Türk gıda mevzuatında kalite ve güvenlik: Avrupa Birliği`ne uyum sürecinde bir değerlendirme
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Gıda sektöründe müşterilerin beklentilerini karşılayabilmek için en önemli iki kavram üretilen gıdanın güvenliğinin sağlanması ve kaliteli olmasıdır. Bu iki özelliğin sağlanabilmesi için sistematik yaklaşımlar gereklidir.Bu çalışmada Avrupa Birliği gıda kalite ve güvenliği politikalarının ana unsurları ile hukuki ve kurumsal çerçevesi belirlenerek üyelik sürecinde Türkiye'ye olası etkilerinin tespiti amaçlanmaktadır. Çiftlikten sofraya gıda güvenliği anlayışına dayanan AB politikaları ile ülkemizdeki 5179 sayılı ?Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun'' yönetmeliklerle uyumlaştırılmaya çalışılmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde öncelikle bazı temel kavramlara değinilmiştir. İkinci olarak dünya genelinde kabul görmüş uluslararası standartlar ana hatlarıyla incelenmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde AB'de gıda kalite ve güvenliğine ait politikalar incelenmiş ve bu politikalara yönelik çalışan kurumlar ele alınmıştır. Dördüncü bölümde ise Türkiye'deki mevcut hukuki ve kurumsal yapı ortaya konulmuş ve gerçekleştirilmekte olan reform çalışmaları gözden geçirilmiştir. Beşinci bölümde Türkiye'de gerçekleştirilen denetimlerin analizi yapılmış ve benzer bir uygulama Antalya ili için de değerlendirilmiştir. Sonuç bölümünde gıda kalite ve güvenliği alanında AB ile Türkiye arasında karşılaştırma yapılarak ülkemizdeki eksikliklere ve sorunlara yönelik çözüm önerilerinde bulunulmuştur. Ensuring safety and quality of a food product are the two key factors which determine the degree of meeting customer expectations in food industry. Systematic approaches are required to meet these factors.This study aims to determine the implications of the European Union?s (EU) food quality and safety policies for Turkey in the process of membership. From farm to fork policy in EU and The new Food Law No: 5179 in Turkey is tried to amend by the official regulations. In this study firstly some basic terms are clarified. Secondly internernatıonal standarts which are acceptable all of the world are examined. At the third part of study EU?s food quality and safety policies are analyzed and corporations about food quality and safety are under debated. Forth part devoted to the Turkey?s perspective on food safety and control. The current legal and instritutional structure and efforts toward reforming it are scrutrinized in detail. At the fifth part of study the auditing operations performed in Turkey have been analysed and such an application has also been considered for Antalya. At the last chapter of the study food quality and safety policies in EU and Turkey are compared and offered some ideas about deficiency and problems in Turkey food sector.
Collections