Atasu-Galyan baraj havzasında farklı arazi kullanım biçimlerinin agregat stabilitesine etkileri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Trabzon ili Maçka ilçesi Atasu-Gaylan havzasında yapılan bu çalışmanın amacı, arazi kulanım biçimlerinin (orman, tarım, mera) agregat stabilitesi üzerine etkilerinin belirlenmesidir. Bu amaçla çalışma alanını temsil edecek 180 adet toprak örneği alınmıştır. Toprak örneklerinde mekanik, pH, elektriksel iletkenlik, hacim ağırlığı, tane yoğunluğu, kireç, organik madde, agregat stabilitesi, mikrobiyal biyokütle karbon analizleri yapılmıştır. Agregat stabilitesi, (1-2 mm agregatlar için) en düşük orman topraklarında, en yüksek tarım topraklarında bulunmu?tur. Tarım alanlarında yüksek agregat stabilitesi kil içeriğinin yüksek olması ile ilgili olabilir. Orman topraklarının düşük agregat stabilitesi diğer arazi kullanım biçimlerine göre daha yüksek toz içeriğinden (%11.95) kaynaklanabilir. Organik karbon konsantrasyonu ile agregat stabilitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Genel olarak agregat stabilitesi, organik madde içeriği %5-%6?dan fazla olduğunda, agregat stabilitesini olumlu etkilemektedir. Ancak, bu değerin altındaki organik madde değerlerinde agregat stabilitesi daha çok kil içeriğine bağlı olarak değişmektedir. incelenen toprakların mikrobiyal biyokütle karbon içerikleri tarım alanında 295.6 ?g g-1, merada 376.6 ?g g-1, ormanda ise 383.6 ?g g-1 bulunmuştur. Basit varyans analizi sonuçlarına göre tarım toprakları anlamlı oranda daha düşük miktarda mirobiyal biyokütle karbon içermektedir. Ancak, agregat stabilitesi ile toprak mikrobiyal biyokütle karbon arasında anlamlı bir ilişki (r= 0.148 P> 0.05) bulunamamıştır.Araştırma sonuçları, agregat stabilitesinin daha çok toprakların mekanik bileşimi ile ilişkili olduğunu göstermektedir. Ayrıca, çalışmada kullanılan agregat boyutları (1-2mm), toprak taneciklerinin çimentolanmasında organik madde ve biyolojik toprak özelliklerinden çok kil minerallerinin etkili olmasına yol açabilir. The main purpose of this study was to determine effects of different land use managements (forest, agriculture, pasture) on aggregate stability in Atasu-Galyan dam watershed, Trabzon. Total of 180 soil samples were collected from three different land use. The following soil properties were determined: electrical conductivity, pH, bulk density, particle density, porosity, lime, organic matter, aggregate stability, microbial biomass carbon and mechanical analyses. According to obtained data, forest had the lowest aggregate stability (for 1-2mm aggregates) while agriculture soils had the highest. High aggregate stability in soils under agriculture may be related to high clay content.There was not a significant relation between aggregate stability and organic carbon content. Generally, when the organic matter content is greater than 5-6%, it affects aggregate stability positively. Below that threshold, aggregation is mainly controlled by clay fraction of soil. In this study, the mean values for microbial biomass C were 295.6 ?g g-1, 376.6 ?g g-1, and 383.6 ?g g-1 in the agriculture, grassland and forest soils, respectively. One-way ANOVA demonstrated that forest and grassland soils contain significantly higher microbial biomass C than those in the agricultural soils. However, there was no significant relation between aggregate stability and soil microbial biomass carbon (r= 0.148P>0.05).In conclusion, mechanical composition of soil appear to contribute greatly to the stability of aggregates in humid region. Also, aggregate size that was used in this study (1-2mm), influenced cementation of soil particles and made clay minerals to be more effective on it rather than organic matter or biological characteristics of soil.
Collections