Akademik örgütlerde çalışan halkla ilişkiler uygulayıcılarının kültürel algılarının halkla ilişkiler uygulamları üzerine etkileri: Türkiye`deki devlet ve vakıf üniversitelerinin karşılaştırılması

Abstract

Kültür, bireyin içinde yasadığı toplumun bir parçası olarak örgütler için büyük önem tasımaktadır. Çünkü bir örgütün iletisim sistemi, örgütsel değerleri, kültür ve faaliyetleri içinde bulunduğu toplum kültüründen soyutlanamaz. Halkla iliskiler de temelde bir iletisim etkinliği olduğu için kültürle genis bir etkilesimi vardır. Dolayısıyla bu kültürel baskının örgüt kültürünü ve halkla iliskiler departmanının potansiyelini nasıl ve ne derece etkilemekte olduğunun kavranması, örgütte uygulanan iletisim yönelimlerinin öngörülebilmesine olanak tanımaktadır. Çünkü örgütün içinde yer aldığı toplum kültürü ve örgütü çevreleyen ortam örgüt kültürü üzerinde ve örgütte uygulanan halkla iliskiler modellerinde etkili olur. Hofstede (1984)'ın tanımladığı kültür boyutları burada devreye girmektedir. Çünkü Hofstede'ın tanımladığı kültür boyutları, kültürün bireylerin kurdukları iletisimi ve dolayısıyla örgütsel faaliyetleri nasıl etkilediğini ortaya koymaktadır. Dolayısıyla Hofstede'ın kültür boyutları, Grunig ve Hunt'ın dört halkla iliskiler modeliyle birlestirildiğinde, halkla iliskiler uygulamalarında eksik kalan kültürel perspektifi tamamlamaktadır. Bu çalısmada Türkiye genelindeki tüm üniversitelerin halkla iliskiler birimleri yöneticilerine yönelik bir anket uygulanmıs ve toplum kültürünün uygulanan halkla iliskiler modellerine etkisi analiz edilmistir. Sonuç olarak Türkiye'deki üniversitelerin halkla iliskiler birimleri yöneticilerinin düsük güç mesafesine sahip olmakla birlikte, yüksek belirsizlikten sakınma ve daha bireyci ve eril eğilimli bir kültüre sahip oldukları görülmüstür. Güç mesafesi dısında, hiçbir boyutun uygulanan halkla iliskiler modeliyle istatiksel olarak anlamlı bir iliskisi yoktur. Güç mesafesi arttıkça, tek yönlü iletisim modellerini uygulama eğilimi artmaktadır. Bununla birlikte halkla iliskiler yöneticilerinin düsük güç mesafesine rağmen, tek yönlü halkla iliskiler modelini tercih etmeye devam etmelerinin nedeni, halkla iliskilerin potansiyelinin ve yönetimsel islevinin henüz farkında olmamalarından ve halkla iliskileri hala rutin etkinlikler çerçevesinde değerlendirmelerinden kaynaklanıyor olabilir.

Culture is important for organizations as a part of society. Because, communication system, culture and activities of an organization can not be seperated from social culture. There is a wide interaction between public relations and culture, because public relations is basically a communication event. So understanding cultural pressure how effects publicrelations department, allows prediction of applied communication orientations in organizations. Because social culture influence the organizational culture and the public relations models applied in organizations. Cultural dimensions (1984) Hofstede described, reveal how culture effects the individuals? communication and organizational activities. Because of this, when Hofstede?s cultural dimensions combined with Grunig and Hunt?s four public relations models, they complete the missing perspective in public relations activities. In this study, there is a survey conducted with managers of the public relationsdepartment of the universities in Turkey. Consequently, it has been found out that the public relations managers of the universities in Turkey have low power distance and high uncertainty avoidance level and they tend to individulasism and masculanity. There is no statistically significant relationship between dimensions and public relations models except powerdistance. When the power distance level increases, tendency to practice one-way public relations models increases, too. Although the public relations managers have low power distance level, they practice one-way public relations models. This can be a result of practitioners are not aware of the potential of public relations and management function of it and they continue to practice public relations activities in the frame of routine acitivities.