Acil servise başvuran gebe hastaların klinik ve demografik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada acil servise başvuran gebe hastaların klinik ve demografik açıdan değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Acil servis gibi yoğun bir ortamda gebe hastalara nasıl yaklaşıldığı ile birlikte gebe hastaların sosyodemografik özellikleri, en sık başvuru şikayetleri, medikal tedavi gereksinim durumları, konsültasyon ve hospitalizasyon oranları, son tanıları ve taburculuk halinde şikayetlerindeki gerileme gibi durumların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Hastalar ve Yöntem: Bu çalışma Erciyes Üniversitesi Acil Tıp Anabilim dalında,01.10.2014- 31.03.2015 tarihleri arasında acil servise başvuran gebe hastalar ve gebeliği acil serviste tespit edilen hastalarla gerçekleştirildi. Çalışmaya 600 hasta alındı. 16 yaşından küçük hastalar çalışmaya dâhil edilmedi. İleriye dönük olarak hasta ve/veya yakınına bilgilendirilmiş gönüllü olur formu (BGOF) okutulup onayı alındıktan sonra hastalar çalışmaya dahil edildi. Anket tarzında planladığımız çalışmamızda hasta ve/veya yakınları ile yüz yüze görüşülüp anket doldurulmak suretiyle bilgiler toplandı. Kaydedilen verilerin istatistiksel incelemeleri yapıldı.Bulgular: Çalışmaya 600tane hasta dahil edilmiş olup; Bu hastaların 141 (%23.5) tanesi 1.trimester 137 (% 22.8) tanesi 2.trimester 322 (%53.7) tanesi 3.trimester hastası oluşturmaktaydı. En sık başvuru şikayeti karın ağrısı idi. 3 ve üzeri abortus öyküsü olan hasta sayısı 30 olup toplam hastaların % 5 ini oluşturmaktaydı. 242 (% 40.5) hasta obstetrik kaynaklı şikayetler ile başvuru yapmıştır. Hastaların 547 i (% 91.2) ayaktan acil servise başvurmuştur. Toplam başvuru yapan hastaların 478 (%79.6) tanesine konsültasyon istenmiş olup, en çok istene konsultaston Kadın Doğum konsültasyonu olmuştur. Hastaların 211(%35.1) tanesine yatış endikasyonu konulmuştur. Acil servise başvuran gebe hastalara en sık Doğum eylemi(% 10.6), İdrar yolu enfeksiyonu (%10.4) ve Abortus immines (%8.2) tanıları konulmuştur.Sonuç: Acil servise başvuran gebe hastaların daha cok gebeliğin son dönemlerinde acil servise başvurdukları, en sık başvuru şikayetlerinin karın ağrısı olduğu anlaşılmaktadır. Başvuru yapan hastaların yaklaşık 1/3 üne yatış endikasyonu konulduğu ve hastaların yaklaşık % 80 inden konsültasyon istendiği görülmüştür. Bu veriler ışığında gebe hastalar acil servis işleyişine acil serviste ciddi bir yük oluşturmakta olup bu beklemenin azaltılabilmesi ve diğer hastalarla daha iyi ilgilenebilmesi için izole obstetrik vakaların kadın doğum bölümü tarafından değerlendirilmesini sağlayabilecek tedbirler alınması bu yükü büyük oranda azaltacağı düşünülmektedir.

Objective: In this study, we aimed to demographically and clinically analyse pregnant women who referred to emergency room. We mainly tried to assess how pregnant patients are being handled in such a crowded environment as emergency room; as well as pregnant patients' sociodemographic characteristics, most frequent referral reasons, circumstances requiring medical treatment, consultation and hospitalization proportions, final diagnoses, regression of complaints by the time of discharge.Patients and method: We inluded pregnant patients who referred to Erciyes University Emergency Department during 01.10.2014-31.03.2015 or patients whose pregnancy was diagnosed in emergency room, at this period. We set being younger than 16 years old as an exclusion criteria. Finally 600 patients were prospectively enrolled. Every patient (or a relative of the patient) signed an informed consent form. We designed the study over a questionnaire, and collected data from face to face interviews with patients or their relatives. Recorded data were statiscally analysed, afterwards.Findings: 600 patients were enrolled to study and 141 (%23.5) of them were at 1st trimester, 137 (%22.8) of them were at 2nd trimester and 322 (%53.7) of them were at 3rd trimester. Most frequent referral complaint was stomachache. 30 (%5) patients suffered 3 or more miscarriage. 326(%54.3) of patients referred with obstetrical/gynecological originated complaints. 547 (%91.2) of patients referred to E.R. apart from EMS, by themselves. 478 patients (%79.6) were colsulted to another department, most commonly to obstetrics&gynecology. 211 (%35.1) of patients were admitted. Most frequent diagnoses in pregnant women who referred to E.R. were established as labor (%10.6), UTI (%10.4) and imminent abortion (%8.2).Conclusion: We noticed that pregnant patients referred to hospital mostly in their 3rd trimester, as the most frequent complaint of stomachache. Approximately 1/3 of patients were admitted eventually. %80 of patients required a consultation.In the light of this knowledge it is evidential that pregnant patients constitute a substantial burden to E.R. daily routines. As an offer; isolated obstetrical/gynecological cases might be handled directly by an obstetrician thus patient burden in the E.R. might be reduced, and as a result patient care quality can be improved in both ways.