Osmanlı Suriyesi`nde ıslahat tartışmaları ve Birinci Dünya Savaşı öncesinde İttihat ve Terakki Cemiyeti`nin Suriye siyaseti

Abstract

1908 yılında Meşrutiyet'in yeniden ilan edilmesinden itibaren fiilen iktidarda bulunan İttihat ve Terakki Cemiyeti (İTC) ile Suriyeli Araplar arasında çok yönlü ve değişken ilişkiler gelişmiştir. Özellikle 1909-1913 yılları arasındaki dönemde bu ilişkileri karakterize eden başlıca unsur, İTC'nin merkeziyetçi programı ile adem-i merkeziyetçi Suriyelilerin taleplerinin karşı karşıya gelişi ve Suriyeli muhalefetin adem-i merkeziyetçi Osmanlı muhalefetiyle entegre olması olmuştur. Bu doktora tezi, bu ilişkileri tarihsel, kurumsal ve ideolojik arka planlarıyla birlikte ele almakta, aynı zamanda İttihatçılar ile Suriyeliler arasındaki ilişkilerin dönem, bölgeler ve aktörler düzeyindeki farklılaşmalarını incelemekte ve tüm bu süreçleri öncelikle İstanbul'un bakış açısından okumaya çalışmaktadır.Keywords: Second Constitutional Ottoman Monarchy, Committee of Union and Progress, Arabs, Arabic, Syria, reform, modernization, modern state, the Enlightenment, positivism, nationalism, politics of notables, Hüseyin Cahid, CemalPaşa, Tanin, Ottoman Parliament, Lā-Markaziyyah, Beirut Reform Society, The Arab Congress of 1913, Abdalhamid al-Zahrāwi, Selim Ali Salām, Aziz Ali al-Masri.

Beginning from the re-declaration of constitutional regime in 1908, multi-directionaland variable relations have been developed between the Committee of Union and Progress(CUP), which was practically in power, and the Syrian Arabs. The principal element thatcharacterized these relations, especially between 1909-1913, was the confrontation of CUP'scentralist program with the demands of decentralist Syrians, as well as the integration ofSyrian opposition with Ottoman decentralist opposition. This PhD thesis deals with theserelationships with reference to historical, institutional and ideological backgrounds. In thesame time, it examines the divergences observed in the relations between the Unionists andthe Syrians at the level of periods, regions and actors, and it tries to read all these processesprincipally from Istanbul's point of view.Keywords: Second Constitutional Ottoman Monarchy, Committee of Union and Progress, Arabs, Arabic, Syria, reform, modernization, modern state, the Enlightenment, positivism, nationalism, politics of notables, Hüseyin Cahid, CemalPaşa, Tanin, Ottoman Parliament, Lā-Markaziyyah, Beirut Reform Society, The Arab Congress of 1913, Abdalhamid al-Zahrāwi, Selim Ali Salām, Aziz Ali al-Masri.