La question de mort chez Hegel

Abstract

Bu tezimizde hegelci felsefeyi bir ölüm ve kurban düşüncesi olarak anlamayı amaçlıyoruz. Diyalektik bir söylem olan Hegel'in felsefesi genel olarak bir özgürleşme, ya da bir ilerlemecilik olarak kabul edilir. Özgürlük ise Hegel'in düşüncesinde başkalıkta kendi evinde olmak olarak görülür ki bu fikir, başta Karl Löwith olmak üzere Hegel'in tarih felsefesi üzerine yoğunlaşılarak yapılan hümanist bir ilerlemeci düşünceye yol açabilir. Ama Hegel felsefesinde dilsellik sorunu başka bir boyut açabilir ve onu bir özgürleşme düşüncesi olarak okumaktan farklı olarak ölüm ve kurban sorununu veya sorusunu ortaya çıkarabilir. Derrida ve Agamben'in bu konudaki yorumları yol gösterici bir değere sahip gibi düşünülebilir. Ölüm ve kurban sorunu etrafında dönen bir Hegel okuması?

This thesis aims to understand the Hegelian philosophy as a thought of death and sacrifice. As a dialectical discourse, the philosophy of Hegel, in general, is accepted as a philosophy of freedom or of progression. In the Hegelian philosophy, freedom is regarded as becoming in home within the alterity. For example, based on the historical philosophy of Hegel, Karl Löwith concludes that it is a thought of progression. But the problem of the language in the philosophy of Hegel can open a different dimension. In that way, the philosophy of Hegel can be read as question of death and sacrifice, rather than as question of freedom. Derrida and Agamben?s comment can lead us to that path; namely a reading of Hegel basing on death and sacrifice.