Kalıcı hemodiyaliz kateteri kullanan hastalarda varfarin ile antikoagülasyonun etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş ve amaç: Son dönem böbrek hastalığı olan ve kronik hemodiyaliz programındaki hastalarda uygun damar giriş yolu oluşturulması en önemli sorunlardan biridir. Bu çalışmada, kalıcı damar giriş yolu yetersizliği olan hastalarda santral venöz kateterlerin kalıcı damar giriş yolu için kullanımı, kateter ömürleri, komplikasyonlan ve kateter ömürlerine varfarin ile sistemik antikoagülasyonun etkisi araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntem: 35 kronik hemodiyaliz hastasma takılan toplam 41 kaflı iki lümenli kalıcı santral venöz hemodiyaliz kateterleri prospektif olarak takip edildi. Hastalar iki gruba ayrılarak, bir gruba kateter trombozuna karşı profilaktik olarak düşük doz varfarin ile antikoagülasyon uygulanırken, diğer gruba bu amaçla herhangi bir ilaç verilmedi. Varfarin verilen grupta DSfR değeri olarak 1.5-2.5 arası hedeflendi. Kateter ömürleri ve komplikasyonlar izlendi. Hastalar demografik ve klinik karakteristiklerine göre değerlendirildiler. Verilerin istatistiksel değerlendirmeleri independent t, ki-kare, Matın Whitney U, Kruskal - Wallis ve Kaplan-Meier yaşam testleri ile analiz edildi. Elde edilen veriler ortalama ± standart hata olarak belirtildi. Bulgular: Tüm santral venöz kateterlerin bütün nedenlere bağlı ortalama ömrü 141,6 ± 20.2 gündü. Bu süre varfarin kullanan grupta 137,3 ± 24.1 gün, kontrol grubunda ise 145,3 ± 31.9 gün olarak bulundu ve iki grup arasında kateterömürleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0,847). Dokuz (%21.9) kateterde tromboza bağlı yetersiz akım görüldü. Bu 9 kateterin 5 tanesi kontrol grubunda, 4 tanesi ise varfarin grubundaydı ve iki grup arasında tromboz gelişme oram açısından istatistiksel fark yoktu. Bu 9 kateterin ömürleri (varfarin kullanan 4 hastanın ortalama 192.0 ± 61.6 gün, kontrol grubundaki 5 hastanın ortalama 52.2 ±13.9 gündü) iki grup için kıyaslandığında arada varfarin kullanan hasta grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p=0.032). Tüm kateterlerin ömürleri oram 12 ayda %9.4 idi. Bu oran varfarin grubunda 12 ayda %7.8, kontrol grubunda ise 12 ayda %10.9 olarak bulundu. 12 aylık ömür oranlan açısından her iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı (p = 0.920). İki grup arasında, gelişen kateter komplikasyonları (kateter trombozuna bağlı yetersiz akım, kateter infeksiyonu, katetere bağlı hasta ölümleri, kateter takılan taraftaki kolda şiddetli ağrı olması) açısından istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.453). Kateter infeksiyonlarının toplam insidansı 1000 kateter gününde 1.31 ataktı. Kateterlerin çıkarılmasının en sık sebepleri, hasta ölümü (11, %29.7), kateter trombozuna bağlı yetersiz akım (9, %24.3) ve hastamn kateter ihtiyacının kalmamasıdır (7, %18.9). Tartışma: Kalıcı damar giriş yolunun diğer şekillerinin elde edilemediği kronik hemodiyaliz hastalarında alternatif damar giriş yolu olarak kullanılan kalıcı kateterleri komplikasyonlardan korumak çok önemlidir. Çünkü damar giriş yolu problemleri hem iş gücü hem de mali kayba sebep olmaktadır. Çalışmaya alman hasta sayıları az olmakla birlikte mevcut veriler, kalıcı hemodiyaliz kateterlerinde varfarin ile antikoagülasyonun kateter ömrü ve komplikasyonları bakımından bir yarar sağlamadığını göstermektedir.Anahtar kelimeler: Hemodiyaliz, damar giriş yolu, kalıcı kateter, varfarin.

Aim: Formation of appropriate vascular access line in patients with end-stage renal disease and patients in chronic hemodialysis programme is one of the most important problems. In this study, the usage of central venous catheters for permanent vascular access line, catheter durations, complications and the effect of systemic anticoagulation to the catheter duration in patients with permanent vascular access failure was searched. Patients and the method: A total of 41 double-line central venous catheter with permanent cuff applied to 35 chronic hemodialysis patients were followed prospectively the patients were separated into two groups, while low dose warfarine anticoagulation was administered prophylactic for catheter thrombosis in one group, no drug was administered to the other group for this purpose. In the group which was warfarine given, 1.5-2 INR was targeted. Catheter durations and complications were followed. The patients were evaluated according to their demographic and clinical characteristics. The statistical evalutions of the data were analyzed with independent t, chi-square, Mann Whitney U, Kruskal-Wallis and Caplan-Meier life tests. The data were determined as mean ± standart error. Results: The mean duration of all central venous catheters againts all reasons was 141.6±20.2 days. This period was found 137.3±24.1 in warfarine group and 145.3±31.9 in control group and there was no statistically significance between the two groups for catheter durations (p=0.847). Insufficient flow was detected due to thrombosis in 9 (21.9 %) catheters. Of these 9 catheters 5 were in control group and 4 were in warfarine group, there was no statistically significance for thrombosis formation between two groups. When the durations of these 9 catheters were compared between two groups, (192.0±61.6 days for 4 patients using warfarine. 52.2±13.9 days for 5 patients in control group), there was statistically significance for the patient group using warfarine (p=0.032). The duration of all catheters was 9.4% in 12 months. This data was 7.8% in warfarine group, and 10.9% in the control group in 12 months. There was no statistically significance between the two groups for the duration of 12 months period (p=0.920). There was no statistically significance for catheter complications (insufficient flow due to catheter thrombosis, catheter infection, patient deaths due to catheter, severe pain in the catheter accessed arm) between the two groups (p:0.453). The incidence of catheter infections in 1000 catheter days was 1.31 attack. The most common reasons for catheter removal were patient deaths (11, 29.7%), insufficient flow due to catheter thrombosis (9, 24.3%), and lasting of catheter necessity in the patient (7,18.9%). Discussion: It is very important to protect permanent catheters used as alternative vascular access in chronic hemodialysis patients whom had no other ways of permanent vascular access. Because, vascular access problems give rise to both diminished productive power and financial loss. Although the patients included in the study were inadequate, the present data show that anticoagulation with warfarine in permanent hemodialysis catheters has no benefical effect for catheter duration and catheter complications. Key words: Hemodialysis, vascular access, permanent catheter, warfarine V1H