Rheum Ribes (Işkın otu)`in metanol ekstresinin düzenli aerobik yüzme egzersizi uygulanan rat dokularında antioksidan ve histopatolojik etkileri

Abstract

Amaç: Bu çalışma, ışkın otu ekstresinin egzersiz uygulanan ratlarda kalp, kas ve karaciğer gibi organlara ait farklı dokularda oksidatif hasara, antioksidan enzim seviyelerine ve histopatolojik değişikliklere etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Araştırma 220-280 gr ağırlığında, 3-4 aylık, Wistar Albino türü 18 adet dişi rat üzerinde gerçekleştirildi. Çalışma grupları şu şekilde oluşturuldu. Egzersiz grubu (E) ; 26 oC±2 havuz suyu sıcaklığında 8 hafta, haftada 7 gün egzersiz programına tabi tutulan grup (n=6). Egzersiz + ışkın (EI); 26 oC±2 havuz suyu sıcaklığında 8 hafta, haftada 7 gün egzersiz programına tabi tutulan ve ışkın otu ekstresi (20 mg/kg/gün) verilen grup (n=6). Sedanter grup (S); hiçbir uygulama yapılmayan grup (n=6).Çalışmada ışkın otu ekstresi egzersizden hemen sonra oral gavaj yöntemiyle verildi. Egzersizden sonra alınan doku örneklerinde MDA, SOD, GSH ve KAT ölçümleri spektrofotometrik yöntemle değerlendirildi.Bulgular: Çalışmada, Sedanter gruba göre egzersiz grubunda kas dokusundaki MDA değerleri anlamlı olarak artmıştır (p<0,05). Işkın + egzersiz grubunda MDA seviyesi kalp ve karaciğer dokuda istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p>0,05). Işkın + egzersiz grubunda, SOD değerleri kas dokusunda azalırken (p<0,05), kalp dokusunda değişmemiş (p>0,05) karaciğer dokusunda istatistiksel olarak artış göstermiştir (p<0,05). Işkın + egzersiz grubunda, GSH değerleri kas, kalp ve karaciğer dokusunda sedanterlere oranla anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,05). Işkın + egzersiz grubunda, KAT değerleri sedanter gruba göre kas dokusunda artmış (p<0,05), kalp ve karaciğer dokusunda istatistiksel olarak düşüktür (p<0,05). Kas dokusunda, ışkın + egzersiz grubunda, egzersizin bir sonucu olarak, hipertrofi, myozitis, yağ dokusu atrofisi, bozulmuş saturasyon, damarlarda hiperemi görülürken egzersiz grubunda görülen hiyalin dejenerasyonu tespit edilmemiştir. Kalp dokusunda, ışkın + egzersiz grubunda intersitisyel damarlarda hiperemi bulunurken, egzersiz grubunda görülen kaybolmuş saturasyon ve dejenerasyon tespit edilmemiştir. Karaciğer dokusunda, ışkın + egzersiz grubunda sinüzoidlerde hafif dilatasyon ve hiperemi tespit edilirken, egzersiz grubunda görülen asinar bölgede az sayıda hepatositlerde hidropik dejenerasyona rastlanmamıştır.Sonuç: Bu bulgular doğrultusunda, egzersizin süre ve şiddetiyle alakalı olarak ışkın otu ekstresinin çeşitli dokularda farklı etki göstererek bazı antioksidan seviyelerini artırdığı ve oksidatif hasarı önlediği tespit edilmiştir. Yine ışkın otu ekstresinin egzersizin yaratmış olduğu doku hasarı üzerinde olumlu etki yaratarak tüm dokularda doku dejenerasyonuna neden olan etkiler üzerinde ve oksidatif hasara karşı iyi bir antioksidan etki yaratarak koruyucu etkiye sahip olduğu söylenebilir.Anahtar Kelimeler: Antioksidan, egzersiz, hiyalin dejenerasyonu, oksidatif hasar, rat.

Aim: This study was carried out to determine the effect ofextract of Rheum Ribes on oxidative damage, antioxidant enzyme levels and histopathological changes in different tissues of organs such as heart, muscle and liver in exercised rats.Materıal and Method: The study was carried out on 220-280 g weight, 3-4 month old female Wistar Albino kind 18 female rat. Working groups were created as follows. Exercise group (E); 26 oC±2 in pool water temperature, 8 weeks, 7 days a week the group subjected to exercise program (n = 6). Exercise + Rheum Ribes (EI); 26 oC±2 in pool water temperature, 8 weeks, 7 days a week the group subjected to exercise program and given weed extract (20 mg / kg / day) (n = 6). Sedentary group (S); group with no application (n = 6). In the study, extract of Rheum Ribes was given by oral gavage method immediately after exercise. In the tissue samples taken after exercise, MDA, SOD, GSH and CAT measurements were measured by spectrophotometric methods.Results: In the study, in exercise group compared to sedentary group, MDA values were significantly increased (p<0.05). No statistically significant difference was found in MDA level in heart and liver tissue in the Rheum Ribes + exercise group (p> 0.05). In the Rheum Ribes + exercise group, while SOD values decreased in muscle tissue (p<0.05), unchanged in heart tissue (p> 0.05) showed a statistically increase in liver tissue (p<0.05). In the Rheum Ribes + exercise group, GSH values were found significantly higher in muscle, heart and liver tissues than sedentary groups (p<0.05). In the Rheum Ribes + exercise group, CAT values were increased in muscle tissue compared to sedentary group (p<0.05) and statistically low in heart and liver tissues (p<0.05). In the Rheum Ribes + exercise group, as a result of exercise, while in muscle tissue, showed hypertrophy, myositis, fat tissue atrophy, impaired saturation, and hyperemia in the vessels, hyaline degeneration seen in exercise group was not detected. In the Rheum Ribes + exercise group, while hyperemia was found in interstitial vessels in heart tissue, lost saturation and degeneration seen in the exercise group was not detected. In hepatic tissue, in the Rheum Ribes + exercise group, while mild dilatation and hyperemia were detected in sinusoid, but hydropic degeneration was not detected in few hepatocytes in asinar region seen in exercise group.Conclusion : In accordance with these findings, it was determined that the extract of the Rheum Ribes, which is regarding to the duration and severity of the exercise, showed different effects in various tissues and increased some antioxidant levels and prevent oxidative damage. Again, it can be said that the extract of the Rheum Ribes has a positive effect on the tissue damage caused by the exercise and has a protective effect on the effects of tissue degeneration in all tissues and by creating a good antioxidant effect against oxidative damage.Keywords: Antioxidant, exercise, hyaline degeneration, oxidative damage, rat.