Gündelik yaşamda politik deneyim

Abstract

Bu tezde gündelik yaşam olgusu egemen kapitalist üretim ilişkilerinin ve buna bağlı olarak mevcut toplumsal ilişkiler bütününün yeniden üretimi süreciyle ilişkilendirilerek tartışılmış, gündelik yaşamın bu yeniden üretim sürecinin dışına çıkılarak alternatif biçimlerde örgütlenebilmesinin olanaklılığı ve koşulları üzerinde durulmuştur. Gündelik yaşamın bir mücadele alanı olarak konumlandırıldığı böyle bir perspektifle, verili toplumsal ilişki biçimlerinin radikal bir eleştirisine yönelen alternatif toplumsal iletişim biçimlerinin taşıdığı dönüştürücü eylem olanaklarına dikkat çekilmesi amaçlanmıştır. Belirli kategoriler altında formüle edilen alternatif toplumsal iletişim biçimleri, gündelik yaşamın dışına çıkılarak onun alternatif biçimlerde yeniden örgütlenebilmesinin somut koşullarının yaratıldığı zengin bir politik deneyim olduğu düşünülen Fatsa örneği üzerinden ele alınmıştır. Gündelik yaşama alternatif toplumsal iletişim biçimleri yoluyla doğrudan, eleştirel ve kolektif bir müdahalenin olanakları Fatsa deneyiminin ortaya çıkardığı somut tarihsel birikimle ilişkilendirilerek tartışılmış ve tez sonuca ulaştırılmıştır.

In this thesis, the everyday life phenomenon was discussed by correlating the dominant capitalist relations of production and correspondingly the whole social relationships with the reproduction process. Furthermore, the possibility and conditions of organizing the everyday life in alternative forms by going out of this reproduction process were elaborated. With such a perspective where the everyday life has been positioned as a challenge, it was intended to draw attention to the transformative possibilities of action carried by the alternative forms of social communications that head toward a radical criticism of the given social relationship forms. The alternative forms of social communications formulated under specific categories were addressed over the Fatsa example which is considered as a rich political experience in which the concrete conditions for reorganizing through alternative forms were created by going out of the everyday life. The opportunities of a direct, critical and collective intervention through the social communication forms that are alternative to the everyday life were discussed by establishing a correlation with the concrete historical accumulation revealed by the Fatsa experience and thus the thesis has attained its objectives.