Farklı besi rasyonlarının akkaraman ve ivesi kuzuları ile toklularında besi performansı ve bazı karkas karakterleri üzerine etkileri

Abstract

öz Doktora Tezi FARKLI BESÎ RASYONLARININ AKKARAMAN VE ÎVESÎ KUZULARI İLE TOKLULARINDA BESÎ PERFORMANSI VE BAZI KARKAS KARAKTERLERİ ÜZERİNE ETKİLERİ Sinan Sefa PARLAT Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı Danışman : Prof. Dr. Oktay YAZGAN 1996, Sayfa : 102 Jüri : Prof. Dr. M. Rifat OKUYAN Prof. Dr. Oktay YAZGAN Yrd. Doç. Dr. Yılmaz BAHTİYARCA Bu deneme, Akkaraman ve îvesi kuzu ve toklu besi rasyonlannda çeşitli azot (N) kaynaklarının besi performansı ve bazı karkas karakterlerine olan etkilerini araştırmak için yapılmıştır. Deneme, kuzu ve toklu besisi olmak üzere iki ayrı dene meden meydana gelmiş olup, herbir denemede dört farklı rasyon (I, II, III, IV) ve iki genotip (Akkaraman `A` ve îvesi `İ`) kullanılmıştır. Birinci rasyon, fabrika besi yemi, (Al ve II), ikinci rasyon, arpa+üre (AII ve III), üçüncü rasyon, arpa+üre+PTK (AIIİ ve Ön) ve dördüncü rasyon arpa+PTK (AIV ve ÎIV) şeklinde düzenlenmiştir. Kuzu besi denemesinde, ortalama günlük canlı ağırlık artışları bakımından, Al grubu ile diğer bütün gruplar arasındaki farklılıklar istatistik! olarak çok önemli bulunmuştur (P<0.01). En yüksek yem tüketimi Al ve ÎL gruplarında, en düşük yem tüketimi ÎIII grubunda gerçekleşmiştir. Birim canlı ağırlık artışı için en düşük yem tüketimi Al gru bunda, en yüksek yem tüketimi ise AIII ve İIII gruplarında gözlenmiştir. Gruplar arasında but, kuyruk ağırlıkları ve soğutma kayıpları arasındaki farklılıklar (P<0.05)seviyesinde; kesimhane ağırlığı, sıcak karkas, soğuk karkas, iç yağ, böbrek-leğen yağı, sırt-bel, omuzbaşı, boyun, kol ve soğuk sol yarım karkas ağırlıkları arasındaki farklılıklar (P<0.01) seviyesinde önemli bulunmuştur. Toklu besi denemesinde, besi periyodu sonunda ortalama günlük canlı ağırlık artışları bakımından, Al grubu ile AIII, AIV, İIII ve ÎIV grupları arasındaki farklılıklar istatistiki olarak çok önemli bulun muştur (P<0.01). En yüksek yem tüketimi Al, AII ve AIV gruplarında, en düşük yem tüketimi ise ÎI ve ÎIV gruplarında gerçekleşmiştir. En yüksek yem değerlendirme kat sayısı (YDK) Al, en düşük YDK, AII ve AIV gruplarında tesbit edilmiştir. Gruplar arasında kesimhane ağırlığı, iç yağ, etek, sırt-bel, omuzbaşı, kol (omuz), kuyruk ve sol yarım karkas ağırlıkları arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmuştur (P<0.05). ANAHTAR KELİMELER : Kuzu Besisi, Toklu Besisi, Üre, Pamuk Tohumu Küspesi, Besi Performansı, Karkas Karakterleri, Akkaraman Koyunu, îvesi Koyunu.

ABSTRACT Doctora Thesis THE EFFECTS OF DIFFERENT RATIONS ON FATTENING PERFORMANCE AND SOME CARCASS CHARACTERISTICS OF AKKARAMAN AND AWASSI LAMBS AND MUTTONS Sinan Sefa PARLAT Selçuk University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Animal Science Supervisor : Prof. Dr. Oktay YAZGAN 1996, Page : 102 Jury : Prof. Dr. M. Rifat OKUYAN Prof. Dr. Oktay YAZGAN Ass. Prof. Dr. Yılmaz BAHTİYARCA This experiment was conducted to investigate the effects of fattening rations having different nitrogen sources, on live weight gain, feed efficiency and some carcass characteristics of Akkaraman and Awassi lambs and muttons. In this study two genotyps (Akkaraman `A`, Awassi `I`) and four rations (I, II, III, IV) were used. Composition, or commercial name and assignment of prepared rations to experimental groups were as follows; commercial ration for the control group (Al, ÎI), barley +urea for the first experimental group (AII, ÎII), barley+urea+cotton seed meal for the second experimental group (AIII, İIII), barley + cotton seed meal for the third experimental group (AIV, İIV). In the lamb fattening experiment, there were significant (P<0.01) differences among the average live weight gains of groups. Average daily live weight gain of AI group was significantly higher than the other groups. AI and ÎI groups had the highest average daily feed intake, fin group had the lowest average daily feed intake. AI group had the lowest feed conversion ratio. Am and fin groups had the highest feed conversion ratio. There were significant differences among the groups in the leg and tail weights, cooling lost (P<0.05), and hot carcass, cold carcass, suet,kidney-pelvis fat, point of shoulder, back-loins, neck, foreleg weights and cold left half weight of carcass (P<0.01). In the mutton fattening experiment, there was statistical differences between AI group and AIIİ, AIV, İIII and ÎIV groups for average daily weight gain (P<0.01). AI, All and AIV group had the highest average daily feed intake. ÎI and ÎIV groups had the lowest average daily feed intake. AI group had the highest feed conversion ratio. All and AIV groups had the lowest feed conversion ratio. There was statistical differences among the groups for slaughter weights, suet, back-loins, point of shoulder, foreleg, tail, flank weights and cold left half weight of carcass (P<0.05). KEY WORDS : Lamb Fattening, Mutton Fattening, Urea, Cotton Seed Meal, Fattening Performance, Carcass Characteristics, Akkaraman Sheep, Awassi Sheep.