars karışımı bir oyundur, izleyicinin ve okuyucunun birikmiş ve kendine özgü düşüncesini biraz olsun kurcalamak ve karıştırma amacını güden Tom Stoppard Uyumsuz Tiyatronun benimseyicisi olarak 20. yüzyıl İngiliz oyun yazarları arasında yerini korumaktadır.

ABSTRACT In this study, we aim to reflect comic elements in Tom Stoppard's Travesties The play starts with Henry Carr as an old man remembering about his days in the British Consulate in Zurich during World War I. This period is reflected suitably in the design and the costumes in Carr' s department and a section of the Zurich Public Library. The connection of the flashback is representing past events as they actually occured. It is always unsatisfactory because it always implies that the brain is a library that contains real records of all past experience. All you have to do is finding the right shelf. Most of the play is under irregular control of Old Carr' s memory, and also of his different prejudices and imaginations. For that reason, Stoppard uses the phrase `time slips` for the passages. Travesties is a personal revelation. Stoppard concerns with the plurality orf contexts. Travesties presents four distinct views on art : Lenin professes a belief in art as an instrument of the Marxist revolution; Tzara represents Dadaist anti-art, Joyce is the spokesman of art for art 's sake ; and Carr holds a harmless bourgeois view of art. The mode ofII Travesties results from a combination of Wildean farce, Joycean fiction and Shawian dialect. On the other hand, Stoppard holds on historical truth. He says that when Joyce was alive, he lived the history of Ireland troubles and all. So it produced him and he produced Ulysses. The text of Travesties is woven together by repetition Phrases, expressions recur in travestied form. You start with a very strange prologue, then you have a continuous monologue which is rather funny, then you have scenes and you end up with another monologue. And you have unexpected bits of music and dance, and at the same time people play ping-pong with various intellectual arguments. In short, we can say that this is the summary of the way Travesties works. Stoppard also starts with a private discussion on the function of art. He uses puns carefully. Puns are a perfect way of conveying through language, this is dialectical structure of Stoppard' s drama. He also uses puns as a comic device. Even if it is impossible, Stoppard brings three important persons from history together and they begin to discuss about politics, revolution and art. While giving these, he representsIll manners, speeches including comic situations, as we know, sometimes as comedy of manners, sometimes as comedy of humour and also comedy of words. Travesties travesties both the literature and the lives it is based on. Like most of the best comedies it encourages us to enjoy what we should endure. As a result, Stoppard was also very different from his contemporaries. He wrote about attendant lords at Elsinore, theatre critics, a Bolwellian historian when other dramatists were more interested in nation than in individual souls. I mean, we feel ourselves satisfied with the continuing flow of words, jokes, parodies and ideas in Tom Stoppard' s Travesties.