Enfekte kök kanallarından izole edilen mikroorganizmalar üzerinde farklı yıkama solüsyonlarının antibakteriyel etkinliği

Abstract

Pulpa ve periapikal doku hastalıklarının en önemli nedenlerinden biri olan mikroorganizmaların elimine edilmesinde, biyomekanik preparasyonun yanında kimyasal dezenfeksiyondan da yararlanılması gerekmektedir. Periapikal dokuların sağlıklı yapılarına kavuşabilmesi için, endodontik tedavi sırasında yıkama işlemlerinin uygulanmasına da ihtiyaç duyulmaktadır. Bu amaçla kullanılacak yıkama solüsyonlarının, inorganik dokuları çözme özelliğine sahip olması yanında periapikal dokulara karşı toksik olmaması da gerekmektedir. Bu araştırma, dört farklı yıkama solüsyonunun, enfekte kök kanallarından izole edilen mikroorganizmalar üzerindeki antibakteriyel etkinliklerinin değerlendirilmesi amacıyla yapıldı. Çalışmamız, pulpal ve periapikal rahatsızlık tanısı konulmuş 80 adet enfekte, kesici ve premolar diş üzerinde gerçekleştirildi. Standart endodontik giriş kaviteleri hazırlandıktan sonra 20 nolu kanal eğesi yardımıyla tüm dişlerin apekslerine kadar ilerlendi. Steril kağıt koniler ile kök kanallarından alman bakteri kültürleri deney tüpleri içerisinde 37°C'de 72 saat süreyle inkübe edildi. Ekimi yapılan bakteriler içerisinde en çok üreyen aerob ve anaerob mikroorganizmalardan toplam 5 tanesinin çalışmaya katılmasına karar verildi. Hastalar, her grupta 20 birey olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Tüm dişlerin kanalları step-back tekniğiyle, 55 no'lu eğeye kadar genişletildi. Birinci grupta %5'lik Sodyum Hipoklorit, ikinci grupta %2'lik Klorheksidin Glukonat, üçüncü grupta Kalsiyum Hidroksit + Distile su karışımı ve dördüncü grupta %3'lük Hidrojen Peroksit olmak üzere dört farklı kök kanal yıkama solüsyonuyla yıkama yapıldı ve geçici olarak kapatıldı. Aynı işlemlerin tekrarlandığı 3 ve 6. günlerde, yine kağıt koniler yardımıyla alman örnekler mikrobiyolojik olarak incelendi. Elde edilen veriler hangi tip solüsyonun antibakteriyel etkinliğinin daha fazla olduğunu belirlemek üzere, istatiksel olarak Chi-square testi kullanılarak değerlendirildi. Kullanılan dört farklı yıkama solüsyonu arasında; klorheksidin en yüksek antibakteriyel etkinliğine sahip materyal olurken, onu sırasıyla sodyum hipoklorit, kalsiyum hidroksit ve hidrojen peroksit izlemiştir. Bununla birlikte, E.faecalis dışındaki tüm mikroorganizmalar üzerinde ilk üç grup arasında elde edilen fark, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). E.faecalis üzerinde ise ilk iki grup arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir (p>0.05). Anahtar Kelimeler: irrigasyon solüsyonu, antibakteriyel etki, enfekte kök kanalı

To eliminate the microorganisms from the root-canals, which are one of the most important etiologic factors in pulpal and periapical pathosis, biomechanical preparation with the aid of chemical disinfections, are necessary. Chemical agents to be used for irrigation of root canal should not only be a good solvent for infected-tissue-remnants, but also have high antibacterial activity. This study has been carried out to investigate the antibacterial effect of four different irrigation solutions on the bacteria isolated from the infected-root-canal. Our study has been performed on 80 infected-teeth which were diagnosed as pulpal and/or periapical pathosis. After the preparation of a standardized-access-cavity, a number of 20 K-type file was inserted into the root canal until the root-apex. Sterilized-paper points were used to take samples from root-canals, and then they were incubated in test tube at 37°C for 72 hours. Of the bacteria planted, five-strains which had higher-growing-number were decided to include in this study. All patients were equally divided into 4 groups including 20 patients in per-group. After the preparation of root canal with step-back technique until the number of 55 file, each group was subjected to one of these following irrigation-solutions; a- 5 % sodium hypochlorite, b- 2 % chlorhexidine gluconate, c- a mixing of calcium hydroxide powder with distilled-water, and d- 3 % hydrogen peroxide. After the irrigation, a temporary filling was placed on each cavity-access. Same procedure concerning canal irrigation was repeated at 3 rd and 6th day, and subsequently, microbiologic samples method was also repeated. To statistically explore antibacterial efficiencies among 4 different irrigation solutions, a chi-square test was used. Of the irrigation solutions used in this in-vivo study, chlorhexidine was the most effective against the microorganisms isolated from the infected-root-canals, and followed by sodium hypochlorite, calcium hydroxide and hydrogen peroxide. However, the difference among three groups was not statistically significant except of the efficiency on E. faecalis (p>0.05). There was no significant difference between two groups with respect to efficiency on E faecalis (p>0.05). Key words: irrigation solution, antibacterial activity, infected-root-canal.