Yüzeyel mikoz infeksiyonu düşünülen hastalardan etkenlerin izolasyonu, identifikasyonu ve antifungal ilaçlara in vitro duyarlılıkları

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, yüzeyel mikoz infeksiyonu düşünülen hastalardan alman örneklerinden izole edilen etkenler identifîye edildi ve antifungal ilaçlara in vitro duyarlılıkları mikrodilüsyon ve disk difruzyon yöntemleri ile belirlendi. Örneklerin direkt mikroskopik incelemeleri ve kültürleri yapıldı. Kültürlerde izole edilen dermatofitlerin identifikasyonu, koloninin üreme hızı, yüzey yapısı, koloni tabanında pigment olup olmaması, mısırunlu ağarda morfolojik yapısı, kıl delme deneyi ve üreaz aktivitesine göre belirlendi. Mayaların identifikasyonu germ tüp testi, mısırunlu ağarda morfolojik yapısı, kapsül ve askospor oluşumu, üreaz aktivitesi ve API 20 C AUX sisteminde karbonhidrat asimilasyon testi ile yapıldı. İzolatların 73 (%45)'ü dermatofit, 90 (%55)'i ise maya olarak tanımlandı ve türleri belirlendi. İzole edilen 73 dermatofitin 63 'ü T. rubrum, 3'ü T. mentagrophytes, 3'ü T. tonsurans, 2'si T. verrocosum, l'i T. vialaceum ve l'i E.floccosum; 90 mayanın 33 'ü Candida albicans, 9'u C. krusei, 7'si C. glabrata, 5'i C. parapsilosis, 3'ü C. guilliermondii, 2'si C. lusitaneae, 2'si C. kefyr, 2'si C. tropicalis, l'i C. colliculosa, l'i C. famata ve l'i C. zeylanoides, 8'i Cryptococcus laurenti, l'i Cryptococcus albidus, 2'si Trichosporon mucoides, 2'si T. asahii, 4'ü Saccharomyces spp., 1'i Pichia ohmeri ve 6'sı Rhodothorula spp. olarak tanımlandı.Terbinafın tüm dermatofitlere karşı en etkili ilaç olarak bulundu. Flukonazolün ise aktivitesi düşük olarak belirlendi. Mayalara karşı terbinafînin C. parapsilosis ve Cryptococcus laurentii hariç azollere göre daha az etkili olduğu belirlendi. C. albicans türlerinin tümü flukonazol, ketokonazol ve itrakonazole duyarlı bulundu. Flukonazol ve diğer azol dirençleri çoğunlukla C. albicans dışı türlerde belirlendi. Mikrodilüsyon ve disk diffuzyon yöntemleri arasındaki uyum regresyon analizi yapılarak raştınldı. Maya suşlarında tüm ilaçlarda, dermatofit suşlarında siklopiroks olamin, bifonazol ve sulkonazol hariç diğer ilâçlarda iki yöntem uyumlu bulundu. Kronikleşme eğilimindeki yüzeyel mikozların basan ile tedavi edilebilmesi için etkenin izolasyonu, tür tanısının yapılması ve antifungal duyarlılıklarının mikrodilüsyon, disk diffuzyon yöntemlerinden birinin uygulanarak belirlenmesi gerekmektedir.

SUMMARY Isolation, identification and in vitro susceptibility to antifungal drugs of the agents isolated from patients with superficial mycoses infection In this study, specimens isolated from the patient with superficial mycoses infections were identified and their in vitro susceptibility to antifungal drugs were determined by microdilution and disk diffusion method. The microscopic analyses and cultures of the specimens were performed. The identification of the dermatophytes isolated from these cultures were determined according to the growth rate of colony, surface structure, presence of pigment under the colony, the morphologic structure on cornmeal agar, hair perforation test, and urease activity. The yeasts were identified according to germ tube test, the morphologic structure on cornmeal agar, existence of capsule and ascospor, urease activity, and carbohydrate assimilation test by API 20 C AUX. Of the isolates 73 (45 %) were dermatophytes, 90 (55 %) were yeasts. Their species identification were performed. Of 73 dermatophytes 63 were T. rubrum, 3 T. mentagrophytes, 3 T. tonsurans, 2 T. verrocosum, 1 T. vialaceum and 1 E. floccosum; of 90 yeasts 33 were Candida albicans, 9 C. krusei, 7 C. glabrata, 5 C. parapsilosis, 3 inC. guilliermondii, 2 C. lusitaneae, 2 C. kefyr, 2 C. tropicalis, 1 C. colliculosa, 1 C. famata, 1 C zeylanoides, 8 Cryptococcus laurenti, 1 Cryptococcus albidus, 2 Trichosporon mucoides, 2 T. asahii, 4 Saccharomyces spp.5 1 Pichia ohmeri and 6 Rhodothorula spp. Terbinafine was found as the most effective drug against dermatophytes, whereas fluconazole had lower activity. Terbinafine was found as less effective than azoles against yeast expect Candida parapsilosis and Cryptococcus laurenti. All of the C. albicans strains were susceptible to fluconazole, ketoconazole and itraconazole. Resistance to fluconazole and the other azoles was seen in the strains other than C. albicans. The correlation between microdilution method and disk diffusion method was analysed by means of regression analysis. These two methods were found correlated for all drugs in yeasts and also all drugs but siklopirox olamine, bifonazole and sulconazole in dermatophytes. To treat successfully the superficial mycoses tending to be chronic infection, isolation of the agent, species identification, and susceptibility to antifungal drugs by microdilution method or disk diffusion method are required. IV