Farklı fleksör tendon sütür tekniklerinin biyomekanik sonuçları (Taze kadavra koyun fleksör tendonunda deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Amaç: 2 ve 4 geçişli kor sütür tekniklerini basit periferal (simple running) sütür yöntemi ve geliştirilen literatürde olmayan ilave farklı bir periferal sütür yöntemi ile kombine ederek, biyomekanik olarak dayanıklı, teknik olarak uygun kor ve periferik sütür yönteminin bulunması. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma 20 koyunun 40 ön kolundaki fleksör dijitorum profiındus tendonlannda yapıldı. Grup I kontrol grubu, grup II 2 geçişli modifiye Kessler kor sütürü ve basit periferal sütür grubu, grup IH 2 geçişli modifiye Kessler kor sütürü ve geliştirilen çift iğneli çok noktadan kilitli periferal sütür grubu, grup IV 4 geçişli modifiye Kessler kor sütürü ve basit periferal sütür grubu, grup V 4 geçişli modifiye Kessler kor sütürü ve geliştirilen çift iğneli çok noktadan kilitli periferal sütür grubu olarak planlandı. Taze kadavra koyun tendonu sütüre edildikten sonra 20 mm/dk uzama hızındaki test cihazında sürürler tamamen kopana dek uzamaya devam edildi. Tüm numunelerin; maksimum gerilme gücü, 2 mm gep formasyonu için gerekli yük değeri, kopma için gerekli enerji değeri, tendonun sertliği ve yüzey xigerilim oranı hesaplandı, tenorafi öncesi ve sonrası ön - arka ve yan çaplan ölçüldü ve testin ne şekilde sonuçlandığının değerlendirilmesi yapıldı. Bulgular: Maksimum gerilme güçleri; grup I: 496, grup II: 32, grup HI: 94, grup IV: 45 ve grup V: 100 Newton bulundu. 2 mm gep formasyonu için gerekli yük değerleri; grup II: 23, grup IH: 63, grup IV: 36 ve grup V: 72 Newton bulundu. Kopma için gerekli enerji değerleri; grup I: 3.783, grup II: 0.285, grup IH: 0.505, grup IV: 0.410 ve grup V: 0.572 Joule bulundu. Her 3 parametre de değerlendirildiğinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.001). Tendon sertlikleri; grup I: 42.6, grup II: 5.16, grup IH: 11.2, grup IV: 5.8 ve grup V: 12.6 Newton/mm bulundu. Gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark bulundu (p<0.001). Yüzey gerilim oranlan; grup II: 0.97, grup UJ: 0.8, grup IV: 1.0 ve grup V: 0.91 bulundu. Gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu (p=0.747>0.05). Basit periferal sütür uyguladığımız gruplarda periferal sütürlerin tümü sıynlarak aynlırken, geliştirdiğimiz çift iğneli çok noktadan kilitli periferal sütür uyguladığımız gruplarda periferal sütürlerin tümü koparak aynldı. Sonuç: Yeni geliştirilen çift iğneli çok noktadan kilitli periferal sütür tekniğinin; maksimum gerilme gücü, 2 mm gep oluşma direnci, kopma için gerekli enerji değeri ve tendon sertlik değeri sonuçlan, bu çalışmada karşılaştınlan sütür teknikleri ile literatürdeki benzer diğer tekniklerden yüksek bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Fleksör tendon, sütür teknik, deneysel, biyomekanik. xii

Biomechanical Properties Of Various Flexor Tendon Suture Techniques (An Experimental Study On Flexor Tendons Of Fresh Sheep Cadavers) ABSTRACT Aim: To achieve biomechanically strong and technically suitable core and periferal suture method by combining 2 and 4 strand core sutures with the simple running and a new locking periferal suture techniques. Materials and Methods: Forty flexor digitorum profundus tendons from sheep front trotters were studied. The tendons were then repaired using 4 different repair techniques: Group 1 - control, Group 2-2 strand modified Kessler's core suture and simple running periferal suture, Group 3-2 strand modified Kessler's core suture and a new multilocking loop periferal suture, Group 4-4 strand modified xivKessler's core suture and simple running periferal suture, Group 5-4 strand modified Kessler's core suture and a new multilocking loop periferal suture. After tenoraphy all fresh sheep cadavers tendons were tested to failure using a distraction rate of 20 mm/min. Ultimate tensile strength, 2 mm gap formation force, energy to failure, stiffness, method of failure and rate of tendon resistance were assessed. After and before tenoraphy, front - back and side sizes were measured. Results: Ultimate tensile strength was 496, 32, 94, 45 and 100 Newtons for Groups 1,2,3,4 and 5 respectively. There was a statistically significant difference between the groups (p<0.001). Load to 2 mm gap formation was 23, 63, 36 and 72 Newtons for Groups 2, 3, 4 and 5 respectively. There was a statistically significant difference between the groups (p<0.001). Enerji to failure was 3,783, 0,285, 0,505, 0,410 and 0,572 Joule for Groups 1, 2, 3, 4 and 5 respectively. There was a statistically significant difference between the groups (p<0.001). Tendon stiffness was 42.6, 5.16, 11.2, 5.8 and 12.6 Newton/milimetre for Groups 1, 2, 3, 4 and 5 respectively. There was a statistically significant difference between the groups (p<0.0001). The rate of tendon resistance was 0.97, 0.8, 1.0 and 0.91 for Groups 2, 3, 4 and 5 respectively. There was no statistically significant difference between these groups (p=0.747>0.05). All the simple running repairs failed by suture pullout, while all the new multilocking loop periferal suture repairs failed by suture breakage. Conclusion: The new multilocking loop periferal suture results of ultimate tensile strength, energy to failure, 2 mm gap formation force and stiffness was found higher than suture techniques we compared with in this study and other similar techniques in the literature. Key Words: Flexor tendon, suture technique, experimental, biomechanical. xv