The effects of role-play and storytelling on the speaking performance, speaking anxiety and communication willingness of EFL students

Abstract

Konuşma becerisi her dilin temel özelliklerinden birisidir. Bir dile hakim olmak birçokları tarafından o dili konuşabilmekle eşdeğer görülür. Ancak, İngilizce öğretilen çevrelerde, İngilizce öğrenenlerin konuşurken karşılaştıkları sorunları rapor eden oldukça çok çalışma vardır. İngilizce konuşmadaki problemlerin giderilmesi ve öğrencilerin konuşma performanslarının geliştirilmesi için iletişimsel teknikleri kullanmanın bir zorunluluk olduğu kabul edilmiştir. Rol yapma ve hikaye anlatma öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirmek için İngilizce sınıflarında kullanılabilecek iki iletişimsel tekniktir. Bu araştırmada rol yapma ve hikâye anlatma tekniklerinin İngilizce dersinde kullanımının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin İngilizce konuşma performansları, İngilizce konuşma kaygıları ve İngilizce iletişim kurma istekleri üzerindeki etkilerini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu çalışmada anadilleri Türkçe olup yabancı dil olarak İngilizce öğrenen 63 adet 7. sınıf öğrencisi yer almıştır. Bir devlet okulunda yer alan rastgele seçilmiş iki farklı 7. sınıf öğrencileri bu çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Bu araştırmada, bir sınıfta beş hafta süren rol yapma etkinlikleri kullanırken, diğer sınıfta aynı süreçte hikâye anlatma etkinlikleri kullanılmıştır. Bu iki teknik kullanımının öğrencilerin İngilizce konuşma performansları üzerindeki etkilerini ortaya çıkarmak amacıyla, öğrencilerin konuşma performanslarını ölçmek için 30 adet fotoğraf kullanılmıştır. Öğrencilerden bu fotoğraflarda gördüklerini sözel olarak İngilizce dilinde ifade etmeleri istenmiştir. Bu sözel ifadeler bir puanlama formuna göre değerlendirilmiş olup, öğrencilerin İngilizce konuşma ön test ve son test sonuçlarını oluşturmuştur. Ayrıca, bu çalışmada iki adet ölçek kullanılmıştır. İlk olarak Huang (2004) tarafından geliştirilip, Türkçe uyarlaması Balemir (2009) tarafından yapılan `Yabancı Dilde Konuşma Kaygısı Ölçeği` öğrencilerin İngilizce konuşma kaygılarını ve bu kaygıdaki değişimi ölçmek için çalışmanın başında ve sonunda uygulanmıştır. Aynı şekilde, McCroskey (1992)'nin geliştirdiği ve Çetinkaya (2005)'in Türkçe' ye uyarladığı `Yabancı Dilde İletişim Kurma Ölçeği` de çalışmanın başında ve sonunda uygulanmış olup, öğrencilerin İngilizce iletişim kurma istekleri ve bu istekteki değişimlerin gözlemlenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmadan elde edilen bulgular nicel veri analizi yöntemleriyle incelenmiştir. Nicel veri analizi sonuçları, hem rol yapma hem de hikâye anlatma tekniklerinin öğrencilerin konuşma performanslarında istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşmeye yol açtığını ortaya çıkarmıştır. Rol yapma tekniğine nazaran hikâye anlatma tekniği öğrencilerin konuşma performanslarında bir parça daha fazla artışa yol açsa da, bu iki teknik arasında istatistiksel olarak üstün olan yoktur. Ayrıca, bu çalışmanın sonuçlarına göre, öğrencilerin orta düzeyde İngilizce konuşma kaygısına ve orta düzeyde İngilizce iletişim kurma isteğine sahip oldukları söylenebilir. Rol yapma ve hikâye anlatma teknikleri, öğrencilerin İngilizce konuşma kaygıları ve İngilizce konuşma istekleri üzerinde istatistiksel düzeyde anlamlı bir farka yol açmamıştır.

Speaking skill is one of the fundamental properties of any language. Mastering the speaking skill is acknowledged as mastering the language by many. However, there is a considerable amount of research in the EFL context that reports the problems encountered by learners in EFL speaking. Utilization of interactive techniques has been recognized as a must in order to overcome the problems in EFL speaking and improve the speaking performances of the learners. Role-play and storytelling are two of the communicative techniques that can be used in EFL speaking classes to enhance the speaking skills of the learners. This study aimed to investigate the possible effects of using role-play and storytelling techniques in EFL classes on the students' speaking performances, their speaking anxieties, and willingness to communicate in English. This experimental study included two randomly selected intact 7th grade classes with a total of 63 students from a Turkish secondary state school. While one of the classes had role-play-based training for five weeks, the other class had storytelling-based training for the same duration. Their speaking performances were measured via speaking tests at the beginning and at the end of the study before and after the training sessions. Besides, an adapted version of Foreign Language Speaking Anxiety Scale (Huang, 2004) by Balemir (2009) was utilized two times at the beginning and at the end of the study to investigate the speaking anxieties of the students and observe the change in their anxiety levels. Alongside, a scale which was developed from the Willingness to Communicate Scale of McCroskey (1992) by Çetinkaya (2005) was employed to determine the willingness to communicate levels of the students before and after training. Quantitative methods and statistical tests were used to explore the data.Results unearthed that implementation of both role-play and storytelling techniques led to a statistically significant increase in the speaking performances of the students except in pronunciation. Although the speaking mean scores of the students were higher in the storytelling group, no statistically significance was observed between role-play and storytelling groups. In terms of their foreign language speaking anxiety, students turned out to be moderately anxious at the beginning and at the end of the study. No statistically significant difference was found between their pre- and post- speaking anxiety scales. Besides, according to the results of the study, it was seen that students had a moderate level of willingness to communicate in English both at the outset and end of the study, and the difference between groups was not statistically significant. From the results, it was concluded that both role-play and storytelling were effective on the speaking performances of the learners, though they did not change the anxiety and communication willingness levels of the learners.