Rat abdominal epigastrik flebinde lidokainin iskemi reperfüzyon

Abstract

Amaç: Plastik cerrahide doku nakillerinde karsılasılabilen reperfüzyon hasarı halaönemli bir sorundur. Cerrahi sürenin kısa tutulması dısında, medikal olarak iskemireperfüzyon (-R) hasarına olumlu katkı saglayacak müdahaleler sınırlı klinik basarıyasahiptir. Bu çalısmanın amacı birçok bakımdan antiinflamatuar özelliklere sahip olanlidokainin reperfüzyon hasarında olası olumlu etkisini arastırmaktır.Gereçler ve yöntem: Çalısmada denek olarak, agırlıkları 200-280 gr arasında degisen40 adet Sprague Dawley cinsi, 3 aylık disi rat kullanıldı. Denekler Sham (n=10), Kontrol(n=10), Tedavi-1 (n=10), Tedavi-2 (n=10) olarak dört gruba ayrıldı. Deneklerin sagabdomeninde 3x6 cm boyutlarında, süperfisyal inferior epigastrik arter ile beslenen ada flephazırlandı. Sham grubunda flep kaldırılarak iskemi yapılmadan tekrar flep yatagına sutureedildi. Dokuzuncu saatte intraperitoneal 0,2cc normal salin verildi. Kontrol grubunda flepkaldırıldı, flebin pedikülü klemplenerek iskemi yapıldı. Dokuz saat sonra 0,2 cc salinverildikten sonra klemp açılıp reperfüzyon yapıldı. Tedavi-1 (T-1) grubunda flep kaldırılıppedikülü klemplenerek iskemi yapıldı ve 9 saat sonra 5mg/kg lidokain intraperitonealverilerek, klemp açılıp reperfüzyon yapıldı. Tedavi-2 (T-2) grubunda flep kaldırılıp pedikülüklemplenerek iskemi yapıldı. Dokuz saat sonra 15mg/kg lidokain intraperitoneal verilerek,Vklemp açılıp reperfüzyon yapıldı. Tüm gruplarda reperfüzyondan 12 saat sonra fleplerin uzunkenarının orta bölgesinden histolojik ve biyokimyasal inceleme için doku örnegi alınarak.myeloperoksidaz ( MPO) ve malondialdehit (MDA) ölçümü ve nötrofil birikimi ve damarçapı ölçümünü yapıldı. Besinci gün flep canlılıgı degerlendirildi.Bulgular: T-1 ve T-2 gruplarında flep canlılık oranı Kontrol grubuna kıyasla anlamlıdüzeyde artmıstı (p<0.05). Lipid yıkım ürünlerinin belirteci olarak MDA seviyesi T-1ve T-2grubunda Kontrol grubuna göre anlamlı derecede düsük seviyede bulunmustu (p<0.001).Damar çapları Kontrol, T-1, T-2 grupları arasında anlamlı olarak farklı degildi; ancak bugruplarda damar çapları Sham gurubundan anlamlı olarak küçüktü (p<0.05). Nötrofilyogunlugu ve MPO düzeyi iskemi reperfüzyon yapılan T-1, T-2 ve Kontrol gruplarındaSham grubuna göre anlamlı sekilde artmıstı, sırasıyla p<0.01 ve p<0.05.Sonuç: : Bu çalısmada reperfüzyon hasarında lidokain kullanımının flep canlılıgınıartırdıgı gösterilmistir. Ayrıca lidokain kullanılan tedavi gruplarında reperfüzyon hasarınabaglı lipit yıkım ürünlerinin miktarını azalmıstır. Bu da lidokainin flep canlılıgını artırıcıetkisinin serbest radikallere baglı doku hasarını azaltması nedeniyle olabilecegini desteklerniteliktedir.

Aim: In plastic surgery, possible reperfusion injury is still an important problem intissue transplantation. Except from keeping the surgery duration short, the interferencescontributing positively to ischemia reperfusion (IR) injury have limited clinic achievement.The aim of this study is to investigate the possible positive effects of lidocaine in reperfusioninjury which has anti-inflammatory characteristics in many aspects.Materials and methods: Fourty Sprague Dawley female rats weighing 200-280 grwere used as subjects in the study. The subjects were divided into four groups as in Sham(n=10), Control (n=10), Cure-1 (n=10), Cure-2 (n=10). An island flap fed from superficialinferior epigastric artery was prepared in the right abdomen of the subjects. In Sham groupelevated the flap without applying ischemia it was sutured in the flap bed. At the 9th hour 0,2cc intraperitoneal normal salin was injected. In the control group the flap was elevated andischemia was applied by clemping the pedicule of the flap. After given 0,2 cc normal salin atthe 9th hour, the clamp was opened and reperfusion was applied. In cure-1 group the flap waselevated and ischemia was applied by clamping the pedicule and 9 hours later, injecting 5mg/kg lidocaine intraperitoneal, reperfusion was applied by opening the clamp. In cure-2group, ischemia was applied by elevating the flap and clamping the pedicule. 9 hours later,injecting 15 mg/kg lidocaine intraperitoneal, reperfusion was applied by opening the clamp.After 12 hours following the reperfusion, a tissue sample was taken from the center area in theVIIlonger side of the flaps in all groups for histological and biochemical investigation.Myeloperoxidase (MPO) and malondialdehyde (MDA) measurements, neutrofileaccumulation and vessel diameter measurements were done. The 50 day flap vitality wasevaluated.Findings: In groups cure-1 and cure-2, flap vitality rate increased significantlycomparing to control group (p<0,05). In groups cure-1 and cure-2 , MDA level was foundsignificantly low comparing to the control group as the determiner of the lipid peroxidation(p<0,001). Vessel diameters were not significantly different in cure-1, cure-2 and controlgroups. But the vessel diameters in these groups were significantly smaller than that in shamgroup (p<0,05). The neutrophile accumulation increased significantly in cure-1 and cure-2where ischemia reperfusion was applied comparing to sham group (p<0,01). MPO levelincreased significantly in cure-1, cure-2, and the control group comparing to sham group(p<0,05).Result: It was shown in this study that using lidocaine increased the flap vitality inreperfusion injury. Apart from this, the amount of lipid peroxidation was decreased in the curegroup which lidocaine was used. And this supports that the flap vitality increasing effects oflidocaine is caused by decreasing the tissue injury of free radicals.