Deneysel kontrollü non-heart beating donör modelinde met-rantesin karaciğer hasarını önleyici etkisi

Abstract

DENEYSEL KONTROLLÜ NON-HEART-BEAT NG DONÖRMODEL NDE MET-RANTES N KARAC ĞER HASARINIÖNLEY C ETK SÖZETBu deneysel çalışma Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hakan ÇetinsayaDeneysel ve Klinik Araştırma Merkezinde (DEKAM), Ekim-Aralık 2006 tarihleriarasında gerçekleştirildi.Amaç: Sıçanlarda deneysel kontrollü non-heart beating donör modelinde,met-rantesin karaciğer hücre canlılığına etkisini ve bu tür greftlerinkullanılabilirliğini araştırmak.Materyal ve Metod: Çalışmada ağırlığı 225-290 gram arasında değişen, 30adet Wistar-Albino erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlardan sham, kontrol ve çalışmagrubu şeklinde 3 grup oluşturuldu. Her bir grup 10 sıçan içeriyordu. Sıçanlarakardiyak arrest yapıldığı için anestezik madde verilmedi. Kardiyak arrestten öncetüm sıçanlara 0,1 ml heparin subkutan olarak uygulandı. Kontrol grubundakideneklere kardiyak arrestten 2 saat önce 0,5 ml SF ve çalışma grubundakilere 1µg/kgmet-rantes intraperitoneal yolla verildi. Sıçanlara 0,2 ml intrakardiyak KCL verilerekkardiyak arrest sağlandı. Organ çıkarılması ile kardiak arresttin oluşması arasındakibekleme süresi 30 dk idi. Her bir sıçana orta hat insizyon ile total hepatektomiuygulandı. Falsiform ligament kesilerek karaciğer serbestleştirildi. Tüm bağlarıaçılarak karaciğer total olarak disseke edildi. Yukarıda vena kava ve alt tarafta venaporta disseke edilerek serbestleştirildi. Daha sonra lumenine uygun (3,5 french) birkatater yardımıyla portal ven kataterize edildi. Bu katater yardımıyla 50 ml EuroCollins solüsyonu ile invivo olarak karaciğer yıkandı. Total olarak çıkarılankaraciğerler sirkulatuar bir sistem yardımıyla HTK solüsyonu ile 60 dk perfüzeedildi. AST ve ALT ölçümleri için perfüzyon sıvıları, ışık mikroskopisi ve HKçalışmaları için de karaciğerler uygun koşullarda saklandı.Bulgular: AST ve ALT değerleri, met-rantes verilen grupta istatistikselolarak anlamlı daha düşük bulundu (p<0,05). Gruplar; konjesyon, vakuolizasyonaçısından karşılaştırıldığında met-rantes verilen grupta parametreler istatistikselolarak anlamlı düşük bulundu (p<0,05). PCNA işaretlenme oranları ve nekrozaçısından karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farksaptanmadı (p>0,05). Bcl-2 boyanma yüzdeleri açısından karşılaştırıldığında met-rantes grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşük boyanma tespit edildi (p<0,05)Sonuç: Met-rantes, deneysel kontrollü non-heart beating donör modelindehepatosit viabilitesini, biyokimyasal ve morfolojik açıdan artırmaktadır.Anahtar Kelimeler: Met-rantes, NHBD, sıcak iskemi, bcl-2

THE EFFECT OF MET-RANTES ON LIVER DAMAGE INCONTROLLED EXPERIMENTAL NON-HEART-BEATINGDONOR MODELABSTRACTThis experimental study has been performed in Hakan ÇetinsayaExperimental and Clinical Research Center (DEKAM) at Erciyes University MedicalFaculty between Oct-Dec 2006.Aim: The aim of this study is to investigate the effect of met-rantes onviability of hepatocytes in experimental controlled non-heart beating donor modelsof rats and additionaly to determine the usefullness of these grafts.Materials and Methods: Thirty Wistar-Albino male rats weighing between225 and 290 gr were used in this study. The rats were divided into three groups assham, control and study groups. Each of these groups included 10 rats. No anestheticagents were given to rats because cardiac arrest was performed. Before the cessationof cardiac activity 0,1 ml heparin was administered subcutaneously to each of therats. 0,5 ml saline was given to control groups and 1 gr/kg met-rantes was given, byintraperitoneal way to study group 2 hours before cardiac arrest. Cardiac arrest isperformed by intracardiac 0,2 ml KCL injection. The waiting interval betweencessation of cardiac activity and organ retrieval was 30 minutes. Midline laparotomyincision and total hepatectomy was performed to each rat. After dissection of venacava and portal vein hepatic grafts were retrieved. Then a suitable catheter wasinserted into the portal vein. Liver grafts were washed out with 50 ml euro collinssolution via portal vein catheter. Liver grafts which were dissected totally had beenperfused for 60 minutes with HTK solution by using a circulator system. During thisperiod samples were taken to asses hepatocelluler injury. AST and ALT levels weremeasured in perfusion fluids. The grafts were saved under suitable conditions forhystopathologic assesment.Results: AST, ALT levels were significantly lower in met-rantes group(p<0.05). Congestion and vacuolisation was significantly lower in met-rantes groupwhen compared with other groups (p<0.05). When necrosis and PCNA labelingindex was evaluated there was no statistically difference between the groups(p>0,05). In met-rantes group amounts of bcl-2 was statistically lower whencompared with the other groups (p<0,05).Conclusion: Met-rantes increases the viability of hepatocytes biochemicallyand morphologically in experimental controlled non-heart beating donor models ofrats.Key Words: Met-rantes, non-heart beating donor, warm ischemia, bcl-2