Ordu ilinin sanayileşmesi (Giresun iliyle karşılaştırmalı bir yaklaşım)

Abstract

02. ÖZET Bu çalışmada Ordu İlinin sanayileşmesi, Giresun İlinin sanayileşmesiyle karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Her iki İlin de sanayi sektörü findik ürününe dayanmaktadır. İşletme, istihdam ve katma değer bakımından findik kırma ve işleme sanayii iki İl içinde birinci sektör konumundadır. Ancak, findik kırma ve işleme tesisleri çoğunlukla basit ve eski teknoloji ile üretim yapan küçük ve orta ölçekli aile işletmeleridir. Bu nedenle Dünya findik üretiminin 1/3 'ünü, Türkiye toplam findik üretiminin ise % 45'ini üreten bu İllerde üretilen Andığın % 80'i işlenmemiş findik olarak ihraç edilmektedir. Oysa Dünya findik üretiminin sadece % 5 'i işlenmemiş findik olarak tüketilmektedir. İmalat sanayii her iki İlde de özel sektör ağırlıklı bir yapıya sahip olmakla birlikte Giresun'da kamu sektörünün payı Ordu'ya oranla daha fazladır. İki İlde de teknolojik bilgi ve alt yapı yetersizlikleri, planlama ve organizasyon eksikliği sanayileşmenin önünde önemli engeller olarak tesbit edilmiştir. Çalışmanın birinci bölümünde; Ordu'nun coğrafi, idari ve demografik yapısı hakkında kısa ve öz bilgi verildikten sonra ikinci bölümde; her iki İlin ekonomik yapılan ve Türkiye ekonomisi içindeki yerleri çeşitli ekonomik göstergeler kullanılarak ortaya konmuştur. Üçüncü bölümde; Ordu ve Giresun'un sanayi sektörlerinin mevcut durumları, işletme, istihdam ve müteşebbisler itibariyle incelenmiş, dördüncü bölümde; İllerin imalat sanayilerinin yapılan kamu ve özel sektör, işyeri, istihdam ve katma değer batanımdan karşılaştırmalı olarak irdelenerek sanayileşme potansiyeli olan sektörlerin, problemlerinin ve çözüm yollarının tesbitine çalışılmıştır. Çalışma sonunda genel bir değerlendirme yapılarak çıkan sonuçlar ortaya konmuş, Ordu ve Giresun'un hızlı ve sağlıklı sanayileşmesi için önerilerde bulunulmuştur. IX

03. SUMMARY In this paper, industrialization of Ordu province has been comparable studied with Giresun privince's industrialization process that both of these provinces industry sectors are based on hazelnut production. However, hazelnut processing is the primary locomotive sector for both provinces from the view point of operational, employment and value added tax but, unfortunaetly, those companies dealing with hazelnut processsing are small and medium family based companies which are using old and simple technologies instead of sophisticated one. Therefore, 80 % of hazelnut is exported unprocessed despite Ordu and Giresun produces 1/3 of total world hazelnut production and these provinces cover 45 % of total local production. Whereas, only 5 % of total world hazelnut consumption is unprocessed. Despite, private sector industrial production has superiority in both provinces, public sector's share in Giresun is much more than Ordu. Technology, know-how, infrastructure, planning and organization defects are determined as main obstacles and handicaps of both provinces. In the first chapter of this paper, brief information has been released regarding Ordu provinces's geographical, administrational and infrastructural system. In the second chapter, economic structure of both provinces have been studied by using various economic indicators in order to determine those provinces place within the Turkish economy. In the third chapter, operational, management, employment and entrepreneurs present situations of both provinces industry sector have been studied. Finally in the fourth chapter, public and private sector industrial production structure have comparable been studied from the view point of company, employment and value added tax in order to find out wayouts for those sectors which have industrialization potential, At the end of paper, a general evaluation was made to present results and put forward proposals to foster quick and healthy development of Ordu and Giresun provinces. X