Meme kanserinde HER2 onkoprotein ekspresyonu

Abstract

6-TÜRKÇE ÖZET Giriş: HER2 överek spresyonu meme kanserinde yaklaşık üçte bir oranında saptanmakta ve kötü prognozla beraber bulunmaktadır. HER2 overekspresyonu gösteren hastalarda hormonal tedaviye direnç olduğu yaygın kabul görmektedir. Bu hastaların CMF kombine kemoterapisine dirençli olduğu ve antrasiklin içeren şemalardan daha yüksek oranda fayda gördüğünü bildiren yayınlar vardır. Materyal ve metod: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesinde öpere edilen 107 meme kanserinin patolojik bloklarına tekrar ulaşılarak immühistokimyasal olarak HER2 eskpresyonu değerlendirildi. Hastaların %87.9'u modifiye radikal mastektomi geçirmişti. Adjuvan tedavide hastaların %51.4'ü hormonoterapi, %76.6'sı radyoterapi ve %89.7 si kemoterapi almıştı. HER2 ekspresyonu hücresel boyanma özelliklerine göre negatif, 2+ ve 3+ olarak raporlandı. HER2 overekspresyonun sıklığı, klinik 49özelliklere göre dağılımı, sağkalım üzerine etkisi ve kemoterapinin HER2 ekspresyonuna göre sağkalıma katkısı değerlendirildi. Sonuçlar: 107 meme kanseri çalışmaya alındı. Ortanca yaş 49, sınırlar 27 ve 76'ydı. Hastaların %48.6 sı premenopozal dönemdeydi. İnvaziv duktal karsinom tüm olguların %89.7'sini oluşturmuştu. HER2 32 hastada (%29.9) negatif, 41 hastada (38.3) 2+ ve 34 hastada (%31.8) 3+ bulundu. HER2 ekspresyonunun yaş, menapoz, histopatoloji, lenf nodu tutulumu, evre ve östrojen ve/veya progesteron reseptör pozitifliği açısından dağılımda fark yoktu. Takipleri sırasında 43 hastada (%40.2) nüks görüldü ve 21 hasta (%19.6) öldü. Nüks oranı, nüks bölgelerinin dağılımı ve ölüm oranı açısından HER2 ekspresyonuna göre fark bulunmadı.Hastaların tümünde 3 ve 5 yıllık hastalıksız yaşam oranlan sırayla %67.1 ve %40.5, genel yaşam oranları ise sırayla %87.5 ve %66.1 olarak bulundu. HER2 3+ hastalarda diğerlerine göre yaşam oranları ve hesaplanan yaşam süreleri daha düşük olmakla beraber istatistiksel anlamı yoktu. Antrasiklin uygulanan hastalar CMF grubuna göre anlamlı olarak daha kötü prognoza sahipti. Kemoterapi kollan içerisinde HER2 3+ hastaların ve diğerlerinin dağılımı farksızdı. Kemoterapinin kendi grupları içersinde HER2 3+ hastalar ve diğerlerinin yaşam oranları ve sürelerine etkisi bulunmadı. Sonuç: HER2 ekspresyonu 3+ hastalar için literatür' e benzer özellikte iken zayıf ve kuvvetli pozitifliklerin toplam oranı yüksek olarak bulunmuştur. HER2 3+ eksprese eden hastalarda daha düşük bir sağkalım süresi gözlenmiş fakat aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı olmamıştır. Kemoterapinin gruplar arasında sağkalım açısından etkisi belirlenmemiştir. Daha homojen hasta gruplarında sağkalım ve kemoterapi etkisi yeniden değerlendirilmelidir. 50

7-INGILIZCE ÖZET Introduction: HER2 overexpression is detected in nearly 1/3 of breast cancer cases and related to bad prognosis. Resistance to hormonal treatment is thought to be present in patients with HER2 overexpression. There are reports about resistance of these patients to CMF combination therapy and high efficiency of anthracycline consisting regimens. Material and method: HER 2 expression was evaluated immunohistochemically in pathologic blocks of 1 07 breast cancer patients operated in Erciyes University Medical Faculty. 87.9% of the patients had modified radical mastectomy. 51.4% of the patients had hormonotherapy, 76.6% radiotherapy, 89.7% chemotherapy as adjuvant treatment. HER2 expression was reported as negative, 2+, 3+ according to cellular staining characteristics. Frequency of HER2 overexpression, distribution according to clinical 51characteristics, effect on survival, effect of chemotherapy on survival in relation to HER2 overexpression were evaluated. Results: 107 breast cancer cases were entered into the study. Median age was 49 years (range 27-76). 48.6% of the patients was premenapausal. Invasive ductal carcinoma was 89.7% of all patients. HER2 was negative in 32 patients (29.9%), 2+ in 41 patients (38.3%) and 3+ in 34 patients (31.8%). There was no significant difference in distribution of age, menopausal status, histopathology, lymph node involvement, stage, estrogen and/or progesteron receptor positivity in relation to HER2 expression. 43 patients (%40.2) had relapse and 21 patients (%19.6) died during folow up. There was no significant difference in relapse rate, distribution of relapse sitesand death rate in relation to HER2 expression. 3 and 5 years disease free survival were %67.1 ve %40.5, overall survival rate was %87.5 ve %66.1, respectively. Survival rate and calculated survival time were relatively shorter than other patients in HER2 3+ patients, but this was not statistically significant. Prognosis was worse in anthracycline-administered patients compared to CMF patients. HER2 3+ patients and the others' distribution were not significantly different among chemotherapy groups. Survival rate and time of the HER2 3+ and the other patients were not different in relation to chemotherapy groups. Conclusion: HER2 expression was similar to literature data however rate of all weak and strong positive cases were found higher. Shorter survival was observed in HER2 3+ patients but difference was not statistically significant. Effect of chemotherapy on survival was not detected among groups. Effect on survival and chemotherapy should be reevaluated in homogenous patient groups. 52