Memede mamografi ile yüksek olasılıkla malign lezyon saptanan olgularda tomosentezin tanıya katkısının araştırılması

Abstract

Amaç: Mamografi ile BI-RADS 5 (Breast Imaging Reporting and Data System) kitle görünümü olan ve BI-RADS 4b ve 4c mikrokalsifikasyon saptanan hastalara aynı memeye ek olarak MLO projeksiyonda tomosentez görüntüleri alınarak, tomosentezin tanıya katkısının araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya Şubat 2015 ile Temmuz 2015 tarihleri arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Gevher Nesibe Hastanesi Radyoloji Bölümü Mamografi Ünitesine kontrol amaçlı veya memede kitle şikayetiyle başvuran mamografi ile BI-RADS 5 kitle lezyonu ve patolojisi malign olan 82 ve BI-RADS 4b ve 4c mikrokalsifikasyonu ve patolojisi malign olan 34 hasta dahil edildi. Mamografi ve tomosentez görüntülerinde kitleler; boyut, sayı, yaygınlık, cilt tutulumu, meme başı tutulumu ve göğüs duvarı tutulumu açısından, mikrokalsifikasyonlar ise; sayı, dağılım ve morfoloji açısından, meme radyoloğu ve kıdemli radyoloji asistanı tarafından değerlendirildi. Elde edilen görüntüleme bulguları altın standart kabul edilen patoloji sonuçlarıyla karşılaştırıldı. İstatistiksel açıdan p<0.05 olan bulgular anlamlı, sınıf içi korelasyon katsayıları 1'e daha yakın olan bulgular daha duyarlı kabul edildi. Bulgular: 82 kitle hastasında; Patoloji ile toplamda 149 malign tümör odağı rapor edilmiştir. Bu kitlelerin 138'i (%92) tomosentez ile 119'u (%79.8) mamografi ile tespit edildi. Kitle sayısının duyarlılığı ve sınıf içi korelasyon katsayısı tomosentezde mamografiye kıyasla daha yüksek ve 1'e daha yakın bulundu (tomosentezde 0.912; mamografide 0.836). Kitle yaygınlığı açısından sınıf içi korelasyon katsayısı tomosentezde 0.678; mamografide 0.592 hesaplandı ve tomosentezin daha duyarlı olduğu görüldü. Kitle boyutu değerlendirildiğinde mamografinin duyarlılığı ve sınıf içi korelasyon katsayısı tomosentezden daha yüksek bulundu. Patolojide meme başı tutulumu olan 7 hastanın, 4'ünün mamografide (%57.1), 5'inin ise (%71.4) tomosentezde meme başı tutulumunun olduğu görüldü. Göğüs duvarı ve cilt tutulumu açısında iki tekniğin de sonuçları patolojiyle uyumsuz bulundu.34 mikrokalsifikasyon hastasında; 5 hastada (%14.7) mikrokalsifikasyon sayı aralığının tomosentezde düştüğü izlendi. 29 hastada (%85.2) sayı aralığı aynıydı. 10 hastanın (%29.4) morfolojisinin iki teknik arasında değiştiği görüldü. 24 hastada (%70.5) ise morfoloji benzerdi. Mamografide diffüz, grup ve segmental dağılan bütün hastalar tomosentezde benzer şekilde izlendi. Mamografide bölgesel dağılım gösteren 16 hastanın 12'si tomosentezde benzer şekilde izlenirken, 3 hastada grup, 1 hastada segmental dağılım izlendi. Mamografide lineer dağılım gösteren bir hasta tomosentezde grup şeklinde izlendi. Sonuç: Tomosentez, kesitsel görüntüleme yöntemiyle parankimal süperpozisyonları ortadan kaldırmakta ve kitlelerin sayısında ve görülebilirliğinde artış sağlamaktadır. Özellikle dens memelerde kitleleri tespit etmede tomosentez mamografiye göre daha duyarlıdır. Bununla birlikte hem mamografi hem tomosentez göğüs duvarı ve cilt tutulumunu değerlendirmek açısından uygun görüntüleme yöntemleri değildir. Mamografide izlenen mikrokalsifikasyonların sayısında ve görülebilirliğinde tomosentezde azalma mevcuttur. Mikrokalsifikasyonların morfoloji ve dağılımında da iki teknik arasında farklılıklar olduğu izlenmiştir. Kitlelerin değerlendirilmesinde tomosentez mamografiye kıyasla daha etkili iken, mikrokalsifikasyonlarda mamografi daha etkili bir yöntemdir.

Aim: It is aimed to research contribution of tomosynthesis in the diagnosis by screening tomosynthesis images, additional to the same breast from the patients who has BI-RADS 5 (Breast Imaging Reporting and Data System) masses and BIRADS 4b and 4c microcalcifications in mammography images.Material and Methods: With BI-RADS 5 masses in mammography and patologically malignant eighty two patients and with BI-RADS 4b and 4c microcalcifications in mammography and patologically malignant thirty four patients who consulted between February 2015 and July 2015, Erciyes University Faculty of Medicine, Gevher Nesibe Hospital, Department of Mammography Unit to be controlled or complain about mass in the breast were included into the study. In mamography and tomosynthesis images, the masses are evaluated in terms of size, number, distribution, skin involvement, nipple involvement and chest wall involvement also microcalcifications are evaluated in terms of number, distribution and morphology by breast radiologyst and the last term assistant. The imaging results are compared with pathology results which are regarded golden standart. Statistically; it is regarded that evidence which p<0.05 is significant, intraclass correlation co-efficient, more proximate to 1, is more sensitive. Results: In 82 mass patients; totally 149 malignant tumoural lesions are reported by pathology. 138 (%92) of them are seen via tomosynthesis images and 119 (%79.8) of them are seen via mammography images. In tomosynthesis mass number sensitivity and intraclass correlation coefficient are higher and more proximate to 1 compared to mammography (In tomosynthesis 0.912; in mammography 0.836). In terms of mass distribution intraclass correlation coefficient is counted 0.678 in tomosynthesis, 0.592 in mammography and it is known that tomosynthesis is more sensitive. When mass size is evaluated sensitivity of mammography and intraclass correlation coefficient are more higher than tomosynthesis has been seen. 4 (%57.1) of 7 patients who has nipple involvement seen in mammography, 5 (%71.4) of them are seen in tomosynthesis. In terms of chest wall and skin involvement results of these two techniques are found insignificant to pathology.In 34 microcalsification patients; in 5 patients (%14.7) of them lower microcalcifications number range in tomosynthesis are observed than mammography. In 29 patients (%85.2) number range is the same in these two techniques. The morphology of 10 patients (%29.4) has been different between two techiques. However in 24 patients (%70.5) morphology is the similar. All patients who has diffuse, grouped and segmental distribution in mammography are observed in tomosynthesis similarly. As 12 of 16 patients who has regional distribution in mammography is viewed similarly in tomosynthesis, grouped distribution in 3 patients, segmental distribution in 1 patient have been observed. Just 1 patient who has lineer distribution in mammography is observed as the grouped in tomosynthesis. Conclusion: Tomosynthesis eliminates paranchimal superpositions through sectional imaging tecniques and increases visibility and number of masses. Specially tomosynthesis is more sensitive than mammography while diagnosing masses in dense breasts. However both mammography and tomosynthesis are not sufficient imaging techniques in order to evaluate chest wall and skin involvement. Number and visibility of microcalcifications, which have been seen in mammography, are lower in tomosynthesis. And also there are differences between two techniques in morphology and distribution. While tomosynthesis is more effective in evaluation of masses than mammography, mammography is more efficient technique in microcalcifications.