17. yüzyıl Osmanlı İmparatorluğunda Aşık Ömer ve popüler kültür
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma modern öncesi Osmanlı dünyası hakkında yürütülen araştırmalarda kullanılagelen kavramlar olan elit ve halk kültürü gibi kavramsallaştırmalarının problemli yanlarına odaklanmakta ve bu kavramlar yerine popüler kültürün kullanımını önermektedir. Bunu örneklendirmek için de Osmanlı dünyasında görece popüler bir şahıs olan Âşık Ömerin dünya algısına ve onun popüler kültürdeki yerine odaklanmaktadır. İlk bölümde tez boyunca kullanılacak olan popüler kültür kavramsallaştırması, Osmanlı dünyası özelinde genel bir çerçevede tartışılacaktır. İkinci bölümde ise Âşık Ömerin nasıl bir dünyadan beslendiğini görmek açısından Osmanlı dünyasında şair, âşık, meddah ve ozan olmanın yeri irdelenecektir. Üçüncü bölümde çalışma Âşık Ömerin dünya algısına odaklanacaktır. Burada ilk olarak onun hakkındaki somut veriler ortaya koyulduktan sonra metafizik algısı hayal ve edeb kavramsallaştırmaları ile tartışma konusu edilecektir. Son bölümde ise Âşık Ömerin popüler kültürdeki yeri muhtelif kaynaklar yoluyla belirlenmeye çalışılacaktır. Main purpose of this study is to problematize usefulness of elite/high and folk culture conceptualizations in the pre-modern Ottoman Empire. Instead of these, the study offers popular culture conceptualization for the future studies in the field. To exemplify mentioned offer, because of his relatively populerness, Aşık Ömer will be main focus of the study in the framework of populer culture concept. Thus, in the first chapter of the study, place of popular culture in the Ottoman World will be examined. After that, in the second chapter, to better understand social world that shape Aşık Ömer, being a şair, meddah and aşık in the Ottoman world will be our main focus. The third chapter will investigate Aşık Ömer?s perception of the world. Here, after revealing certain facts about his life, the study will examine his metapyscical world by the means of adab and hayal conceptualizations. Finally, chapter four discusses place of Aşık Ömer in the popular culture by the help of some selected sources.
Collections