Erzincan Ovasındaki yetiştirilen bazı erik çeşitleri üzerinde fenolojik, biyolojik ve pomolojik araştırmalar
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Erzincan Ovası'nda 1995 ve 1997 yıllarında yapılan bu araştırmada, ovada yetiştirilen Tüylü Tamas, Sarı aluça, Santaroza, Dumanlı, Cizvit ve Can erik çeşitlerinin bazı fenolojik, biyolojik ve pomolojik özellikleri incelenmiştir. Erik çeşitilerinin tam çiçeklenme devresinin 1995 yılında 2 Mayıs (Tüylü Tamas)- 15 Mayıs (Can), 1997 yılında 28 Nisan (Tüylü Tamas)- 11 Mayıs (Can) tarihleri arasında, meyve olgunlaşma tarihlerinin 1995 yılında 8 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) ve 1997 yılında ise 6 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) tarihleri arasında olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerin polen çimlenme oranları asılı damla metoduyla belirlenmiş olup, en yüksek polen çimlenmesinin 1995 yılında %20 ve %25'lik sakkaroz konsantrasyonlarında ortalama %46. 97-42.38, 1997 yılında ise %46.57-47.69 oranlarında gerçekleştiği saptanmıştır. Erik çeşitlerinde yaptığımız kendileme çalışması sonucunda bütün çeşitlerin kendine verimsiz olduğu ortaya çıkmıştır. Serbest tozlama çalışmasında 1995 yılında %6.59(Dumanlı)-%10.92 (Sarı aluça), 1997 yılında ise %5.44(Dumanlı)- %9.53 (Sarı aluça) oranlannda meyve tutumu elde edilmiştir. Çeşitler arasında yapılan karşılıklı melezleme çalışması sonucunda ise Sarı aluça çeşidindeki baba çeşit uygulaması meyve tutumu üzerine daha olumlu sonuç vermiştir. Nitekim bu çeşit üzerinde Can (%25.44) i çeşidi en fazla meyve tutumunu sağlamışken, bunu %21.59'luk oranla Santaroza, Cizvit (%10.22), Dumanlı (%8.29) ve Tüylü (%6.51) çeşidi izlemiştir. Erik çeşitlerinin ortalama meyve ağırlıkları 1995 yılında 9.7g (Sarı aluça)-67.9 g (Santaroza), 1997 yılında 9.2 g (Sarı aluça)-67.2 g (Santaroza) değerleri arasında değişmiştir. Çeşitlerin SÇKM miktarları ise çalışmanın ilk yılında %11.6 (Cizvit)-%16.3 (Dumanlı), ikinci yılında ise %10.3 (Cizvit)-%16.2 (Dumanlı) değerleri arasında bulunmuştur. ÖZET Erzincan Ovası'nda 1995 ve 1997 yıllarında yapılan bu araştırmada, ovada yetiştirilen Tüylü Tamas, Sarı aluça, Santaroza, Dumanlı, Cizvit ve Can erik çeşitlerinin bazı fenolojik, biyolojik ve pomolojik özellikleri incelenmiştir. Erik çeşitilerinin tam çiçeklenme devresinin 1995 yılında 2 Mayıs (Tüylü Tamas)- 15 Mayıs (Can), 1997 yılında 28 Nisan (Tüylü Tamas)- 11 Mayıs (Can) tarihleri arasında, meyve olgunlaşma tarihlerinin 1995 yılında 8 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) ve 1997 yılında ise 6 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) tarihleri arasında olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerin polen çimlenme oranları asılı damla metoduyla belirlenmiş olup, en yüksek polen çimlenmesinin 1995 yılında %20 ve %25'lik sakkaroz konsantrasyonlarında ortalama %46. 97-42.38, 1997 yılında ise %46.57-47.69 oranlarında gerçekleştiği saptanmıştır. Erik çeşitlerinde yaptığımız kendileme çalışması sonucunda bütün çeşitlerin kendine verimsiz olduğu ortaya çıkmıştır. Serbest tozlama çalışmasında 1995 yılında %6.59(Dumanlı)-%10.92 (Sarı aluça), 1997 yılında ise %5.44(Dumanlı)- %9.53 (Sarı aluça) oranlannda meyve tutumu elde edilmiştir. Çeşitler arasında yapılan karşılıklı melezleme çalışması sonucunda ise Sarı aluça çeşidindeki baba çeşit uygulaması meyve tutumu üzerine daha olumlu sonuç vermiştir. Nitekim bu çeşit üzerinde Can (%25.44) i çeşidi en fazla meyve tutumunu sağlamışken, bunu %21.59'luk oranla Santaroza, Cizvit (%10.22), Dumanlı (%8.29) ve Tüylü (%6.51) çeşidi izlemiştir. Erik çeşitlerinin ortalama meyve ağırlıkları 1995 yılında 9.7g (Sarı aluça)-67.9 g (Santaroza), 1997 yılında 9.2 g (Sarı aluça)-67.2 g (Santaroza) değerleri arasında değişmiştir. Çeşitlerin SÇKM miktarları ise çalışmanın ilk yılında %11.6 (Cizvit)-%16.3 (Dumanlı), ikinci yılında ise %10.3 (Cizvit)-%16.2 (Dumanlı) değerleri arasında bulunmuştur.
Collections