Bazı hidrazonların elektrokimyasal davranışlarının incelenmesi ve analitik amaçlı kullanılması

Abstract

Bu çalışmada, bazı hidrazon türevlerinin, hem susuz hem de sulu ortamdaki elektrokimyasal davranışları dönüşümlü voltametri (CV), doğrusal taramalı voltametri (LSV), diferansiyel puls voltametrisi (DPV), kare dalga voltametrisi (SWV), kronokulometri (CC), kronoamperometri (CA), sabit potansiyelli kulometri (bulk elektroliz, BE) gibi teknikler kullanılarak incelendi. Susuz ortam çalışmaları, Pt ve asılı cıva elektrotta, 0,10 M tetrabutilamonyum tetrafloroborat içeren N,N-dimetilformamitte gerçekleştirilirken, sulu ortam çalışmaları, asılı cıva elektrotta, Britton-Robinson (BR) tamponu kullanılarak hacimce % 70 etanol- % 30 su içeren çözeltilerde yapıldı. İncelenen hidrazon türevlerinin indirgenme reaksiyonlarında aktarılan elektron sayıları, difüzyon katsayıları, standart heterojen hız sabitleri hesaplandı ve olası elektrokimyasal indirgenme mekanizmaları önerildi. Ayrıca, elektrokimyasal indirgenme mekanizmalarının diğer teknikler ve spektroskopik yöntemlerle desteklenmesi için ince tabaka, IR spektroskopisi gibi yöntemler kullanılarak bulk elektroliz sonrası elde edilen çözeltilerde ürün analizleri yapıldı.Anahtar Kelimeler: Hidrazon, tiyazol, elektrokimyasal davranış, voltametri

In this study, the electrochemical behaviours of some hydrazone derivatives either in nonaqueous or in aqueous media were investigated by using cyclic voltammetry (CV), linear sweep voltammetry (LCV), differential pulse voltammetry (DPV), square wave voltammetry (SWV), chronocoulometry (CC), chronoamperometry (CA), controlled potential electrolysis (BE) techniques. Aqueous medium studies were performed in 70 % ethanol- 30 % water mixtures containing Britton-Robinson (BR) buffer, at hanging mercury electrode, while the non-aqueous studies were carried out in N,N-dimethylformamide solutions containing 0,10 M tetrabutylammonium tetrafluoroborate, at platinum and hanging mercury electrodes. The number of electrons transferred in the reduction of the investigated hydrazones studied, their diffusion coefficients, standard heterogeneous rate constants were calculated, and the probable electrochemical reduction mechanisms were proposed. Also, in order to support the probable electrochemical reduction mechanisms with other techniques and spectroscopic methods, analysis of the electrolysis products were performed by the aid of techniques such as thin layer chromatograpy, IR spectroscopy in the solutions obtained after bulk electrolysis.Key Words: Hydrazone, thiazole, electrochemical behaviour, voltammetry