Hastane infeksiyonu etkeni olarak izole edilen Staphylococcus Aureus`larda metisilin direncinin saptanması ve epidemiyolojik tiplendirme

Abstract

ÖZET Çalışmamızda Aralık 1991 - Ekim 1993 tarihleri arasında İbni Sina Hastanesi'nde çeşitli kliniklerde yatan hastalardan infeksiyon etkeni olarak izole edilen 154 S.aureus susundan 42 (%27)'si oksasilin agar tarama yöntemi ile MRSA olarak saptandı. Bu suşların %85'i reanimasyon, cerrahi yoğun bakım, hematoloji- onkoloji klinikleri gibi uzun süreli ve yoğun bakım ünitelerinden izole edildi. MRSA suşları ile meydane gelen infeksiyonların %62'si cerrahi yara, %19'u solunum sistemi, %12'si bakteriyemi, %7'si üriner sistem kaynaklıydı. Oksasilin agar tarama yöntemiyle MRSA olarak saptanan bu suşlar metisilin diski kullanılarak rutin laboratuvar koşullarında antibiyograma alındığında 17 (%40.5) suş metisiline duyarlı bulundu. MRSA olarak saptanan 42 suştan 36'sı Türkiye için referans stafilokok laboratuvarı olan Çapa Tıp Fakültesi'nde İnternasyonel Bakteriyofaj tiplendirme seti ile tiplendirmeye alındı. Bu suşlardan 33 (%92)'ü bilinen bakteriyofaj tipleri ile tiplendirildi. Bu tiplendirme sonuçları ve antibiyotik direnç kalıpları birarada incelenerek yapılan değerlendirmede Genel Cerrahi Kliniğinde 2 farklı zamanda yatan üçer hastanın, Ortopedi ve Reanimasyon Kliniğinde yatan ikişer hastanın faj tipleri ve antibiyotik direnç kalıplarının aynı olduğu saptandı. Bu hastaların hastanede yatış tarihlerinin de uyumlu olması bize epidemiyolojik olarak bu suşların aynı olduğunu ve bir tek kaynaktan bulaştığını düşündürdü. Çalışmamızda metisilin rezistan olarak saptanan S.aureus'ların antibiyogramları değerlendirildiğinde bu suşların sadece (3-laktam antibiyotiklere değil, diğer gruplardan birçok antibiyotiğe de yüksek oranda direnç gösterdiği saptandı. Bu direnç oranları sırasıyla eritromisin için 39/42 (%92), tetraksiklin için 37/42 (%85), gentamisin için 31/42 (%61), amikasin için 25/42 (%59), netilmisin için 21/42 (%50), siprofloksasin ve ofloksasin için 19/42 (%45), kotrimoksazol için 14/42 (%33), kloramfenikol ve rifampisin için 1 1/42 (%26) olarak bulundu. Saptadığımız %28'lik MRSA oranı ve bu suşların antibiyogramlarda birçok antibiyotiğe karşı gösterdikleri yüksek dirençlilik oranı hastanemiz kaynaklı S.aureus infeksiyonlarında MRSA'lann önemini vurgulamaktadır. Bu nedenle bu bakteri ile mücadelede; 46oluşan infeksiyonlarm tedavisinden çok bu suşların bulaşmasının, taşınmasının ve sonuç olarak da infeksiyonların gelişmesinin engellenmesinin çok daha kolay, pratik ve ucuz bir yöntem olduğu düşüncesindeyiz. 47