La dimension humanitaire des conflits en Afrique après 1990: Interventions et défis du génocide rwandais à la crise du Darfour

Abstract

1990 yılının başından itibaren Afrika'daki çatışmaların insancıl sonuçları uluslararası topluma insancıl müdahale alanında büyük katkılar sağlamasına rağmen, 2003 yılında patlayan Darfur krizi başlatılan çabaların gerçek sınırlarını çizmiştir. Darfur krizinin ardından elde edilen tüm olumsuz sonuçları gözönünde bulundurarak, bazı uzmanlar Birleşmiş Milletler ve Afrika Birliği çerçevesinde uluslararası toplumunun bu konudaki rolü ve insancıl müdahale uygulamasını sorgulamaya başlamıştır. Ancak, olumsuz sonuçları belirleyen diğer faktörler büyük ölçüde araştırmaların dışında kalmıştır. Bu çalışmanın ana amacı, 1994 ile 2004 yılları arasında Rwanda, Demokratik Kongo Cumhuriyeti ve Sudan-Darfur bölgesinde yaşanan çatışmaları ve o çatışmalarda uygulanan başarısız insancıl müdahaleleri, uluslararası topluma engel teşkil eden dışsal ve içsel faktörler yoluyla anlatmaktır.

Although it is possible to claim that since the beginning of 1990 humanitarian consequences of each armed conflict in Africa allowed the international community to come through many obstacles in the area of humanitarian intervention, the 2003 Sudan-Darfur crisis revealed the real limits of the international community. Negative results just after the crisis motivated some scholars to question only the practice of humanitarian intervention and the part played by the international community within the United Nations and the African union without examining other factors which have led to these results. The purpose of this thesis is to explain the ineffectivity of humanitarian intervention in Africa on the basis of both external and internal factors wich appeared to be the stumbling blocks to certain humanitarian operations undertaken between 1994 and 2004 during the conflicts of Rwanda, D.R. Congo, and finally Sudan-Darfur.