Tiyatroda gülmece

Abstract

Geçmişten günümüze, tiyatronun tüm dallarının bazılarında açık, bazılarında ise örtük biçimde yer bulan mizahi yapının değişim süreci bu çalışmanın ana izleğini oluşturmuştur. `Gülme ağlamanın karşısına konur, ağlamanın karşıtıdır. Ağlamaya yol açan her şeyin karşıtı gülmedir` anekdotu ile sürdürülen çalışmanın sonunda, birbirlerinin karşıtı değil, birbirlerini besleyen iki ana unsur olduğu gerçeğine ulaşılmıştır. Komedi, gülme ve ağlamanın birbirinde vücut bulmuş halidir.Toplumsal ve kültürel değişimlerle birlikte evrilen mizah, Antik dönemden Postmodern döneme ayna tutmuş, varlığını yaşamın merkezine yerleştirmiştir.Bu bağlamda, farklı dönemlerdeki gülmece unsurlarına değinilmiş, gülüncü açığa çıkartan unsurlar tespit edilmiş, günlük yaşamda, tiyatroda ve edebi türlerdeki mizah olgusu model oyunlar üzerinden incelenmiştir.

From the past to the present day, the process of the change of the humorous structure which is explicit in some of branches of the theater and implicit in others is the main subject of this study. At the end of the study carried out with the anecdote `Laughing is put against crying and it is the opposite meaning of crying. Laughing is the opposite of everything that leads to crying`, it has been found that they are not opposites but they are two main elements that complete each other. Comedy is the embodiment of laughing and crying.Humor evolved within social and cultural changes has held mirror the periods from Ancient Greek to the postmodern period by placing its existence at the center of life.In this context, humorous elements in different periods have been mentioned and identified, and humor in daily life, theater and literary genres has been analyzed through model plays.