Kent planlamada birey, kent, kentlilik ve kentlilik bilinci
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Geleneksel planlama yaklaşımına yapılan en önemli eleştiri, niceliksel özelliklerinden çok niteliksel özelliklere ağırlık verilmesidir. Gerçekte planlamanın amacının yalnızca imar planı üretmek olmadığının farkına varılması, planın kim ve ne için yapıldığının doğru analiz edilmesi/ortaya konulması gerekmektedir. Kentleşmenin ve dolayısıyla kentlileşmenin doğru şekilde yaşanamadığı ülkemizde kentlinin yaşadığı mekân üzerinde söz sahibi olamaması, yalnızca yasal kısıtlardan kaynaklanan bir sonuç değildir. İmar mevzuatında halkın planlamaya katılımının sınırlı olması, yerel yönetimlerce katılım düzeyinin arttırılamayacağı anlamına gelmemektedir. Bu noktada katılımı talep edecek bir kentli grubuna ve buna destek olacak, altyapısını oluşturacak kent yönetimine ihtiyaç vardır. Bu tezde amaçlanan, böyle bir kentli grubunun nasıl oluşacağım değerlendirmektir. Aidiyeti, sorumluluk duygusu kuvvetli, kendilik bilinci yüksek bireylerden oluşan bir toplum, kentle bağlan kuvvetli, kent sorunlarına çözüm bulabilen, bilinçli bir kent toplumudur. Bu bağlamda, kentlilik bilincinin bileşenlerinin neler olduğu ve bunların mekândaki dağılımlan irdelenerek, kente, kentliye ve kendiliğe yeni bir bakış açısıyla yaklaşılmıştır. Çalışmada, öncelikle bireyin bilinçli bir kentliye dönüşüm süreci; kent, kentli ve kentlilik kavranılan irdelenmiştir. Daha sonraki bölümlerde kentlilik bilinci ve planlama ilişkisi kurularak, günümüzdeki planlama yaklaşımlarında kendiliğin yeri tartışılmıştır. Çalışmanın ampirik bölümünde ise, çalışma alam olarak seçilen Trabzon kentinde bireylerin bilinç düzeyi ve kentlilik bilincinin bileşenleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Kentlilik bilinci olgusunun mekâna nasıl yansıdığı, mekânsal bileşenlerinin neler olduğu ve sonuçta, kentlilik bilincinin planlama pratiğimizdeki konumunun tartışıldığı, genel bir değerlendirme ile çalışma son bulmuştur.Anahtar Kelimeler: Kentlilik, Bilinç, Algı, Aidiyet, Faktör Analizi Individual, Urban, Urbanness and Urbanness Consciousness in Urban Planning The most important criticism to traditional planning approach is its methods used that puts more emphasis on qualitative specifications which are over weighted rather than quantitative ones. It should be realized that the goal of planning is not only producing either development or structure plans. The limitation on public participation in the plan making processes can easily be devised on goodwill by the local governments. Individuals, group and NGO's may have access to in some stages of planning to participate. The aim of this thesis is to examine how such groups and NGOs formed and incorporated in planning. Individual or a community whose state of belonging and responsibilities strong, the higher the urban consciousness the higher the community consciousness as self that whose commitments to city affairs is strong that solve urban problems. Therefore, it has been important that the components of urban consciousness are varies. The distribution of consciences individuals and groups over urban space will be investigated; to show the spatial distribution. The Trabzon city is chosen as study area. The level of individuals consciousness and the components of urban consciousness explored by factor analysis, then the using by factor scores consciousness of the urbanity and factor surfaces produced. Factor surfaces revealed spatial differentiation by various aspects of urbanness, urban consciousness and identity.Key Works: Urbanness, Consciousness, Perception, Belonging, Identity, Factor Analysis
Collections