Zihinsel engelli kaynaştırma öğrencilerinin din öğretimi (Bireyselleştirilmiş öğretim programının öğrencinin başarısına etkisi)

Abstract

Türkiye'de hafif düzey zihinsel engelli öğrenciler kaynaştırma yolu ile genel eğitim sınıflarında eğitim görmektedirler. Bu sınıflarda 2005-2006 eğitim ve öğretim yılından itibaren yapılan din eğitiminin dayandığı kurumlardan biri de yapılandırmacı öğrenme yaklaşımıdır. Ancak, öğrenmenin birey tarafından yapılandırılarak gerçekleştiğini iddia eden bu yaklaşımın zihinsel engelli kaynaştırma öğrencilerine uygun olup olmadığı henüz yeterince tartışılmamıştır. Bu araştırmanın amacı, yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına dayalı örgün din eğitiminin zihinsel engelli öğrencilerin başarılarına etkisini tespit etmektir. Bu amaçla, ilkokul 4. sınıfta okuyan 6 hafif düzey zihinsel engelli kaynaştırma öğrencilerine yönelik genel eğitim sınıfında verilen eğitime ek olarak, destek eğitim odasında bir eğitim ve öğretim yılı boyunca haftada 2'şer saat eğitim yapılmıştır. Yarı deneysel olarak tasarlanan çalışma tek denekli çoklu başlama modeline göre düzenlenmiştir. Araştırmacı tarafından geliştirilen Başarı Testi, Öğretmen Gözlem Formu, Öz Değerlendirme Formu ve Veli Değerlendirme Formlarına dayanan ön test, son test ve kalıcılık testleri ile bu eğitimin sonuçları belirlenmeye çalışılmıştır. Eğitim sürecinde elde edilen veriler, İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (İDKAB) dersi öğretim programında yer alan öğrenme alanlarına göre tasnif edilerek ortaya konulmuştur. Öğrenciler tek tek ele alınarak İDKAB dersi öğretim programında yer alan kazanımları başarma dereceleri yüzdelik olarak belirtilmiştir. Ayrıca, çalışma grubu öğrencilerinin din eğitimlerine ilişkin özel bulgular, betimsel olarak işlenmiştir. Çalışma sonucunda yapılandırmacı öğrenme anlayışına dayalı kaynaştırma din eğitiminin zihinsel engelli kaynaştırma öğrencilerinin başarılarını olumlu etkilediği görülmüştür. Bu çerçevede öğrencilerin toplumdan özellikle de akranlarından etkilendiği, zaman verildiğinde dini bilgiyi yapılandırdıkları, normal bireylerin dini davranışlarını anlamlandırdıkları, daha duygusal oldukları, günlük yaşamda kullanılmayan dini bilgileri unuttukları, hedef kazanımları elde ettikleri, başardıkça öz güven ve öz saygılarının arttığı ve değerleri içselleştirdikleri tespit edilmiştir. Bu sonuçlara bağlı olarak, zihinsel engelli kaynaştırma öğrencilerine (ZEKÖ) yönelik dini etkinliklerin tasarlanması, destek eğitim odasında Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) ve Bireyselleştirilmiş Öğretim Programı (BÖP) dâhilinde din eğitiminin bireyselleştirilmesi ve gündelik hayatta öğrencilerin bağımsız yaşamalarını destekleyen dini etkinliklere yer verilmesi önerilebilir.Anahtar Kelimeler: Kaynaştırma, Din Eğitimi, Zihinsel Engelliler, Yapılandırmacılık.

In Turkey, mild level mentally disabled students are educated in general education classes by means of integration. One of the theories that the religion education given in these classes since 2005-2006 training and education year, based on is the constructivist learning approach. However, it is not yet adequately discussed whether this approach, which claims that the learning is actualized by being structured by the individual, is suitable for inclusive students with mental retardation. The aim of this research is to determine the effect of organized (örgün) religion education based on a constructivist learning approach on the achievement of mentally retarded students. For this purpose, 2 hours of instruction a week were provided during the education and training year in the supportive education room in addition to the training given in the general education class for 6 mild level mentally disabled students in the 4th grade primary school. This Quasi Experimental Designs study is organized according to the single-tasked multiple-baseline model. The results of this study were tried to be determined by the pre-test, post-test and permanence tests based on Achievement Tests, Teachers Observations Forms, the Self-Assessment Forms and Parent Evaluation Forms.The data obtained in the education process were classified according to the learning areas in the curriculum of the Primary School Religious Culture and Ethic Knowledge (İDKAB) course. The students were evaluated individually and the degrees of achieving achievements included in the IDKAB course curriculum were stated as percentages. In addition, special findings concerning religion education of the study group students are descriptively handled. As a result of the study, it was seen that inclusive religion education based on constructivist learning view positively affected the achievements of the mentally disabled inclusive education students. In this frame, it has been determined that students are influenced by the community especially by the peers, when they are given time they construct religious knowledge, they mean the religious behavior of normal individuals, they are more emotional, they forget unused religious information in everyday life, they achieve target achievements, and as long as they succeed they internalize the values and their self confidence and self-esteem is increased. Depending on these results, it may be suggested to design religious activities for mentally disabled inclusive education students (ZEKÖ), individualize religious education within the Individualized Education Program (BEP) and Individualized Teaching Program (PEP) in the supportive education room and accommodate religious activities which support the independent life of the students in everyday life.Keywords: Inclusion, Religion Education, Mentally Disabled, Constructivism