Behçet hastalarında ICAM-1 düzeyleri ve hastalık aktivitesi ile ilişkisi

Abstract

ÖZET ¦ Behçet Hastalığı kliniği uzun zamandır çok iyi bilinmesine rağmen etyopatogenezi tam olarak aydınlatılamamış sistemik bir hastalıktır. Behçet hastalığı ile ilgili en önemli sorunlardan biri de hastalık aktivitesini yansıtacak güvenilir bir laboratuar göstergesi bulunmamasıdır. Birçok inflamatuar hastalıkta kullanılan hemoglobin, beyaz küre sayısı, CRP ve sedimantasyon değerleri Behçet hastalığında aktiviteyi yansıtmakta yetersizdir. Bu nedenle aktivite, klinik bulgulara dayanan çeşitli hesaplamalarla değerlendirilmektedir. 65Behçet hastalığında genetik faktörler, mikrobiyal etkenler, stres proteinleri, hücresel ve humoral immünite, otoantikorlar, nötrofiller ve damar endoteli etyopatogenezde rol oynamaktadır. Sonuç olarak bilinmeyen bir mekanizma ile immün sistemde çeşitli değişiklikler olmakta ve damar endoteli ile etkileşim sonrası vaskülit tablosu ortaya çıkmaktadır. Etyopatogenezi tam açıklanamayan Behçet hastalığının kliniğinde de çok çeşitli semptomlar ve her hastaya özgü değişik kombinasyonlar karşımıza çıkmaktadır. Oral aft, genital ülserasyon, deri lezyonları, göz tutulumu ve eklem tutulumuna sık rastlanırken, nörolojik tutulum, GİS tutulumu, kalp-büyük damar tutulumu ve akciğer tutulumu daha nadirdir. Behçet hastalığında Thl sitokinler ön plandadır. Buna bağlı olarak IL-2, TNF-alfa gibi mediatörlein düzeyleri artmaktadır. Bu sitokinler ICAM-1'in ekspresyonunu artırmaktadırlar. ICAM-1 LFA-1 etkileşimi antijen spesifik cevapta ve nötrofillerin endotele adezyonunda rol oynarlar. Dolayısıyla özellikle aktif Behçet hastalarında lenfositlerde ICAM-1 ekspresyon düzeyinde artış olabilir. Bizim çalışmamızda Erciyes Üniversitesi Dermatoloji Anabilim Dalı Behçet Polikliniği'nde takip edilen 25 aktif, 25 inaktif kabul ettiğimiz ve Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu Tanı Kriterleri ile tanı konulan Behçet hastalarında lenfositlerde ICAM-1 ekspresyon düzeyi araştırılmış ve kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Aktif hasta grubumuzun değerleri inaktif hasta grubu ve kontrol grubu değerlerinden istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur. İnaktif hasla grubu ve kontrol grubu arasında ise fark görülmemiştir. ICAM-1 değerleri ile sedimantasyon. CRP, beyaz küre sayısı, paterji reaksiyonu pozitifliği, HLA-B51 pozitifliği, hastalık süresi ve hasta yaşı arasında ilişki bulunamamıştır. Hastalık aktivitesini hesaplamak için kullanılan EBDCAF değerleri ile hasta ICAM-1 değerleri arasında paralellik gözlenmiştir. 66ICAM-1 artışı Behçet hastalığına spesifik değildir. Romatoid artril, multipl skleroz gibi hastalıklarda slCAM-1'in hastalık aktivitesini yansıtabileceği belirtilmiştir. Behçet hastalığı aktivitesi hesaplanmasında objektif bir değerlendirme sistemi yoktur. Ayrıca klinik bulguların çeşitliliği, araştırma yapan kliniğe ve coğrafi özelliklere göre de farklı sonuçlar alınmasına neden olmaktadır. Bizim çalışmamızdaki hastaların kliniğinde dermatolojik bulgular ön plandadır. Diğer kliniklerin değerlendirmelerinde de benzer problemler olabilir. Bu nedenle hastalık aktivite kriterilerini değerlendirmek için tüm sistem tutulumlarının takip edildiği, klinik bulgu çeşitliliğinin doğru yansıtıldığı Behçet merkezlerinde yapılan geniş çalışmalara ihtiyaç vardır. Bizim çalışmamızda ICAM-1 artışına sebep olabilecek diğer nedenlerin olmadığı Behçet hastalarında hastalığın o anki durumunu belirlemede ICAM-1 düzeyinin değerli olduğu ve hastalık aktivitesini yansıtabileceği gösterilmiştir. 67

SUMMARY Behcet's Disease is a multisystem disorder in which the clinic symptoms have been well known for a long time, but the aetiopathogenesis is still confluent. One of the most important problems about the Behcet's diseasse is that there is no reliable laboratory markers which will contribute the disease activity. Leucocyte counts, and the rates of hemoglobin. CRP, erithrocyte. sedimantation rate can be used to show the activity of many inflammatory disease, but they are not usable for Behcet's disease activity. That's why the activity is apprised by the clinical findings. Many factors such as genetic, microbial effects, stress proteins. cellular and humoral immunity, otoantibodies, neutrophils and vascular endothelial cells 68may act in aetiopathogenesis of Behcet's disease. Behcet's disease content many different symptoms and specific different combination for every patients. Oral aphts. genital ulcers, skin lesions, ocular involvements and arthritis are usauall symptoms, but neurological, gastrointestinal tract, heart. aort, vessels and pulmoner involvements occur rarely. Thl cytokines play the main role in aetiopathogenesis of Behcet's disease. In this fact the mediators like IL-2 and TNF-alfa can increase. These cytokines also increases ICAM-1 expression. Interaction with ICAM-1 and LFA-1 play role in antigen specific reaction and the adhesion of neutrophils to endothelial cells. So that ICAM-1 levels may be increased in especially active Behcet's patients. In our study we investigated the ICAM-1 expression levels on lymphocytes of Behcet's patients who are diagnosed by International Behcet's Disease Study Group Criteria and Followed by Erciyes University Department of Dermatology Behcet's Center. 25 of them active while 25 of them inactive. The results were compared with control group. The active patients levels of ICAM-1 expression were statistical!}' higher than inactive patients and control group. There was no difference between inactive patients levels of ICAM-1 expression and control group. There was no relation between the ICAM-1 levels and sedimantation rates. CRP, leucocyte counts, pathergy reactions, existance of HLA-B51, disease periods and the ages of patients. There was positive correlation between EBDCAF scores, which are used for disease activity, and the patient's ICAM-1 levels. The increased of ICAM-1 is not specific for Behcet's disease. The level of sICAM-1 also shows activity of rheumatoid arthritis and miltiple sclerosis. There is no objective systems to apprised the Behcet's disease activity. Also the clinical findings 69results change according to verity of geography and clinic center. Dermatological findings are significant in patients of this study. For accesing current activity criteria of Behcet's disease, there should be large studies. All symptoms of systems should be included in those studies. In this study, the increasing of ICAM-1 expression may correlate with activity of Behcet's disease in patient who have no another reason for ICAM-1 increasing. 70