Sinematografik bir gelenek olarak auteurizm ve Ümit ünal sineması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
1895 yılında sinemanın icadından sonra zamanla çeşitli akımlar ortaya çıkmıştır. İlk yıllarında yalnızca eğlence endüstrisinin bir parçası olarak algılanan sinema ilerleyen yıllarda sanat olarak kabul edilmiştir. Sinemanın bir sanat, yönetmenin de bir sanatçı olarak kabulü çeşitli tartışmaların odak noktası olmuştur. Bu konuda sinema sanatı üzerine en kararlı tartışmalar Fransız Yeni Dalga akımı yıllarında yapılmıştır. Yeni Dalga ekibi eski film yapım pratiklerinden ayrılarak yeni ve modern anlatılar gerçekleştirmek istemiştir. Sinemada köklü bir değişikliğe sebep olan auteurizm ile Fransız Yeni Dalga akımının önemli bir bağlantısı bulunmaktadır. 1950'lerin sonundan itibaren sinemada büyük bir dönüşüm yaşanmıştır. Yaşanan bu değişim dünyanın her yerinden yönetmenler için ilham kaynağı olmuştur. Zamanla pek çok ülkede Yeni Dalga benzeri akımlar ortaya çıkmıştır. Bu sanatçılar yönetmenin sanatsal bağımsızlığını önermiştir. Bu çalışmada Türk sinemasının önemli auteurlerinden biri olan Ümit Ünal'ın sineması auteurizm bağlamında incelenecektir. After the invention of the cinema in 1895, various movements emerged in time. In the first years, the cinema perceived only as part of the entertainment industry, was recognized as art in the following years. The acceptance of cinema as an art and the director as an artist have been the focus of various discussions. In this regard, the most decisive debate on cinema was made during the French New Wave movement. The New Wave movement wanted to break out of old filmmaking practices and realize new and modern narratives. There is an important link between the French New Wave movement and auteurism caused radical changes in cinema. From the end of the 1950s a great transformation took place in the cinema. This change has been a source of inspiration for directors all over the world. In time, New Wave-like trends have emerged in many countries. These artists have suggested the artistic independence of the director. In this study, the cinema of Ümit Ünal, one of the important directors of Turkish cinema, will be examined in the context of auteurism.
Collections