La question de loi dans la philosophie pratique d`Emmanuel Kant

Abstract

Bu çalışmada Immanuel Kant'ın Pratik Aklın Eleştirisi metninden hareketle özgürlük ve yasa sorunu; meşruiyet, otorite ve akıl arasındaki ilişkiler ele alınmaya çalışılmaktadır. Kant'ın saf aklın gerçekleşmesi olarak nitelediği ahlâk yasası kavramsallaştırması; her tür mutlağın akla dışsal kılındığı bir tecrübede insan yasasının imkânı, yasanın nasıl verileceği sorularını ortaya çıkarır. Ahlâk yasası kutsalla dolayımsız ilişkiyi ikame etmeye taliptir : kutsalla dolayımsız ilişki yerine ahlâk yasasıyla dolayımsız ilişki. Kendini koşulsuz olarak vazeden bu talep; otorite ve irade, özgürlük ve zorunluluk arasındaki ilişkilerin dönüşümüne ilişkindir. Bu çalışma siyasetin ahlâktan ayrılıp ayrılamayacağı, teori ve pratik arasındaki ayrımın neyi temsil ettiği, ahlâkın yasa ile bağdaştırılmasının ne anlama geldiği, saf aklın a priori yasalarının nasıl ahlâk yasaları olarak nitelendiği, doğa ve akıl arasındaki çatışkının / birliğin nasıl oluşturulduğu, ahlâk yasasında beliren aklın nasıl bir değer taşıdığı sorularını irdelemektedir.

This work, stemming from Kant?s Critique of Practical Reason, tries to discuss the question of freedom and law, and also the relations between legitimation, authority and reason. In conceptualizing the moral law, which is formulated as the realization of pure reason, lies the question of possibility of human law in the lack of theological foundation. The moral law claims itself to act as a substitute for the immediate recognition of the unconditional: the fact immediate of the moral law instead of the fact immediate of the unconditional. The moral law requieres a change in the relationship between will and authority, freedom and necessity. This work calls into question the possibility of division between politics and morality, the division of human knowledge between theoretical and practical part, the consideration of morality in terms of law, the formation of antagonism / harmony between nature and reason, the value of reason characterized in the moral law.