Zaman, mekan ve insan

Abstract

ÖZET `Zaman, Mekan ve İnsan` adlı tez çalışmasının ürünü olan `Sıkıntının Rengi` filmi, kısa metrajlı filmin tanıdığı özgür çalışma ortamı içerisinde sinema anlatımındaki yaygın eğilimlerin dışında özgün bir yapıt oluşturmayı amaçlamaktadır. `Sıkıntının Rengi` filmi, Sevgi Soysal'ın kendi ifadesiyle `Kişinin bireysel duyarlılıklarının işlendiği, varoluşçuluğun ağır bastığı ve biçim kaygısının egemen olduğu` ilk dönem öykülerinden uyarlanmıştır. Bu öykülere doğru bir sinemasal karşılık bulmak amacıyla sinema sanatında kuramsal arayışlar incelenmiş ve sinemasal biçimi etkileyen etmenler üzerinde durulmuştur. Sinemada günümüzde de devam etmekte olan arayışlar göz önünde tutularak sinema anlatımının dayandığı temel ilkeler irdelenmiştir. V

SUMMARY The short film `The Colour of Boredom` is the outcome of the thesis on `Time, Space and Human`. What is aimed by this film is to create a unique work which is not bounded by the popular cinematic narrative. `The Colour of Boredom` is adapted from Sevgi Soysal' s stories dating from her first epoch. These stories - in her own words- deal with `the sensibilities of the individual. An existentialist approach and a search for form are the dominant characteristics`. The script which relies on this theme contributes to the handling of time and space. In order to find the proper cinematic equivalent to the script, theoretical approaches of film making have been analysed. Taking new cinematic approaches concerning both form and content into consideration, basic principles on which the narrative is based is evaluated. VI