Gogol`un Bir Delinin Hatıra Defteri adlı oyununa Stanislavski sistemi üzerinden çalışma süreci

Abstract

Eski bir av hikâyesinden başlayan oyunculuk tarihi boyunca bugüne kadar karşımıza çıkan çalışmaları ve yapılmaya çalışılan metotları incelediğimiz zaman, bir ağacın dalları gibi bu metotları görebiliriz ama ağacın dalları olarak nitelendirdiğimiz metotların gövdesini Konstantin Stanislavski oluşturmaktadır. Tüm dünyada pek çok oyunculuk okulunda Konstantin Stanislavski'nin ''psiko-gerçekçi'' oyunculuk yaklaşımı yani metot oyunculuğu öğretilir. Metot, temelde bir oyuncunun masa başında bireysel olarak çalışacağı araştırma, tetkik etme ve sorgulama süreciyle başlar. Devamında içsel ve dışsal araştırma ve çalışma teknikleriyle ilerler. Hazırlanmış olan tezin içeriği de oyuncunun masa başı çalışmasından sonra içsel çalışma sürecini ve sahneye aktarılışını içine alan süreci anlatır. Stanislavski'nin oyuncular için hazırlamış olduğu bu metot, Nikolay Vasilyeviç Gogol'un ''Bir Delinin Hatıra Defteri'' adlı öyküsünden uyarlanan tek kişilik oyun ve oyunda ki Poprişçin karakteri üzerinde uygulanmıştır.Nikolay Vasilyeviç Gogol'un ''Bir Delinin Hatıra Defteri'' adlı öyküsünden uyarlanan tek kişilik oyuna çalışma süreci Konstantin Stanislavski'nin metot oyunculuğu ile çalışılmıştır ve bu metot oyunculuk sistemi, oyuncunun metinle karşılaşmasından sonra oyuncuyu çok kapsamlı bir çalışma içerisine sokar. Oyun yazarının yaşamını ve dönemini sorgulamakla başlar. Devamında ise eserin bir nevi iskeletini yani yapısal özelliklerini incelemeyi ister. Oyun metnini tüm boyutlarıyla incelemiş olan oyuncu için artık karakter incelemesi süreci başlar ve bu karakter inceleme süreci üç boyut özellikleri incelemesiyle devam eder. Oyun metni ile birlikte yapılan bu çalışma sürecinden sonra K. Stanislavski, oyuncunun elde ettiği bilgileri kendi malzeme ve yaratıcılığıyla karıştırmasını ister. İçsel çalışma boyunca oyuncu verili şartlar içersin de kendini imgelemeye ve değerlendirmeye uğraşır. Duyguları ortaya koyabilmek için bireysel olarak ''coşku belleğinden'' faydalanır. Oynayacağı oyun kişisine adaptasyon sağlamaya çalışır. Bu sayede içselleştirilmiş ve benimsenmiş rol kişisi daha inandırıcı olur. Dışsal çalışma süreci ise sahne çalışmalarında ve provalarda ortaya çıkar. Oyuncu, oynayacağı oyun kişisinin temposunu ve ritmini belirler. Tonlamaları, vurgulamaları ve ses tonu şekillenir. Oyuncu, dışsal çalışmalarıyla birlikte oynayacağı oyun kişisi ile birleşme ve o olma sürecine girer. Beden tamamen var olan tüm gerginlikten arındırılmaya çalışılır. Yapılan bu aşama aşama çalışma süreci bitiminde oyuncu oynayacağı oyun metnine hâkimdir ve oyun kişisiyle bir bütün olmuştur.

When we examine the work that has come up to date and the methods that have been tried to be done throughout the history of acting, which began from an old hunting story, we can see these methods like branches of a tree and the body of the methods described as branches of the tree is Konstantin Stanislavski. In many acting schools around the world, Konstantin Stanislavski's `psycho-realistic` acting approach is taught, i.e. method acting. The method basically begins with the process of research, examination and questioning that a player will work individually at the desk. He then progresses with intrinsic and external research and study techniques. The content of the thesis also describes the process that includes the intrinsic work process and transfer of the player to the stage after the desk work. This method, prepared by Stanislavski for the players, was applied on the one-man play and the character of Poprişçin in the play, adapted from the short story `Diary of a Madman` by Nikolay Vasilyeviç Gogol.Based on `Diary of a Madman` by Nikolai Vasilyeviç Gogol, the one man play has been studied with Constantine Stanislavski's method acting, and this method of acting puts the player into a very comprehensive study after the player's encounter with the text. And this method of acting system puts the player into a very comprehensive study after the player's encounter with the text. It begins by questioning the playwright's life and period. Afterwards, he wants to examine the skeleton of the work, i.e. its structural characteristics. For the player who has examined the play text in all its dimensions, the character review process begins and this character review process continues with reviewing three dimension properties. After this work process with the text of the play, K. Stanislavski asks the player to mix the information he obtained with his own material and creativity. During the internal study, the player is involved in the given conditions, but he tries to visualize and evaluate himself. He benefits from `memory of enthusiasm` individually in order to bring emotions out. He tries to adapt to the play person he will play. That way, the internalized and adopted role person becomes more convincing. The external work process occurs in stage work and rehearsals. The player determines the tempo and rhythm of the play person he will play. Intonations, highlights, and tone are shaped. The player enters the process of merging with the person of the play he will play with his external work. The body is completely trying to remove all existing tension. At the end of this phase-by-stage study process, the player dominates the text of the play and becomes a whole with the player of the play.