Sıçanların inferiyor kollikulus ve mediyal genikulat bölgelerinden farklı işitsel uyaranlara karşı elde edilen uyarılma potansiyellerinin incelenmesi

Abstract

7, ÖZET Bu çalışma stereotaksik yöntemle kronik elektrotlu sıçanların hazırlanması için gerekli olan sistemin Anabilim Dalımızda kurulması, bu yöntemle inferiyor kollikulus (IC) ve mediyal genikulat (MG) bölgelerine kronik elektrot yerleştirilen sıçanlardan farklı işitsel uyaranlara karşı elde edilen UP'lerin; N1, P2 latenslerinin ve N1-P2 genliğinin incelenmesi ve frekans karakteristiklerinin saptanması amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, stereotaksik yöntemle IC ve MG bölgelerine derin elektrot yerleştirilen yedi Swiss albino erkek sıçan kullanılmıştır. Uyaran olarak, 70 dB şiddetinde 1000 Hz, 2000 Hz, 4000 Hz, 6000 Hz ve 8000 Hz frekanslarında 1500 ms aralıklı, 1000 ms devam eden, her biri 200 işitsel uyarandan oluşan beş uyaran şekli kullanılmıştır. UP'lerin sıçanlardan kayıt ve analizi Brain-Data veri kazanım istasyonu yardımıyla yapılmıştır. Uyaran frekansının değişmesi ile IC be MG bölgelerinden elde edilen N1, P2 latenslerinde ve genliğinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. IC ve MG bölgeleri karşılaştırıldığında; N1 latensinin MG'da IC'dan daha uzun olduğu, sadece 8000 Hz uyaranda istatistiksel olarak anlamlı bulunurken, 6000 Hz için p değeri sınırda saptanmıştır. N1-P2 genliği bakımından iki bölge arasında anlamlı57 bir fark gözlenmemesine rağmen, 6000 Hz ve 8000 Hz uyaranlarda p değerleri sınırda bulunmuştur. P2 latensi için iki bölge arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. İşitsel uyaranlara karşı 1C ve MG'da tesbit edilen frekans karakteristiğinde teta-alfa bandı, özellikle de zirve frekansı teta olarak saptanmıştır. Sonuç olarak, stereotaksik yöntemle kronik elektrotlu sıçanların hazırlanması için gerekli sistem kurulmuş, ileride yapılacak çalışmalar için temel oluşturulmuştur. İşitsel uyaran verilerek elde edilen UP'lerde uyaranın frekansındaki değişme ile, IC ve MG bölgelerinde N1. P2 komponentlerinin genlik ve latenslerinin etkilemediği gösterilmiştir. İşitme korteksine yaklaştıkça N1 latensinin uzayabileceği, N1-P2 genliğinin ise azalabileceği kanısına varılmıştır. IC ve MG bölgelerinde işitsel uyaranlarla oluşan frekans karakteristikleri eğrisinde teta aktivitesinin dominant olduğu sonucuna varılmıştır.

EVOKED POTENTIALS İN INFERIOR COLLICULUS AND MEDIAL GENICULATE OF RATS FROM DIFFERENT ACOUSTIC STIMULI. This study aims to set up the system which was necessary for implantation of permanent electrode of rats, using stereotaxic method in Departmant of Phsyioiogy and to investigate N1, P2 latencies and N1-P2 amplitude of responses from rats which were impianted of permanent electrode in the inferior coilicuius (IC) and medial geniculate (MG) and to demonstrate the frequency characteristics of IC and MG regions to different acoustic stimuli. For this goal, permanent electrodes were implanted to IC and MG regions of seven male rats by means of stereotaxic method. Two hundred auditory stimuli were tone bursts ( 70 dB, 1000 Hz, 2000 Hz, 4000 HZ, 6000 Hz and 8000 Hz tones with 1500 ms interstimuius intervals and 1000 ms duration ) in experiment. EPs were recorded and analyzed with the help of the Brain-Data Acquisition system. There was no statistically significant difference in N1, P2 iatencies and N1-P2 amplitude of EPs obtained with the change in the frequency of stimulus from IC and MG of rats. When MG was compared to IC.it was observed that N1 latency59 was longer at MG than İC in only 8000 Hz stimulus and p values were in limits for 6000 Hz. However, No significant difference was found in the N1-P2 amplitude between MG and IC in 6000 Hz and 8000 Hz stimuli but p values were in limits. No significant difference was observed in P2 iatency for ali acoustic stimuli between in IC and MG. It was determined that dominant frequency activity of IC and MG from acoustic stimulus was theta-alpha band, especially the peak frequency was theta. In conclusion, the system necessary for the implantation of the permanent eiectrode of rats, using stereotaxic method was set up and it has become a base for further investigations, it was shown that N1, P2 latencies and N1-P2 amplitude of EPs to obtain IC and MG did not change with different acoustic stimuli. It was concluded that N1 iatency might be ionger and N1-P2 amplitude might be smaller as auditory cortex was approached. It was found that dominant frequency activity of IC and MG was theta activity from acoustic stimuli.