CAD/CAM kullanılarak farklı seramik materyallerinden hazırlanan inley restorasyonların kuvvet altındaki davranışlarının mekanik ve sonlu elemanlar stres analizi yöntemleriyle incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmamızın amacı; farklı içeriklere sahip seramik inleylerin kırılma dayanımlarının in vitro olarak ve sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak değerlendirilmesidir. Materyal ve Metot: Yapay bir diş üzerinde MOD inley kavitesi hazırlandı ve ölçü alınarak 50 adet özdeş metal analog üretildi. İnleyler, 5 farklı CAD/CAM seramikten (bir feldspatik seramik, Cerec Blocs; bir lösitle güçlendirilmiş seramik, IPS Empress CAD; iki rezin nano seramik, 3M ESPE Lava Ultimate ve VITA Enamic; bir lityum disilikat seramik, IPS e.max CAD) CEREC 4 CAD/CAM sistemi kullanılarak elde edildi (n=10, N=50). Örnekler metal analoglara bir rezin simanla (3M ESPE U200) yapıştırıldı. Üniversal test cihazı kullanılarak inleylerin kırılma testleri gerçekleştirildi. Veriler SPSS 20 istatistik yazılımı ile analiz edildi. Deney şartları, sonlu elemanlar analizi yazılımına (ANSYS Workbench) aktarılarak değerlendirildi. Aynı zamanda inleyler için 400 N yük altında, sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak gerilme analizi gerçekleştirildi. Bulgular: Lityum disilikat inleylerin kırılma dayanımı (3949 N) diğer inleylere göre önemli derecede daha yüksek bulundu (p<0.05). Diğer inleyler arasında istatistiksel olarak önemli bir farklılık görülmedi (p>0.05). Sonlu elemanlar gerilme analizi sonuçları, inleylerin kırılma dayanımlarının ölçüldüğü deney sonuçlarını doğrular nitelikteydi. 400 N yük altında en yüksek gerilme lityum disilikat seramik inleyde oluşurken, en düşük gerilmeler rezin nano seramik inleylerde oluştu.Sonuç: Mekanik olarak, inleylerin ağızda oluşan kuvvetlere dayanabilecekleri gösterilmiştir. Sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen gerilme analizlerinden elde edilen sonuçlar, mekanik analizlerle uyumlu bulunmuştur.

Aim: The purpose of this study was to examine the fracture strength of ceramic inlays in vitro and using finite element analysis.Material and Method: MOD inlay cavity was prepared on an artificial tooth and 50 identical metal analogues were produced by taking impression from cavity. Inlays were made from five different CAD/CAM ceramics (a feldspathic ceramic, Cerec Blocs; a leucite-reinforced ceramic, IPS Empress CAD; two resin nano ceramics, 3M ESPE Lava Ultimate and VITA Enamic; a lithium disilicate ceramic, IPS e.max CAD) using CEREC 4 CAD/CAM system. Samples were adhesively cemented to metal analogues with a resin cement (3M ESPE, U200). The fracture tests were carried out with an universal testing machine. Data were analyzed with statistics software SPSS 20. Experimental conditions were evaluated by transferring to a finite element analysis software (Ansys Workbench). Also finite element analysis were performed for inlays under 400 N load. Results: Fracture strength of lithium disilicate inlays (3949 N) was found to be higher than other ceramic inlays (p<0.05). There was no difference between other inlays statistically (p>0.05). Finite element stress analysis confirmed the results of experiments that measured the fracture strength of inlays. The highest stress was formed in lithium disilicate ceramics while the lowest stress was in resin nano ceramics under 400 N load.Conclusion: Fracture strength results demonstrate that inlays can withstand the forces in the mouth. The results of finite element stress analysis were found to be compatible with mechanical analysis.