Esansiyel hipertansiyonda kardiyak sistolik ve diyastolik fonksiyonların ekokardiografik incelenmesi

Abstract

49 ÖZET Çalışma için yüz esansiyel hipertansiyonu olan hasla ve kontrol grubu için de 20 normal şahıs seçtik. Normal kontroller, yaşlan 26 ile 54 arasında, ortalama yaşları 33.4±5.7 olan 14 erkek ve 6 kadından oluşmaktaydı. Hepsi de hastanede yatmayan, hikayesinde önemli bir hastalık geçirmemiş olanlardı. Bunların fizik muayene, elektrokardiogram, ekokardiogram ve göğüs X-ray grufilcri normaldi. Esansiyel hipertansiyonlu yüz hasla, yaşlan 28 ile 63 arasında değişen, ortalama yaşları 36.5±6.4 yıl olan 55 erkek, 45 kadından oluşmuştu. Standart ekokardiografik teknikler kullanarak, sol ventriküllin, sistolik ve diyastolik çaplan, inlcrvcnlriküler septum, posterior duvar ve E-1VS mesafeleri tespit edildi. Ekokardiografi ile esansiyel hiperlunsiyonlu yüz hastanın 69'unda (% 69) sol venlrikül hipertrofisi saplandı. Bu istalistiki olarak anlamlıydı (p<().(X)l). Sol airium çapı, E-1VS mesafesi, inlcrvcnlriküler septum kalınlığı, sol venlrikül posterior duvar kalınlığı ve sol ventrikülün diyastolik çapı yönünden hipcriansif ve50 kontrol grupları karşılaştırıldığında istatistiki olarak anlamlı farklar elde edildi. Bu farklar islatistiki olarak anlamlıydı (p<0.001). Hipertansif grupta, ejeksiyon fraksiyonu, fractional fiber shortening, sistol sonu basınç, myokardial kontraktilite ve sol ventrikül kitle değerleri için pozitif bir korelasyon elde edildi. Bu istatistiki olarak anlamlı bir korelasyondu (p<0.001). Oysa R/T oranı için ters bir korelasyon mevcuttu. E-IVS mesafesi 7 mm'den küçük tüm hipertansiyonlu hastalarda ejeksiyon fraksiyonu, fractional fiber shortening ve myokardial kontraktilitede artma saptandı (p<0.001). Diğer yandan E-IVS mesafesi 7 mm'den büyük hipertansiflerde ise ejeksiyon fraksiyonu, fractional fiber shortening, myokardial kontraktilite ve R/T oranı azalmış olarak bulundu (p<0.001). Bu çalışmada R/T oranı, myokardial kontraktilite ve ventriküler büyüklük ile E-IVS mesafesi arasında iyi bir korelasyon izlenmiştir. Başka bir deyişle, sol ventrikül fonksiyonlarının saptanmasında E-IVS mesafesinin tespiti önem kazanmıştır. M-mode ekokardiografi ile sol ventrikülden elde edilen ölçümlerin hesaplanması yoluyla sol ventrikül fonksiyonlarının saptanmasına karşılık, E-IVS mesafesi tek başına sol ventrikül fonksiyonları hakkında genel bir bilgi verebilmektedir. Biz hipertansiyonda, ejeksiyon fraksiyonu ve myokardial kontraklilitcdcki azalmayı spesifik olarak ortaya çıkarmak için E-IVS mesafesinin 7 mm'den büyük olması gerektiğini bulduk. Bizim bulgularımızda, E-IVS mesafesinin 7 mm'den büyük olması; hipertansiyonda M-modc ekokardiografi ile sol ventrikül performansını belirleyen diğer herhangi bir indeksten daha çok, azalmış ejeksiyon fraksiyonu ve myokardial konlraktilitenin belirlenmesinde daha fazla sensiviteye sahiptir.

51 SUMMARY One hundred persons with essential hypertension were selected for the study. M- mode echocardiograms of 20 normal subjects were randomly chosen from our normal adult population file. Normal controls consisted of 14 males and 6 females aged 26 to 54 years, mean 33.4±5.7 years; all were nonhospitalized volunteers with normal histories, physical examinations, resting and ambulatuary electrocardiogram, echocardiograms, and chest X- rays. Essential hypertensive group consisted of one hundred, fifty-five males and fourty- five females, aged 28 to 53 years (mean 36.5±6.4 years). Used standard echocardiography lechnices were recorded end diastolic and systolic diameter of left ventricle, interventricular septum, Ihichncss of left ventricular posterior wall and EPSS. ' In the sixty-nine of one hundred patients with essential hypertension delected left ventricular hypertrophy with echocardiography, there was a statistically significant (p<0.001).52 Comprised the study population; Statistically significant discriminates were )btained between left atrium diameters. Epss, thickness of interventricular septums, hickness of left ventricular posterior walls and end systolic of left ventricular diameters n essential hypertension and control groups (p<0.001). Possitive correlation was obtained between values ejection fraction, fractional fiber hortening, end systolic pressure, myocardial contractility and left ventricular mass in ypertension group. Statistically significant were obtained between in hypertension and control group (p<0.001), whereas reverse was obtained for to R/T. Decreased EPSS (<7 mm) values were found in all hypertensive patients with increased ejection fraction, myocardial contractility, end systolic pressure and R/T ration. Whereas, increased EPSS (>7 mm) values were found in hypertensives with decreased ejection fraction, fractional fiber shortening, myocardial contractility and R/T ration (p<0.001). In this study a good correlation was found EPSS and R/T ration, myocardial contractility and ventricular size, suggesting that left ventricular function is a more important determinant of EPSS. EPSS probably reflects global left ventricule function as apposed to LV function calculated from M-mode echocardiographic measurements obtained from of the left ventricle. We found an EPSS value of more than 7 mm spcsific for detecting reduced ejection fraction, myocardial contractility in hypertension. Our data favor an EPSS value greater than 7 mm as more spesific and highly sensivite for identifying patients with reduced ejection fraction, myocardial contractility than any other index of LV performance determined by M-modc echocardiography in hypertension.