Farklı dozlarda kimyasal gübre ve zeolit uygulamalarının yonca ve domuz ayrığında ot verimi ve kalitesine etkileri

Abstract

Bu araştırma Erzurum sulu şartlarında yonca (Medicago sativa L.) ve domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.)'na uygulanan farklı kimyasal gübre ve zeolit dozlarının verim ve bazı özelliklere etkilerini ortaya koymak amacıyla 2013 ve 2014 yıllarında yürütülmüştür. Her bir bitki için ayrı deneme kurularak 4 farklı dozda gübre (yonca için 0, 5, 10 ve 15 kg P2O5/da; domuz ayrığı için 0, 5, 10 ve 15 kg N/da) ve 4 zeolit (0, 50, 100 ve 150 kg/da) uygulaması yapılmıştır. Araştırmalar 2012 yılında şans blokları deneme deseninde 3 tekrarlamalı olarak kurulmuşlardır. Bitki boyu, kuru madde verimi, ham protein oranı, nispi yem değeri, ADF, NDF, ham protein verimi ve tesis sıklığı incelenmiştir. İlk yıl verim alınamamış, 2013 ve 2014 yıllarından elde edilen sonuçlar değerlendirilmiştir.Hem kimyasal gübre hem de zeolit uygulamaları yonca ve domuz ayrığında incelenen parametreleri önemli seviyede etkilemiştir. Yoncada fosforlu gübre uygulaması ile kuru madde verimi, tesis sıklığı ve ham protein verimi önemli seviyede artmıştır. Zeolit uygulaması da kuru madde verimi, tesis sıklığı ve ham protein verimine etki etmiştir. Mevcut şartlarda yoncadan yüksek kuru madde verimi ile protein verimi elde etmek için dekara 10 kg fosfor uygulaması yapılmalıdır. Buna ilave olarak yapılacak 100 kg/da zeolit verimleri artırmaktadır.Domuz ayrığında azotlu gübre uygulaması kuru madde verimi, bitki boyu, ham protein oranı, protein verimi ve tesis sıklığını belirgin olarak artırmıştır. En yüksek kuru madde verimi ve protein verimi 15 kg N/da dozunda belirlenmiştir. Zeolit uygulaması da domuz ayrığının kuru madde verimini ve protein verimini artırmıştır. Bu sonuçlara göre domuz ayrığında 15 kg N/da + 50 kg zeolit uygulaması faydalı gözükmektedir.

This research was conducted to determine the effects of different chemical fertilizer and zeolite doses on yield and some traits of alfalfa (Medicago sativa L.) and orchardgrass (Dactylis glomerata L.) in Erzurum under irrigated conditions during 2013-2014. Separate trials were made for each plant and 4 different fertilizer doses (0, 5, 10 and 15 kg P2O5/da for alfalfa; 0, 5, 10 and 15 kg N/da for orchardgrass) and 4 zeolite doses (0, 50, 100 and 150 kg/da) were applied. The experiments were established in a randomized complete blocks design with three replications in 2012. Plant height, dry matter yield, crude protein ratio, crude protein yield, ADF, NDF, relative feed value, and plant density were investigated. The first year no yield was obtained, the results obtained from 2013 and 2014 were evaluated.Both chemical fertilizers and zeolite applications had significant effects on the parameters investigated separately at alfalfa and orchardgrass. With the application of phosphorous fertilizer on the alfalfa, dry matter yield, crude protein yield and plant density increased significantly. Zeolite application also affected dry matter yield, crude protein yield and plant density. Under current conditions, 10 kg/da phosphorus should be applied in order to obtain high dry matter content and crude protein yield from the alfalfa. In addition, 100 kg/da zeolite application was recommended for increasing productivity. Nitrogen fertilizer application at orchardgrass significantly increased plant height, dry matter yield, crude protein ratio, crude protein yield and plant density. The highest dry matter yield and crude protein yield were determined at 15 kg N/da dose. Zeolite application also increased dry matter yield and crude protein yield of orchardgrass. According to these results 15 kg N/da + 50 kg zeolite application seems to be beneficial at orchardgrass.