Esansiyel hipertansiyonda ve çeşitli parankimal böbrek hastalıklarında (Kronik glomerüler hastalık, renal amiloidozis ve kronik tübülointersitisiyel nefropatilerde) renal zedelenmenin bir göstergesi olarak idrar N-acetyl

Abstract

ü Z E T N-Asetıl 0 -Glu kozamı` m* daz (NAG) enzimürisi çeşitli hastalıklar sebe biyle böbrek fonksiyonları bozulmuş hastalarda yüksek bulunmuş ve böbrek zedelenmesinin tanısında ve takibinde hassas bir indeks olarak kullanıl mıştır. Biz de çalışmamızda esansiyel hipertansiyonlu hastalardaki NAG enzim ürisinin durumunu ve bunun esansiyel hipertansiyonu renal hipertansiyon dan ayırmada bir kriter olup olmayacağını araştırırken sonucu daha iyi değerlendirebilmek için kronik gl Ömerliler hastalık, renal amiloidozis ve kronik tübülointers.itisiyel nefropati gibi böbrek paranki m hastalıklarında herhangi bir farklılık gösterip göstermediğini inceledik. Yirmi sekizi erkek ve 22 si kadın olan 50 kişiden oluşan kontrol grubunda idrar NAG/Kr değeri 26,47 i 11,08 idi. Çeşitli yaş gruplarındaki idrar NAG/Kr değerleri arasında anlamlı fark bulunmadı. Cinsiyet ile NAG enzimürisi arasında da ilişk-i yoktu. On biri erkek, 17'si kadın 28 hastadan oluşan esansiyel hipertansi yon grubunda idrar NAG/Kr değerini 30,08 ± 15,11 olarak tesbit ettik. Bu sonuçlar normallerle karşılaştırıldığında P>0,05 bulundu ve aradaki fark anlamsız olarak değerlendirildi, Esansiyel hipertansiyonlu hastalarda cins, hipertansiyon süresi, diyastol i k kan basıncı, gözdibi bulguları, sol - 47 -- 48 ventrikin hipertrofisi, BUN ve ürik asit düzeyleri ile idrar NAG/Kr değer leri arasında herhangibir ilişki bulunmadı (P> 0,05). Fakat sistolik kan basıncı ile idrar NAG/Kr değeri arasında P < 0,01 derecesinde anlamlı bir ilişkinin olduğu görüldü. Bununla beraber bu ilişkinin niteliği tam olarak değeri endi ri 1 emedi. Kronik glomerüler hastalık grubunda 12'si erkek, 10'nu kadın olan 22 hastayı inceledik. Bu hastaların idrar NAG/Kr oram 308,83 ± 125,31 idi, bu sonuç kontrol grubu sonuçları ile karşılaştırıldığında p < 0,001 derecesinde anlamlı olduğu görüldü. Bu grupta idrar NAG enzimürisi ile proteinüri derecesi ve BUN düzeyleri arasında ilişki yoktu(p> 0,05). Bununla beraber serum kreatinin düzeyi ile idrar NAG/Kr oram arasında p<0,05 derecesinde anlamlılık tesbit edildi, idrar dansı` tesi düşük olan KGN'li hastalarda düşük olmayanlara göre idrar NAG/Kr oranı daha yüksek bulundu ve bu fark P <0,05 derecesinde anlamlı olarak değerlendirildi. Renal arailoidozis grubunda 9 u erkek, 5 i kadın olan 14 hastada id rar NAG enzimürisini araştırdık. Bu hastalarda idrar NAG/Kr oranını 331,09 ± 111,52 olarak bulduk. Bu değerin kontrol grubundakine göre belirgin şe kilde yüksek olduğu dikkati çekti (P<0, 001 ). KGN'li hastalardaki enzimüri ile renal amiloidozisli hastalardaki enzimüri arasında anlamlı fark bulun madı (P> 0,05). Araştırmamızda kronik tübülointers itiş iye! nefropatili 15'i erkek, 7'si kadın 22 hastanın idrar NAG/Kr oranı 186,40 ± 80,42 olarak tesbit edildi. Ve bu değerin normallere göre belirgin yüksek olduğu görül dü(P<0, 001 ). Kronik tübülointerstitiel nefropatili hastalardaki NAG/Kr oranı KGN'li ve renal amiloidozisli hastalardakine göre önemli ölçüde düşük olduğu ve aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü(P <0,001).49 - Bu çalışmada esansiyel hipertansiyonlu hastalarda idrar NAG aktivi- tesinin yükselmediği ve hipertansiyonu yeni başlayan hastalarda idrar NAG enzimürisinin yüksek bulunması karşısında renal hipertansiyon düşünülmesi gerektiği sonucuna vardık. Diğer taraftan kronik glomerüler hastalık, re nal amiloidozis ve kronik tübülointersitisiyel nefropatili hastalarda idrar NAG âktivitesinin belirgin şekilde yükseldiğini ve bu yüksekliğin KGN ile renal amiloidoziste daha fazla olduğunu tesbit ettik. Tübüler bir enzim olmasına rağmen NAG enziminin, paradoksal olarak glomerüler hastalıklarda neden daha fazla yükseldiğini izah edemedik.