Rönesans doğa felsefesinin temelleri

Abstract

ÖZET Çalışma, Ortaçağ `biliminden` kurtulmakla birlikte, yeni bir çağa girerken, Yeniden Doğuş insanının sancılarını ve çabasını ele alıyor. Ortaçağ'da evciîleştirilmiş ve Hıristiyanlaştırılmış Aristoteles ve Platon felsefeleri, Yeniden Doğuş'la birlikte gerçek köklerine dönüyor ve bu Hıristiyan dogmalarından kopuş büyük Aydınlanma çağma yol açıyor. Ancak bu çaba, her ne kadar sonunda günümüzün bilimini doğurmuş olsa da, bilimsel temellerden yoksundur. Hem sağlam bir temelden yoksunluğun sancısını duyan, hem de insanın olanaklarının yeniden keşfedildiği ve umudun doruklarda yükseldiği bir dönemin felsefesi tüm yönleriyle anlatılıyor.

SUMMARY This thesis deals with the efforts and the difficulties of humans entering a new age in the period of transition between the `science` of the Middle Ages and the Renaissance. The philosophy of Aristoteles and Platon that had been domesticated and adapted to Christianity during the Middle Ages,.returns to their original roots together with the arrival of the Renaissance, and this break from Christian dogmas opens the way for the Great Enlightening. Still these efforts, even if they are the basics for todays science, were without scientific foundations. / This thesis will explain the philosophy of a period marked by the difficulties of not having a solid scientific base, but also marked by hope and by the rediscovery of human possibilities.