Şizofrenik hastalar ve akrabalarında işitsel olaya ilişkin uyarılmış potansiyeller

Abstract

Şizofrenide biyolojik bir belirleyici olduğu düşünülen olaya ilişkin (event-related) potan siyeller, şizofreniklerde, şizofreniklerin birinci dereceden akrabalarında ve kontrollerde `oddball` yöntemiyle kaydedilmiş ve aralarındaki farklar değerlendirilmiştir. Şizofrenik lerde ilaç tedavisinden bağımsız olarak geç ERP komponentlerinden olan N2 ve P300 po tansiyellerinin latanslarında uzama ve P300 amplitüdünde düşme bulunmuştur. Şizofren lerin I. dereceden akrabalarında da kontrollere göre N2 ve P300 latanslarının uzamış ol duğu tesbit edilmiş ve sonuçlar literatür ışığında tartışılmıştır. Sonuç olarak, geç ERP komponentlerinin latanslarındaki değişikliğin bilgi işlemenin bazı aşamalarındaki bozuk luğu yansıtabileceği ve bu bozukluğun, şizofreniklerdeki düzeyde olmasa bile, şizofre niklerin akrabalarında da olduğu düşünülmüştür. Sonuçlarımız, geç ERP'lerdeki anormal liklerin risk altındaki bireylerde biyolojik bir belirleyici olarak kullanılabileceği şeklinde ki görüşleri desteklemektedir.

The event-related potentials, which are considered to be a biological marker in schizoph renia, were recorded in the schizophrenic patients, in the immediate relatives of the schi zophrenics, and in control subjects with oddball paradigm and the differences among them have been studied. In schizophrenics, an increased latency has been observed in N2 and P300 potentials, which are among the components of late ERPs, and a decrease in the P300 amplitude, independent of medication. It was also found that the immediate relati ves of the schizophrenics had a greater N2 and P300 latency than those of the control subjects, and the results were discussed in the light of the existing literature. It was conc luded that the changes in the latency of late ERP components could reflect the disturban ces in some stages of information processing and that this impairment could be found, if not in the same degree as seen in the schizophrenics, in the relatives of the schizophrenic patients. Our results corroborate the suggestions that the abnormalities in the late ERPs could be used as a biological markers in individuals under risk for schizophrenia.