Bazı çerezlik ve yağlık yerfıstığı çeşitlerinde verim ve verim unsurları üzerinde araştırmalar

Abstract

-I- ÖZET Bu araştıran Trakya bölgesinde bazı yerfıstığı çeşitlerinin göstereceği tarımsal özellikleri ve bölgeye uygun çeşitleri belirlemek amacıyla Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme arazisidir kurulmuştur. Deneme tesadüf blokları deneme deseni ne göre düzenlenmiştir. Araştırmamızda Virginia ve Spanish grunlarına ait 5 yerfıstığı çeşidi materyal olarak kullanılmış olun, yağ ve protein oranı, bitki başına meyve sayısı ve ağırlığı, 100 tohum ağırlığı, erkencilik indeksi, kabuk oranı ve dekara meyve verimi olmak üzere toplam 8 karakter incelenmiştir, Araştırmamızda bitki banma meyve ağırlığı 12.81- 27.48 gr arasında değinim göstermiştir. Bitki barına en yüksek meyve ağırlığı GK-3 (27.4-8 gr/bitki) çeşidinden el de ed i İmiktir. En düşük meyve ağırlığı ise 96-Avustralya (12.H1 gr/bitki) ceşidinde gözlenmiştir. Çeşitlerin bitki babına meyve: sayıları arasındaki fark önemlidir. En yüksek meyve sayısını 18.50 adet/bitki ile I CGS-12 çeşidi vermiştir. En düşük meyve sayısı ise Behirim (6.25 adet/ bitki ) çeşidinden elde edilmiştir. Araştırmamızda 100 tohum ağırlığı 69.00 - 91.25 gr arasında değişmiştir. En yüksek 100 tohum ağırlığı Virginia grubuna dahil GK-3 (91.25 gr) çeşidinden, en düşük değer ise 69.00 gr ile Soanish grubuna dahil I CGS-12 ceddinden elde edilmiştir. Kabuk oranı çeşitlere göre farklılık göstermiştir. Araştırmamızda en yüksek kabuk oranı % 38.70 ile GK-3 çeşidinde, en düşük değer ise I CGS-12 (%30.97) ve 96-Avustralya (% 21.75) çeşitlerinde bulunmuştur. Çeşitlerde erkencilik indeksi değerleri % 37.50 ile 60.48 arasında değişmiştir. Arattırmamızda 96-Avustralya en erkenci çeşit olmuştur. En düşük erkencilik değeri GK-3 çeşidinde gözlenmiştir.-II- Çeşitlerin dekara meyve verimleri arasındaki fark önemlidir. Ortalama dekara meyve verimi 48.54 - 178.72 kg arasında değişmiştir. En yüksek meyve verimini 178.72 kg/da ile GK-3 çeşidi verirken, 142.48 kg/da ile Behirim çeşidi ikinci sırada yer almıştır. En düşük meyve verimi ise 96- Avustralya (48. r4 kg/da) çeşidinde gözlenmiştir. Yağ ve protein oranı çeşitlere göre farklılık göstermiştir. Yağ oranı % 45.20 ile % 51.93 arasında degişirken, protein oranı % 22.35 ile % 29.64 arasında değişim göstermiştir. En yüksek yağ oranını % 51-93 ile I CGS-12 çeşidi verirken en yüksek protein oranı Spanish grubuna dahil 96-Avustralya çeşidinden elde edilmiştir. En düşük protein oranı I CGS-12 çeşidinde gözlenmiştir. En düşük yağ oranı ise 96-Avustralya çeşidinde bulunmuştur.

-III- &3MİARI This study was conducted to determine the agricul- ttiral characteristics of some peanut varieties which can be grown in Thrace. The experiment was conducted in experimental area of department of Field Crops, faculty of Agriculture of Trkirda$, University of Thrace in Turkey. The experimental desin? was a randomized block with four replications. Five varieties which belong to Virginia and Spanish groups were used as a research material. Protein and oil content, pod number end weight, earliness index, husk ratio and pod yield per deear of peanut varieties were tested making a total of.Q. characters. Average pod weight per plant ranged from 12.81 ^eamme to 27.48 gramme in this study. The highest pod weight ot olant was obtained from GK-3 (27.4-8 gramme/plant) variety. The lowest pod weight was obtained from 96-Awstralian (12.81 gramme/plant) variety. Different pod number per plant of peanut varieties was significant. The highest pod number was obtained with 18.5 pod/plant from I CGS-12 variety. The lowest pod number was obtained from Behirim (6.25 pod/plant) variety. Avraeıe 100 seed weight of varieties varied bet ween 69. 'X) - 91.25 gramme in our study..The highest 100 seed wrirht wasobtained from GK-3 (91.25 gramme) variety be- Icn^ng to Virginia. The lowest 100 seed weight was obtained with 69 gramme from I CGS-12 belonging to Spanish. Husk raft} o was different between varieties. The highest husk ra ti oovss obtained with 38.7 % from GK-3 variety in this study. The lowest husk ratio was obtained from I CGS-12 (30.97 #) variety and 96-Australian (21.75 %) variety. It varied between 37.5 - 60.48 %. 96-Australian variety was the one matured earlinest. The lowest earliness index was obtained from GK-3 (37» 5 #) variety.-IV- D-î f f erent pod yield per decar of peanut varieties was sig nificant. Average pod yield per decar ranged from 48. 54- to l^B.7? kg. The highest pod yield was obtained with 178.72 kg/da from GK-3 variety. Behirim variety was the second for the pod yield per decar with 142.48 kg. The lowest pod yi p'ld. was obtained 96-Australian (48.54 kg/da) variety. Protrin end oil content was different between varieties. Oil content ranged from 45.20 % to 51 »93 %« Protein content varied between 22.35 - 29-64 %. The highest oil content was obtained with 51.93 % from I OGS-12 variety. The hig hest protein content was obtained with 96-Australian va riety, belonging to Spanish. The lowest oil content was obtained 96-Australian variety. I CGS-12 variety had the lowrgt of irrotein content.