Ratlarda cerulein ile oluşturulan deneysel akut pankreatit modelinde meydana gelen diyafragma disfonksiyonu üzerine ginkgolide B`nin etkisi

Abstract

ÖZET Çalışma, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Deneysel ve Klinik Araştırma Merkezi (DEKAM) ile Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı Araştırma Laboratuvarında yapıldı. Amaç: Ratlarda cerulein ile oluşturulan deneysel akut pankreatit modelinde meydana gelen diyafragma disfonksiyonu üzerine Ginkgolide B'nin etkisini araştırmak. Materyal ve Metod: 30 adet Wistar-Albino tipi rat her biri on rattan oluşan sham, kontrol ve çalışma gruplarına ayrıldı. Sham grubundaki ratlara hiçbir madde veya tedavi verilmezken; kontrol grubundaki ratlara cerulein İV infuzyon şeklinde verilerek akut pankreatit oluşturuldu ancak tedavi verilmedi. Çalışma grubundaki ratlara da cerulein İV infuzyon şeklinde verilerek akut pankreatit oluşturuldu. Ayrıca bu gruptaki ratlara cerulein ile pankreatit indüksiyonuna başlandıktan sonraki birinci ve üçüncü saatte Ginkgolide B İV bolus verildi. Sham grubundaki ratlara hemen, kontrol ve çalışma grubundaki ratlara ise cerulein ile pankreatit indüksiyonundan 1.2 saat sonra standart orta hat insizyonla laparotomi yapılıp, karın ve göğüs boşlukları aynı anda açıldı. Vena kava inferiordan kan örnekleri alınıp, pankreas ve diyafragma çıkartıldıktan sonra ratlar sakrifıye edildiler. Alman kan örneklerinde beyaz küre, kan şekeri, amilaz, lipaz, TNF-oc ve doku MDA seviyesi ölçüldü. Çıkarılan pankreasın küçük bir parçası histopatolojik incelemede, geri kalan pankreas dokusu ıslak/kuru ağırlık oranının hesaplanmasında kullanıldı. Sol hemidiyafragma krebs solüsyonuna aktarılıp, invitro diyafragma fonksiyonları değerlendirildi. Sağ hemidiyafragmanın VIbir parçası histopatolojik inceleme için ayrılırken, diğer parçası doku MDA düzeyinin tayininde kullanıldı. Bulgular: Sham, kontrol ve Ginkgolide B gruplarında ölçülen beyaz küre, kan şekeri ve TNF a değerleri arasında anlamlı bir fark tespit edilemedi. Kontrol grubunda ölçülen serum amilaz, lipaz ve pankreatik doku MDA değerleri, sham grubuna göre anlamlı olarak yüksekti. Ginkgolide B verilen deneklerde ölçülen bu parametreler, kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük bulundu. Kontrol grubu ratlarda artan pankreas dokusunun ıslak/kuru ağırlık oranı tedavi sonrası anlamlı azalma gösterdi. Pankreasın histopatolojik incelemesinde kontrol grubundaki ödem, vakuolizasyon ve inflamasyon sham grubuna göre anlamlı olarak artma gösterirken; nekrozda kayda değer bir sonuç tespit edilemedi. Ginkgolide B ile tedavi edilen çalışma grubunda, tedavi sonrası bu histopatolojik bulgularda anlamlı düzelme gözlendi. Kontrol grubu ratların izole diyafragma kasılma kuvvetinde ve tetanik kasılma kuvvetinde azalma, diyafragmatik yorgunlukta artma saptanırken, Ginkgolide B verilmesi bu parametrelerin düzelmesine neden oldu. Kontrol grubunda uzayan diyafragmatik kasılma ve 1/2 gevşeme süreleri tedavi sonrası kısalarak sham grubu değerlerine yaklaştı. Sonuç: Deneysel akut pankreatitte Ginkgolide B verilmesi, diyafragma fonksiyonlarında düzelme, serum amilaz, lipaz, doku MDA düzeylerinde ve pankreatitin şiddetinde anlamlı azalma meydana getirmiştir. VII

SUMMARY This study performed at Erciyes University Medical Faculty Clinical and Experimental Research Center (DEKAM) and physiology laboratories. Aim: The aim of this study is to examine the effect of Ginkgolide B on diaphragmatic disfunctions of the rat with cerulein induced pancreatitis model Material and Method: Thirty Wistar-Albino rats were divided into three groups and cacli was including ten rats. The groups designed as sham, control and study groups. In the sham group no drug or material was given. Intravenous cerulein infusion administered to control group and acute pancreatitis performed. In the study group, pancreatitis was performed with the same method. In this group, Ginkgolide B was given as bolus infusion at the 1st and 3ld hour of cerulein infusion. A standard midline incision and laparotomy performed immediately in sham group and 12 hours after the cerulein induction in control and study groups. Their abdominal and thoracic cavities opened together. The following step was preparation of diaphragm strip. The blood samples had taken from vena cava inferior. Pancreas and remnant diaphragm had taken out and rats were sacrificed. White blood cell, blood glucose, amylase, lipase, TNF-alfa and tissue MDA have been measured from the blood samples. A piece of the pancreas, which was excised, used for histophatological examination and the remnant for the calculation of wet/dry weight. Invitro diaphragm functions were assessed with the phrenic nerve- diaphragm strip, which was prepared from the left diaphragm. A part of right VIIIdiaphragm used for histophatological examination and the rest of the tissue for MDA level determination. Findings: Sham, control and Ginkgolide B(study) groups didn't show any significant difference in terms of white blood cell counts and blood glucose, TNF- alfa levels. Amylase, lipase and pancreatic tissue MDA levels were significantly higher in control group than sham group. The parameters, which were measured in Ginkgolide B group rats, were significantly lower than control group. The wetViry weight ratio, which was increased in control group, decreased significantly with the treatment. Pancreas edema, vacuolization and inflammation were significantly higher in control group than sham group. However there wasn't any difference in the course of necrosis. In the study group, which Ginkgolide B had given for treatment, a significant healing observed with this treatment. In control group rats, isolated diaphragm contraction power (isometric) and tetanic tension power decreased, diaphragm was fatigued, and however using of Ginkgolide B improved these parameters. Diaphragmatic contraction and V2 relaxation times which were longer in control group, shortened with the treatment and decreased and became close to sham levels. Result: Using Ginkgolide B in experimental acute pancreatitis, improved diaphragm functions and decreased serum amylase, lipase, tissue MDA levels and severity of pancreatitis significantly. IX