Fransız kökenli levanten mimar Alexandre Vallaury

Abstract

ÖZET Bu araştırmanın konusunu oluşturan mimar Alexandre Vallaury, 1850 yılında İstanbul'da doğmuş,' Paris'teki.eğitim yılları dışındaki bütün yaşamını' geçirdiği I istanbul'da 1921 yılında ölmüştür. Alexandre Vallaury, mimarlık eğitimini döneminin en iyi mimarlık okulu olan Ecole des Beaux Arts 'da, M. Coquart'in atölyesinde 1870- 1878 yılları arasında.yapmıştır. Mimar, İstanbul'daki' meslek yaşamanın ilk yılla rında, çeşitli resim sergilerinde, rölövelerini ve pro- jelerini sergilemiştir. Resim sergileri aracılığı, ile, Osmari:Hamdi Bey ile ilişkilerini kuvvetlendiren Alexandre Vallaury, 1882 yi 1 ında Sanayi-i Nefise Mektebinin ilk binasının tasarımını yaparak gerçekleştirmiş ve bu okulun mimarlık bölümünün başına getirilerek, ilk `Fenn-ı Mimari` hocası olmuştur. I ı Alexandre Vallaury, kendisinden 'önceki yabancı ve azınlık ^imarlarının aksine, batı mimarlığı ile birlikte, Osmanlı, 'mirrtarl ıgını da iyi biliyordu. Bu nedenle Vallaury'nın tasarımları, batı ve doğu mimarlığının bir sentezi gihidir. Alexandre Vallaury 'nin meslek yaşamının t ilk yıllarında tasarladığı yapılarının büyük bir bolümü Galata ve Pera'da bulunmaktadır. Bu yapılar kullanıcılarının isteklerine ve içinde yer aldıkları I kentsel çevrenin mimari özelliklerine bağlı olarak batılı görünümdedir. Pera Palas Oteli, Osmanlı Bankası Genel Müdürlüğü, Cercle d 'Orient (Büyük Kulüp), Decugis Evi < ve Union Française gibi yapılar bu donemin ürünleridir.ii 1895'lerden sonra, mimarın tasarımlarında usman 1 ı I anıtsal ve özellikle Türk konut mimarisinin etkileri görülür. 1899 yılında tamamlanan Düyun-u Umumiye yapısı I mimarın meslek yaşamında bir dönüm noktasıdır. Alexandre Vallaury Düyun-u Umumiye yapısında, Osmanlı anıtsal ve geleneksel Türk konut mimarlığı öğelerini birlikte kullanır. Daha sonra ise, mimar çoğunlukla geleneksel Türk konut mimarlığının yeni yorumuna girişerek, en güzel ürünlerini ' verecektir. Abdülmecid Efendi Köşkü, Afif Pasa Yalısı, Rıdvan Pasa Köşkü, Osman Reis Camisi ile Büyük I Ada'daki Eski Rum Yetimhanesi bu dönemin ^ürünleridir. ` Alexandre Vallaury, gerek Galata ve Pera'da, gerekse istanbul'un diğer kesimlerinde gerçekleştirdiği yapılarında Beaux Arts mimari tasarım ilkelerini uygu lamıştır. 1 Mimar, istanbul'da Galata, Beyoğlu, Eminönü, Cagaloglu, Sultanahmet, Boğaziçi, Haydarpaşa, Erankoy ve Bûyükada!da tasarlayıp gerçekleştirdiği yapılarıyla kentin genel görünümü ve siluetine olumlu katkılarda bulunmuştur. '.

Ill SUMMARY Architect Alexandre Uallaury was born in Istanbul in 185G I ` ? I and lived' all/ his life in this city except his education years in Paris. He died in 1921 in Istanbul. Alexandre ' Vallaury had his architectural education in M. Coquart's atelier in Ecole des Beaux Arts which was the best architectural school of his time, between 1870-1878. The architect displayed his projects and measured drawings of architectural works ini. exhibitions during the initial years of his career. Alexandre Uallaury, strengthening his relations with Gsman Hamdi Bey through these exhibitions, designed and constructed the first building of Sanayi-i Nefise MektebiCSchool of Fine Arts). He also became the head of the department of architecture and the first professor of architecture1 in that school. Unlike the former foreign and minority architects, Alexandre - uallaury knew the Ottoman architecture besides the western architecture. Therefore, the designs of Uallaury present a synthesis ` of occidental and oriental architecture. The majority of the buildings that Uallaury designed during1 the.initial years of his career is located in Galata arid Pera districts. These buildings have an accidental outlook, in harmony uiit,h the architectural characteristics of the urban environment' that they are located in, and comply with the desires of the> users.' Buildings like Pera Palas Hotel, General Directorate of' the Ottoman Bank, Cercle d'Orient, Decugis House and Union Française are the products of this period. After 1895, the influence of monumental.. Ottoman architecture, and ' the Turkish residential architecture can clearly be traced. The Düyun-u Umûmiye b u i 1 d i n g, e-a-me-te-t e d in 1899,IV constitutes a turning point in the architect's career. In the Düyun-u Umumiye building, Alexandre Uallaury used monumental dttoman architecture together with the elements of traditional Turkish residential architecture. At later'' periods, the architect mastered a new interpretation of traditional 'Turkish residential architecture, giving excellent examples. of this new style. Abdülmecit Efendi Köşkü, Afif Paşa Yalısı, Rıdvan Paşa Köşkü, Osman Reis Hesque-and the Did Greek Orphanage in Büyükada are the products of this period of his career. Alexandre Uallaury applied the principles of Beaux Art's architectural cjesign in buildings that he constructed in Galata and Pera districts as well as the other parts of.Istanbul. As a whole, the architect had positive influences an the general outlook of İstanbul as well as the city's silhouette, through buildings he designed and constructed in Galata, Beyoğlu, Eminönü, Cağaloğlu, Sultanahmet, Boğaziçi, Haydarpaş; Erenköy and Büyükada.